Μωρό μου, αυτό το σαββατόβραδο θα βγούμε...

Η Ωραία Όλγα έκανε έκκληση στους εστιάτορες να ρίξουν τις τιμές στις ταβέρνες για να μπορεί ο κόσμος να τρώει στα μαγαζιά τους και να κινηθεί επιτέλους η αγορά.

Την Όλγα δεν την έπιασε ο πόνος για τους ντόπιους που δεν έχουνε λεφτά να πάνε όχι σε ταβέρνα, αλλά ούτε στο περίπτερο, αλλά για τα μιλιούνια των τουριστών που θα επισκεφτούν την χώρα μας το καλοκαίρι.

Σκέφτεται όλα αυτά τα εκατομμύρια των λιγδιάρηδων που θα κατακλύσουν την Ελλάδα και θα φύγουν από τη χώρα χωρίς να έχουν την ευχαρίστηση να φάνε ένα μουσακά σκέτο σε ταβερνάκι, για να ‘χουν να διηγούνται στους φίλους τους και να ζηλεύουν.

Οι εστιάτορες της είπαν ότι δε μπορούν με τέτοιους φόρους και ΦΠΑ να ρίξουν τις τιμές, εκτός κι αν συμφωνεί να ταΐζουν τους πελάτες τους με σκύλους και γάτες.

Η υπουργός το σκέφτηκε για λίγο και τους απάντησε πως δεν έχει πρόβλημα, ας φτηνύνουν τα φαγιά κι ας ταΐζουν τον κόσμο σκατά, έτσι κι αλλιώς οι ξένοι που θα ’ρθουν αποκλείεται να καταλάβουν τη διαφορά, τόσο μπάζα είναι.

Οι εστιάτορες μετά την επίτευξη της συμφωνίας με το υπουργείο προβληματίζονται πώς θα βολέψουν τόσο κόσμο που θα κατακλείσει τα μαγαζιά τους φέτος το καλοκαίρι. 17 εκατομμύρια τουρίστες και καμιά δεκαριά ντόπιοι, ούτε σκαμπό δε θα βρίσκουν να κάτσουν.

Μια σκέψη που τους περνάει απ’ το μυαλό είναι να λανσάρουν τα ορθάδικα γκρηκ φουντ. Οι πελάτες όρθιοι όπως στα αμερικάνικα πάρτι που βλέπουμε στην τηλεόραση και τα γκαρσόνια θα περνάνε από μπροστά τους με τις πιατέλες άλλοι με φαγιά κι άλλοι με πιοτά. Ο καθένας θα πληρώνει ένα συμβολικό εισιτήριο στην είσοδο και θα έχει την τύχη να απολαύσει τις νοστιμιές της ελληνικής κουζίνας, τσιμπολογώντας όλων των λογιών τα φαγητά μέχρι να σκάσει. (Το μόνο που τους προβληματίζει είναι αν οι πελάτες θα τρώνε με πιρούνι ή με τα χέρια.)

Γαμάτη ιδέα!

Το μυστικό της Άννας Δ.

Η Άννα Διαμαντοπούλου έσπασε τη σιωπή της σε μια βαρυσήμαντη συνέντευξη στη ΝΕΤ. Εκεί δήλωσε στους χιλιάδες θαυμαστές της που αγωνιούσαν για την τύχη της όλο αυτό το διάστημα της απουσίας της, πως είχε εξαφανιστεί από την πολιτική σκηνή συνειδητά.

Οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ και η κατεδάφισή του της είχαν φέρει ανακατωσούρα και μια ασκητική διάθεση. Μια διάθεση για ταπείνωση και διαλογισμό. Στην αρχή σκέφτηκε να πάει στο Θιβέτ να διαλογιστεί παρέα με το Δαλάι Λάμα, αλλά επειδή είναι σεμνός άνθρωπος, τελικά διάλεξε ένα μοναστήρι στα Καλάβρυτα. Στο ασκητικό αυτό μέρος που έβλεπε μόνο πουρνάρια κλείστηκε και προσευχόταν από το πρωί ίσαμε το βράδυ, τρώγοντας λιτά και φορώντας μια ρόμπα.

Μετά από ατέλειωτες ώρες νηστείας, προσευχής και περισυλλογής για την κατάντια του ΠΑΣΟΚ, η Άννα αποχώρησε από το μοναστήρι έχοντας ανακτήσει τις δυνάμεις της και την αισιοδοξία της.

Με πίστη και δύναμη αποφάσισε να οδηγήσει μόνη της την χώρα στην έξοδό από το τέλμα και την κακομοιριά.

Όπως αποκάλυψε στον εμβρόντητο δημοσιογράφο, ένα χάραμα στο ταπεινό κελί της κι ενώ αποβραδίς είχε φάει σπανακόρυζο, είδε ένα όραμα.  Μπροστά της παρουσιάστηκε ο ίδιος ο αρχάγγελος Μιχαήλ αυτοπροσώπως και της είπε πως η χώρα χρειάζεται μια μήτρα για να γεννήσει τον καινούργιο ηγέτη, το νέο Μεσσία που θα οδηγήσει τους Έλληνες στον παράδεισο. Της ζήτησε να δεχτεί να κυοφορήσει αυτό το νέο ηγέτη. Η όμορφη Άννα στην αρχή είχε τις επιφυλάξεις της, καθότι έχει περάσει την εμμηνόπαυση προ πολλού, αλλά ο Άγγελος την καθησύχασε θυμίζοντάς της πως ο Θεός το είχε ξανακάνει με επιτυχία κάποτε με μια παρθένα, στη μεσόκοπη θα κολλούσε;

Κι έτσι η Άννα αποκάλυψε στο πανελλήνιο συγκινημένη πως είναι έγκυος. Σε λίγο καιρό θα γεννήσει το νέο ηγέτη της χώρας και αφού θα έχει το χρίσμα του Θεού, δε θα τα κάνει σκατά σαν τον προηγούμενο.

Η ίδια θα του έχει φτιάξει στο μεταξύ μέχρι να μεγαλώσει και να αναλάβει τα ηνία της κεντροαριστεράς, ένα κόμμα καινούργιο για να το βρει έτοιμο και να μη χάνει χρόνο.

Η Άννα στο τέλος της συνέντευξης σηκώθηκε και τότε αποκαλύφθηκε η φουσκωμένη κοιλιά της κάτω από ένα φόρεμα PRADΑ σε λιτή γραμμή.

Ακούμπησε απαλά το χέρι της στην κοιλιά της και είπε στο δημοσιογράφο συγκινημένη: «Σ’ αυτό που βρίσκεται εντός μου, ακουμπάει η Ελλάδα τις ελπίδες της»

Ο δημοσιογράφος έκανε το σταυρό του, της ασπάστηκε το χέρι, χωρίς να γνωρίζει κι ο ίδιος καλά καλά αν το έκανε ως ένδειξη σεβασμού ή ιπποτισμού και απομακρύνθηκε με αργά βήματα ...

Σας έχουμε στρώσει και κόκκινο χαλί

Ο Σαμαράς επανέλαβε σήμερα κάτι που είχε πει και το Μάρτιο σε μια προσπάθειά του να μεταμορφωθεί σε κράχτη επενδυτών:

«Δίνουμε ένα κόκκινο χαλί στους επενδυτές».

Ο Σαμαράς είναι πρόθυμος να στρώσει όλη η χώρα κόκκινο χαλί σε όσους θελήσουν να κάνουν επιχειρήσεις στην χώρα μας και να δώσουν κάνα χαρτζιλίκι στους ξενηστικωμένους Έλληνες: 

Ανοίξαμε (τα πόδια) και σας περιμένουμε:

Έλα επενδυτή μου μην αργείς...

Έχουμε ανοίξει και σας περιμένουμε

Πρόθυμα αγόρια και κορίτσια τα κάνουν όλα

Δώσε μας θέσεις εργασίας! Μην αργείς μωρό μου...

Μέρες Σουρεαλισμού

Οι «Μέρες Σουρεαλισμού» συνεχίζονται με επιτυχία σε όλη τη χώρα.

Οι φιλήσυχοι πολίτες ξαγρυπνούν με τα τέκνα τους που δίνουν εξετάσεις και συμπάσχουν μαζί τους τα πρωινά έξω από τα εξεταστικά κέντρα, περιμένοντας να ευοδωθεί ο στόχος της ζωής τους: να μπει ο κανακάρης τους στο πανεπιστήμιο.

Αυτές τις δραματικές μέρες, ολόκληρη η γονεακή κοινότητα της χώρας ένοιωσε αποτροπιασμό όταν πληροφορήθηκε ότι μαθητής δάγκασε συμμαθήτριάτου έξω από εξεταστικό κέντρο, αλλά μετά ανακουφίστηκε όταν έμαθε ότι τουλάχιστον το άτυχο κορίτσι δεν κόλλησε λύσσα και μπορεί απρόσκοπτα να συνεχίσει την διαδικασία αυτή που θα του ανοίξει τις πόρτες του μέλλοντος.

Στο μεταξύ μπαίνει στη βουλή και παίρνει το λόγο μια νεαρή βουλευτής φορώντας ένα άσπρο μακό μπλουζάκι  και τα όργανα διαφύλαξης της ιερότητας του χώρου την επιπλήττουν. Διότι σύμφωνα με τις τελευταίες εγκυκλίους τους, απαγορεύετε να κυκλοφορείς εκεί μέσα με καλάζνικοφ, κουζιμομάχαιρα, χειροβομβίδες και ντύσιμο περιπάτου.

Οι ιθύνοντες αποφάσισαν να ρίξουν μια ανακαίνιση στο κτίριο και να το ξανακάνουν Ναό.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος του ΠΑΣΟΚ που εξαερώνεται, πήγε στη Λειψία της Γερμανίας για τη γιορτή γενεθλίων του Γερμανικού αδερφού σοσιαλιστικού κόμματος. Εκεί σε ένα διάλλειμα των γιορταστικών εκδηλώσεων, έβαλε την υπογραφή του σε ένα τοίχο που είχε προσφερθεί για να μαζευτούν υπογραφές διάφορων πικραμένων σοσιαλιστών που θέλουν να φτιάξουν τη δική τους Σοσιαλιστική Διεθνή την Καλή. Γιατί η άλλη η κακή που έχει το Γιωργάκη πρόεδρο τους ντροπιάζει.

Ιδού το φωτογραφικό ντοκουμέντο, το οποίο δεν είναι αποτέλεσμα φωτομοντάζ:

Είναι πραγματικό ενσταντανέ. Ο χοντρός βουτυρομπεμπές ΔΕΝ υπογράφει σε φαν κλαμπ του Σάκη, του Ολυμπιακού ή της Τζένιφερ Λόπεζ. Υπογράφει μαζί με άλλους σοβαρούς παγκόσμιους ηγέτες σε ένα τοίχο, για να φτιαχτεί καινούργια σοσιαλιστική ένωση!

Τέλος, ο Σόιμπλε από το Βερολίνο δήλωσε πως πείστηκε πια πως ότι η Ευρώπη ως σύνολο δεν μπορεί να αντιμετωπίζει τόσο υψηλά ποσοστά ανεργίας, για πολύ ακόμη.

Κάποιοι υποψιασμένοι άνεργοι στην Ελλάδα άρχισαν να σκέφτονται να ανοίξουν λαγούμια και να χωθούν ή να πάρουν τα βουνά. Δεν είναι μακριά η μέρα που θα αρχίσουν οι εκτελέσεις. Ή  το σχέδιο της Τελικής Λύσης.

Οι Γερμανοί αρκετή ανοχή έδειξαν με τους ανέργους.
Τώρα τα φιλάνθρωπα αισθήματά τους δείχνουν να εξαντλούνται. 
Έφτασε η ώρα να ξεμπερδεύουν με αυτήν την κατηγορία πληθυσμού...

Οι Δυνάμεις του Συνταγματικού Τόξου και το Καταραμένο Φίδι

Η παράσταση που παίχτηκε σήμερα στην αίθουσα της Βουλής ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και τη Χρυσή Αυγή, αποτελεί μέρος του έργου: «Ο Καραγκιόζης και οι Δυνάμεις του Συνταγματικού τόξου».

Το έργο αποτελείται από πολλά επεισόδια που παίζονται σε διάφορα μέρη της χώρας την τελευταία περίοδο, με πολλή επιτυχία.

Η προηγούμενη παράσταση δόθηκε στις σχολικές αίθουσες ταυτόχρονα με τις συνδικαλιστικές ψηφοφορίες για την διενέργεια εκπαιδευτικών απεργιών.

Εκεί οι δυνάμεις του Συνταγματικού ή Δημοκρατικού τόξου, πάλεψαν ενωμένα και σθεναρά τον Καραγκιόζη που επιδίωκε την ανωμαλία στο φιλήσυχο οικογενειακό περιβάλλον και τον νίκησαν.

Γενικώς τα επεισόδια από αυτό το σπονδυλωτό έργο έχουν γραφτεί κατά παραγγελία στον Καργκιοζοπαίχτη και κινούνται πάνω στον εξής άξονα: πώς θα νομιμοποιηθεί στα μάτια των θεατών ένα ξεφτιλισμένο και παράνομο κοινοβούλιο και οι δυνάμεις που το απαρτίζουν, μέσα από την σύγκρουσή τους με ένα κοινό εχθρό.

Η από κοινού αντίσταση διάφορων ετερόκλητων φαινομενικά δυνάμεων απέναντι σ’ αυτόν τον εχθρό, ένα μαύρο ξεδοντιάρη αντίπαλο, θα δημιουργήσει συναισθήματα ταύτισης και συμπάθειας στον θεατή όσον αφορά τις δυνάμεις αυτές.

Και θα νομιμοποιήσει όλα τα αίσχη (από πλιάτσικο μέχρι συνταγματικά έκτροπα) που προβαίνουν το τελευταίο διάστημα οι Δυνάμεις Κατοχής, γιατί μέσα από το εμπνευσμένο αυτό έργο, οι Δυνάμεις Κατοχής μεταλλάσσονται σε Δυνάμεις του Συνταγματικού Τόξου, που παλεύουν τις Δυνάμεις του Μαύρου Κακού κερδίζοντας προσωρινά την ανοχή των θεατών.

Η υπόθεση του έργου είναι αρκετά απλοϊκή: Εμφανίζεται κάποια στιγμή στη χώρα που οι κυβερνήτες έχουν βάλει κάτω το λαό και του έχουν αλλάξει τον αδόξαστο, ένας Μπαμπούλας. Το μπαμπούλα τον έχουν κατασκευάσει οι ίδιοι σε κάτι μυστικά και σκοτεινά εργαστήρια και τον διαφημίζουν από το πρωί ίσαμε το βράδυ. (Το ίδιο κάνουν και κάτι χρήσιμοι ηλίθιοι εν αγνοία τους). Ο μπαμπούλας χτυπά σε διάφορα μέρη της χώρας κάνοντας διάφορα καραγκιοζιλίκια. Όταν τα πράγματα σφίγγουν για τους Κυβερνήτες και ο κόσμος είναι έτοιμος να ξεσηκωθεί εναντίον τους, βάζουν το Μπαμπούλα και χτυπά για αντιπερισπασμό. Ο κόσμος ασχολείται μαζί του και ξεχνά το μαύρο του το χάλι και ποιοι του φταίνε. Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα πιο πολύ για τους Κυβερνήτες και το επιτελείο τους, γιατί οι αποφάσεις τους απέναντι στο λαό γίνονται όλο και πιο βαριές και δυσβάστακτες, περνούν στο επόμενο επεισόδιο του έργου: Κινδυνεύει η ομαλότητα και η Δημοκρατία της χώρας από το Μαύρο Μπαμπούλα και πρέπει όλοι μαζί ενωμένοι (λαός και Κολωνάκι, κυβερνητικοί και αυτοί που παριστάνουν πως τους αντιμάχονται) να στρατευτούν για να τον νικήσουν.  Όλοι μαζί αντάμα οι κάτοικοι του Ξεφτιλισμένου Κοινοβουλίου και οι φιλήσυχοι πολίτες είναι οι «καλοί» που πρέπει να ενωθούν απέναντι στους «κακούς».

Οι θεατές όλο αυτό το διάστημα παρακολουθούν το έργο (το οποίο παίζεται δωρεάν), χωρίς αντιδράσεις.

Οι εμπνευστές του είναι ικανοποιημένοι γιατί μέχρι στιγμής δεν έχουν σημειωθεί γιουχαρίσματα και ρήξη οπωροκηπευτικών προϊόντων στους συντελεστές της παράστασης.

Κανείς δε γνωρίζει το φινάλε του σπονδυλωτού αυτού έργου. Οι υποψιασμένοι με τη σεναριογραφία όμως σκέφτονται ότι όταν οι θεατές ξεσηκωθούν και πάρουν κυνήγι τους συντελεστές της παράστασης τότε θα παιχτεί και το φινάλε:

Τα Μαύρα Ξόανα θα κάνουν κάτι πολύ χοντρό και έτσι οι Δυνάμεις του Συνταγματικού Τόξου, θα «νομιμοποιηθούν» να αναστείλουν το ήδη κουρελιασμένο Σύνταγμα.

Ένα πρωί οι κάτοικοι της χώρας θα ξυπνήσουν, θα πλυθούν και την ώρα που θα πηγαίνουν στις δουλειές τους (όσοι τέλος πάντων έχουν δουλειές), θα δουν στους δρόμους να κόβει βόλτες ο στρατός…

Επίταξη "προσωπικών" υπηρεσιών

Τα φύλλα επίταξης των εκπαιδευτικών τυπώθηκαν και παραδόθηκαν σε χρόνο μηδέν.

Πρώτη φορά το κράτος λειτούργησε τόσο ταχύτατα και άψογα από τον καιρό που χρεοκόπησε.
Κι αυτό έγινε για την επίταξη των "προσωπικών υπηρεσιών" των καθηγητών και καθηγητριών της χώρας. "Προσωπικών" και όχι "επαγγελματικών" υπηρεσιών.
Αυτό που τρέμουν οι εκπαιδευτικοί μετά την παραλαβή των συγκεκριμένων φύλλων είναι η υπόνοια ότι θα τους αναθέσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε οίκους ανοχής. Για την ευχαρίστηση των κατακτητών, των ντόπιων συνεργατών τους, καθώς και οποιουδήποτε περαστικού έχει κάψες...

Η γελοιότητα συνεχίζεται.
Θα σας κρατάμε ενήμερους.

Σε ένα διάλλειμα απ’ το μέτωπο

-Αγάπη μου πόσο μου ‘λειψες! Η αγκαλιά σου, η μυρωδιά σου, η ανάσα σου, με κράτησε δυνατό τις  άγριες ώρες του πολέμου. Και η σκέψη της πατρίδας που ματώνει.

-Καρδιά μου, ψυχή μου γύρισες! Είσαι ζωντανός!

-Σφίξε με δυνατά να σε χορτάσω, αυτές τις λίγες στιγμές, αύριο πρωί- πρωί θα φύγω για τη μάχη, μπορεί να μη σε ξαναδώ…

-Μην ανησυχείς αγάπη μου, έχουμε όλο το απόγευμα και το βράδυ μπροστά μας, τόσες ώρες όλο δικές μας!

-Είναι που δεν μπορώ να ακούσω τη φωνή σου τις σκληρές ώρες της μάχης, η πατρίδα επίταξε και τα κινητά μας.

-Δεν πειράζει αγάπη μου αυτή η μάχη πρέπει να κερδηθεί. Δεν παραπονιέμαι που μένω στη γειτόνισσα και το σπίτι μας έχει γίνει εξεταστικό κέντρο. Κι εγώ πάω εθελοντικά και προσφέρω τις υπηρεσίες μου σα νοσοκόμα στους γονείς που είναι απέξω και λιποθυμούν από την αγωνία ή την ηλίαση.

-Μωρό μου, έχεις να φας; Αδυνάτισες!  Εμείς ευτυχώς που λόγω του πολέμου τρώμε τα μεσημέρια, μας δίνουν συσσίτιο, δόξα το Θεώ!  Όμως εσένα σκέφτομαι νηστική και δεν μπορώ να χαρώ το φαγητό. Σου έχω φυλάξει κρυφά μισή σοκολάτα.

-Σοκολάτα! Θα την κρατήσω για το βράδυ! Σου έχω ετοιμάσει φακές, έστειλε η μάνα μου ελιές, έχουμε και τη σοκολάτα! Θα το κάψουμε το βράδυ!

Σημ: Η συγκινητική φωτογραφία απεικονίζει ένα ζευγάρι στην Συρία κατά τη διάρκεια ολιγοήμερης άδειας του Σύριου στρατιώτη που υπερασπίζεται την πατρίδα του.

Με αφορμή αυτήν την φωτογραφία, έγραψα το παραπάνω κείμενο λόγω της εγχώριας επικαιρότητας. Ας μου συγχωρέσετε την ιεροσυλία.

Όμως είδα το ΦΕΚ B 1139/2013 της επιστράτευσης των καθηγητών και δεν πίστευα στα μάτια μου.

Άθλιοι και αδίστακτοι ξέρουμε ότι είναι αυτοί που κυβερνούν τούτο τον τόπο. Το αποδεικνύουν με ευλάβεια 3 χρόνια τώρα.

Είναι ανάγκη όμως να γίνονται και γελοίοι;

…προκειμένου να προβούν σε επίταξη των προσωπικών υπηρεσιών των εκπαιδευτικών αυτών, καθώς και της χρήσης των ακινήτων και κινητών, που είναι απαραίτητα για την απρόσκοπτη διεξαγωγή…

Κινητά και ακίνητα. Δήλωσαν πρόθεση να απεργήσουν κι αυτά ως φαίνεται! 

Επιτάσσουν δηλαδή τις σχολικές αίθουσες, τα στυλό, τις τηλεφωμνικές γραμμές, τις κόλλες Α4 και τα σκονάκια;

Για γέλια και για κλάματα…

Μμμ! τι ωραία που μυρίζει η σοκολάτα! Σα μωρό μυρίζει.

Μετά το αλογίσιο κρέας που φάγαμε εν αγνοία μας ανακατεμένο και αλεσμένο με κιμάδες και λογής αλλαντικά, τώρα πληροφορούμαστε την εξής αποτρόπαια είδηση: Μας έχουν ταΐσει και αλεσμένα ανθρώπινα έμβρυα σε διάφορες σκατοτροφές συσκευασμένες, τα οποία προστέθηκαν στα φαγιά ως ενισχυτικό γεύσης!!!

Ανθρώπινα έμβρυα στα φαγητά ως ενισχυτικό γεύσης!!!!!

Με το ζόρι διάβασα το άρθρο μέχρι το τέλος, τόση ήταν η αηδία μου.

Οι εταιρίες που εμπλέκονται φαίνεται να είναι οι Pepsico, Kraft Foods και Nestle. (Ναι, η γνωστή Νεστλέ που αν είχαμε λιγάκι καταναλωτική συνείδηση, πολιτική ευαισθησία και αυτοσεβασμό, θα την είχαμε κλείσει λόγω μπουκοτάζ. Μόνο οι απόψεις του προέδρου για το νερό, αρκούσαν. Εδώ και εδώ).

Είναι άγνωστο ως πού θα φτάσει ο αρρωστημένος εγκέφαλος των κερδοσκόπων.

Όταν έμαθα για το αλογίσιο κρέας είχα αναρωτηθεί αν θα μας ταΐσουν και πτώματα.

Ήδη το είχαν κάνει όταν έγραφα αυτές τις αράδες, αλλά εγώ το αγνοούσα.

Το μόνο που μπορεί να μας σώσει από το να μεταλλαχτούμε ως είδος (εμείς και τα παιδιά μας, κυρίως τα αγέννητα) σε κανίβαλους ή ανθρώπους με χαλασμένο DNA, εξαιτίας των σκουπιδιών και των χημικών που μας ταΐζουν, είναι να κόψουμε τελείως τα συσκευασμένα τρόφιμα. Να καταναλώνουμε μόνο οτιδήποτε φρέσκο φαγητό μπορούμε να μαγειρέψουμε εμείς. Ή να συντηρήσουμε οι ίδιοι τα φαγητά μας για μελλοντική χρήση. Όπως έκαναν στην παραδοσιακή κοινωνία. Οι μαρμελάδες να είναι από τα χέρια μας, το ίδιο και τα γλυκά, οι ντοματοπελετέδες, οι πίτες, τα παστά κλπ

Στον κατάλογο που εμπεριέχεται στο άρθρο, τρόμαξα με τη μαγιονέζα (την αγόραζα για κάποιες σαλάτες) και το τυρί φιλαδέλφεια (το έβαζα στο τζης κέικ).

Τα υπόλοιπα σκατολοίδια δε με αφορούν, δεν είμαι από αυτούς που αγοράζουν έτοιμες τροφές. Απεχθάνομαι τα πακεταρισμένα/συσκευασμένα τρόφιμα λόγω των συντηρητικών.  

Από εδώ και πέρα μαγιονέζα από τα χεράκια μου με κροκάδι, λεμόνι και λάδι και αντί του αμερικάνικου κρεμότυρου, ανθότυρο κρητικό.

Πρόσφατα έμαθα για το τι περιέχει ο Νες καφέ (της κυρα-Νεστλέ παρασκεύασμα κι αυτός) και έφριξα. Τον έκοψα. Μου έφερνε αϋπνίες και τρεμούλα άλλωστε.

Ο Θεός να μας λυπηθεί. Δε νομίζω να ήμασταν ποτέ ξανά σε ανάλογη φάση της ιστορίας τόσο έρμαια των κερδοσκόπων και των αρρωστημένων εγκεφάλων.

Που ενώ νομίζαμε ότι ζούσαμε σε ένα καταναλωτικό παράδεισο έχοντας κλέψει το κέρας της Αμάλθειας που αναβλύζει αδιάκοπα τροφές, ανακαλύψαμε τελικά ότι είμαστε έγκλειστοι σε μια εφιαλτική φυλακή που αντί για τοίχους έχει βουνά από κονσέρβες, μουστάρδες, πατατάκια, σαλάμια, μπουκάλια και σοκολάτες.

Ο τροφοπαράδεισος δεν είναι τίποτα άλλο, από μια φαρμακαποθήκη.

(Πατήστε πάνω στις κόκκινες φράσεις. Είναι λινκ)

Αποκηρύσσεις το ρατσισμό;

…τον εθνικισμό, τον κομμουνισμό;

Λέγε ρε; Γιατί το είπες αυτό, γιατί το σκέφτηκες τι εννοούσες; Ποιες ήταν οι προθέσεις σου;

Ζούμε άγριες μέρες, γκαστρωμένες και δίμουρες…

Το αυγό του φιδιού επωάζεται, λένε όλοι. Ναι, αλλά ποιου φιδιού; Του μαύρου ή του μαυροκόκκινου; Ή μήπως του λευκού; Μέρες της λευκής τρομοκρατίας, όπως λέει και η φίλη Κατερίνα.

Εις το όνομα μιας αόρατης, λανθάνουσας και περιρρέουσας φαιάς απειλής που έχει ξεχυθεί  σ’ όλη τη χώρα, είναι έτοιμο να διαπραχθεί το μεγαλύτερο έγκλημα: Ο διωγμός των λέξεων. Των ιδεών, των προθέσεων, των σκέψεων. Των σημαινόμενων και των υπονοούμενων. Των όποιων υπονοούμενων.   Προληπτικά πάντα. Στο όνομα της δημόσιας προστασίας και του δημόσιου συμφέροντος.

Έχει επιχειρηθεί κι αλλού με επιτυχία χρόνια τώρα. Στην άλλη άκρη του ατλαντικού, στο όνομα μιας πολιτικής ορθότητας αλλάζουν ακόμα και τα παραμύθια. Τους πρωταγωνιστές, την υπόθεση και το τέλος.

Ο λύκος δεν τρώει τη γιαγιά στο όνομα των δικαιωμάτων των ζώων και οι γονείς του Κοντορεβιθούλη δεν τον παρατάνε με τα αδέρφια του στο δάσος καθότι απαράδεκτη γονεϊκή συμπεριφορά.

Είναι αυτοί που βάφτισαν τους μαύρους «έγχρωμους», χρόνια τώρα. Σαν τις τηλεοράσεις. («Μα είναι πολύχρωμοι, μαμά;» αναρωτιέται ο 6χρονος Στάθης).

Θα ‘ρθει μια μέρα που θα ξυπνήσουμε κι εδώ σε τούτη τη χώρα και θα ανακαλύψουμε πως λογοκρινόμαστε από μόνοι μας, από φόβο μη μας πιάσουν στο στόμα τους οι επιτροπές του Μακάρθι. Για να γλυτώσουμε το διασυρμό και τις διώξεις καλού κακού. Οι βλοσυροί ιεροεξεταστές που θα ανασκαλέψουν όλα τα γραπτά μας, τα προφορικά μας και τις προθέσεις μας. Και θα ερμηνεύουν την κάθε μας λέξη. Και θα μας ζητούν να απολογηθούμε.

Και θα μας δικάζουν για τις προθέσεις μας.

Θα ‘ρθει μια μέρα που δε θα ανεβάζουμε στη σημαία στο μπαλκόνι για να μη μας αποδώσουν τον τρισκατάρατο χαρακτηρισμό του εθνικιστή. Για να πάρουμε τη σημαία σε διαδήλωση, ούτε λόγος, ήδη είσαι υπό διωγμόν ως εθνικιστής, αναγκάζεσαι να τη

διπλώσεις για να σου επιτρέψουν να συμμετάσχεις μαζί τους. Μαζί με τους πολλούς και σωστούς.

Θα ‘ρθει μια μέρα που σε τούτη τη χώρα δε θα στολίζεις τις πόλεις τα Χριστούγεννα με αστέρι και έλατα φωτισμένα, ούτε θα περιφέρεις τον επιτάφιο το Πάσχα, μην τυχόν και προσβάλλεις τους αλλόθρησκους που συγκατοικούν μαζί σου.

Και κείνα που έλεγες να τα ξεχάσεις. Πρέπει να στρογγυλέψεις τα λόγια σου, να τα μεταγράψεις ή να τα γκρούψεις τελείως. Καμιά φράση ή λέξη σου δεν πρέπει να δηλώνει εχθρική ή ξενοφοβική συμπεριφορά ή ρατσισμό ή πρόθεση εχθρική απέναντι σε αλλόθρησκους, αλλοεθνείς, διαφορετικές κοινωνικές οντότητες και δε συμμαζεύεται.

Οι ρατσιστοκυνηγοί καραδοκούν κι έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά παντού. Η ρουφιανιά κι ο φόβος απλώνεται σ’ όλη τη δημόσια ζωή, λες και έλειπε ποτέ από τούτο τον τόπο.

Κι όλα αυτά στο όνομα της ελευθερίας και της ανεκτικότητας και της δημοκρατίας.

Δεν είναι ταινία επιστημονικής φαντασίας, δεν είναι θρίλερ, είναι μια εικόνα από το προσεχές μέλλον. Από έναν τόπο όπου όλοι είναι εναντίον όλων. Όλοι είναι ύποπτοι για κάτι κακουργηματικό. Όλοι είναι εν δυνάμει εχθροί. Όλοι θα πρέπει να τα έχουν καλά με όλους: με την εξουσία, αλλά και τους αδύνατους. Με τους από πάνω, αλλά και με τους από κάτω. Με τους γειτόνους, τους συναδέλφους, τους διπλανούς, τους περαστικούς, τους δικούς και τους ξένους. Και όλοι πρέπει να επιδεικνύουν «κόσμια» συμπεριφορά απέναντι στον οποιονδήποτε, αν δε θέλουν να έχουν μπελάδες. Ένα καθημερινό σκύψιμο της μέσης και γλείψιμο σε κάθε ύπαρξη.

Σβήστε λοιπόν από την καθημερινότητά σας εκφράσεις, παροιμίες και λοιπές κουβέντες που χρησιμοποιούσατε ελαφρά τη καρδία από πάππου προς πάππου. Τους ρατσιστοελεγκτές τους ρωτήσατε; Σας το επέτρεψαν; Πώς λοιπόν προσβάλετε και θίγετε τόσους συνανθρώπους μας; Μπείτε τώρα πίσω από τα σίδερα για να μάθετε να είστε εχθροπαθείς.

 Απαγορεύονται:
-Μου φέρθηκε πούστικα (για τον συνεταίρο μου που με έριξε στη δουλειά).
-Ο γύφτος με έβαλε να πληρώσω τα μισά (ο υποψήφιος γκόμενος στο πρώτο ραντεβού)
-Έγινα Τούρκος με αυτά που μου είπε (ο οποιοσδήποτε με κάνει έξαλλη)
-Έχει κατάντησε φιλιππινέζα των τροϊκανών (αφορά την πλειοψηφία των κυβερνητικών...)
-Δουλεύω σαν αράπης (το αφεντικό θέλει υπερωρίες και απλήρωτες).
-Πήγε ο Εβραίος στο παζάρι κι ήτανε Σαββάτο (παλιά κλασσική παροιμία για οποιαδήποτε αναβλητικά άτομα που χάνουν προθεσμίες. Αφορά κυρίως τον αδερφό μου).
-Κάνει τον Κινέζο. (ή την πάπια, αλλά πάλι κάποιο ζωντανό θίγεται)
-Αμερικανάκι με πέρασες; (κυρίως όταν πας να μου πουλήσεις/πλασάρεις κάτι μουσαντένιο)
-Πόντια είσαι; (στη φιλενάδα μου που φύτεψε στραγάλια κι αναρωτιέται γιατί δε φυτρώνουν)

-Ντιγκιντάγκας μου φαίνεται (ο γείτονας που κουνιέται σα μαούνα)

-Δεν τον θέλω είναι Βλάχος. (Ο υποψήφιος γαμπρός φοράει κάλτσα με πέδιλο)

-Του τα ‘φαγε όλα η πουτάνα και τον παράτησε μια βδομάδα πριν το γάμο (μη λέμε ονόματα)

-Σε καθυστερημένους απευθύνεται; (παρακολουθώντας τους σχολιαστές των τηλεοπτικών δελτίων).

Θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και θα συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε βάλει τα χέρια μας και έχουμε βγάλει τα μάτια μας. Εμείς οι «προοδευτικοί» και ανοιχτόμυαλοι πολίτες αυτής της χώρας. Έχουμε πέσει θύματα των δόλιων σχεδίων φίμωσης των κυρίαρχων τούτης της γης.

Που μας «παραχώρησαν» το προνόμιο να επιλέξουμε οι ίδιοι τα δεσμά μας.

Ένα στρατόπεδο της σκέψης και του νου. Των λόγων και των έργων μας. Αλλά πιο πολύ των προθέσεων μας.

Αλλά τότε θα είναι πια πολύ αργά.

Τότε ακόμα και οι στίχοι του αγαπημένου μου ποιητή θα είναι υπό διωγμόν:

Αυτοί δεν είναι οι δρόμοι που γνωρίσαμε
Αλλότριο πλήθος έρπει τώρα στις λεωφόρους
Αλλάξαν και των προαστίων οι ονομασίες
Υψώνονται άσυλα στα γήπεδα και στις πλατείες.
Ποιος περιμένει την επιστροφή σου; Εδώ οι επίγονοι
Λιθοβολούν τους ξένους, θύουν σ᾿ ομοιώματα,
Είσαι ένας άγνωστος μες στο άγνωστο εκκλησίασμα
Κι από τον άμβωνα αφορίζουνε τους ξένους
Ρίχνουνε στους αλλόγλωσσους κατάρες.

Εσύ στους σκοτεινούς διαδρόμους χώσου
Στις δαιδαλώδεις κρύπτες που δεν προσεγγίζει
Ούτε φωνή αγριμιού ή ήχος τυμπάνου·
Εκεί δε θα σε βρουν. Γιατί αν σ᾿ αφορίσουν
Κάποιοι –αναπόφευκτα– στα χείλη τους θα σε προφέρουν
Οι σκέψεις σου θ᾿ αλλοιωθούν, θα σου αποδώσουν
Ψιθυριστά προθέσεις, θα σε υμνήσουν.
Με τέτοιες προσιτές επιτυχίες θα ηττηθείς.
Τεντώσου απορρίπτοντας των λόγων σου την πανοπλία
Κάθε εξωτερικό περίβλημά σου περιττό
Και της Σιωπής το μέγα διάστημα, έτσι,
Τεντώσου να πληρώσεις συμπαγής 

Άφυλες λέξεις

Ή ο διωγμός των λέξεων και των προθέσεων...

Υπάρχει ένα σκαλοπάτι, ένα όριο, ένας χρόνος, μια στιγμή, που αποκτάς ...καινούργια Πατρίδα;Ναι, νομίζω ότι υπάρχει.

Όταν η «μυστική γλώσσα» του νου, αυτή που φτιάχνει τις ...περίεργες λέξεις με τις οποίες επικοινωνεί το ασυνείδητο με το συνειδητό σου, αλλάζει. Όταν οι λέξεις που εγγράφεις ...εικόνες, οι λέξεις που τις σχηματοποιείς σε συναισθήματα, οι λέξεις που συντάσσονται άναρχα μέσα σου, όχι στο ...κεφάλι αλλά χαμηλότερα, στο στομάχι σου, όταν φοβάσαι, όταν τρομάζεις, όταν πανηγυρίζεις, όταν ερωτεύεσαι, όταν ...Γεννάς, όταν ...Πεθαίνεις, όταν ...Αποφασίζεις, φτιάχνονται σε άλλη γλώσσα από την μητρική σου.

 

Χαζεύω πάντα τα αγοράκια, που ξεκινούν στα μικράτα τους με το ...μαμά, κάποια στιγμή εκεί γύρω στην εφηβεία του ...αυτοπροσδιορισμού, της μαγκιάς και της ...απεξάρτησης, χρησιμοποιούν στην ...παρέα το... η «μάνα μου», για να καταλήξουν στα μεγάλα τους στο πολιτικά ορθό «η μητέρα μου». Και χαζεύω πάντα τους άντρες για αυτό το «ρε μάννα».

 

Οι λέξεις δεν είναι ερμαφρόδιτες. Οι λέξεις δεν είναι ...asexuels. Οι λέξεις, ακόμα και οι πιο ...θηλυκές ή οι πιο ...αρσενικές, άλλοτε οι εποχές τις κάνουν να φαντάζουν ...Αντρικές και άλλοτε τις κάνουν να φαντάζουν ...Γυναικείες. Άλλοτε είναι αιχμηρές και άλλοτε βελούδινες. Αλλά ΑΦΥΛΕΣ δεν είναι ποτέ. Όσο κι αν οι ...κρατούντες επιχειρούν να μας πείσουν περί του αντιθέτου.

Ανάπηρες...ναι. Ευνουχισμένες ...συχνά. Και ακόμα πιο συχνά, κατά το ...καθεστωτικό «δοκούν» να γίνονται ...όπλα για να πετσοκόβουν την αιχμή, την γωνία, την γοητεία, την συν – κοινωνία στα βολικά μέτρα της καθεστωτικής επι- κοινωνίας. Από την ...Γέννα, στον ...Θάνατο, χωρίς Ζωή. Έρωτας δίχως ...επαφή. Θάνατος δίχως ...πόνο. Σπαθιά και βελούδα να ξεφτιλίζονται σε ξεθωριασμένα τσιτάκια του ...πεφωτισμένα πολιτικά ορθού.

 

Αλήθεια τι φύλο έχει η λέξη "εχθροπάθεια" στο σ/ν του Υπουργου Δικαιοσύνης; Και έχει πάντα διαχρονικά και ιστορικά το ίδιο ...φύλο;

Έχουμε τους ίδιους εχθρούς ...όλοι; Ποιος είναι αυτός που θα προσδιορίσει τους δικούς μου, τους ...Εχθρούς; Ποιος θα βάλει τον φράχτη από το νου μου, στο στόμα μου; Και πόσα μέτρα θα είναι αυτός; Από τι ...υλικό; Ποιος εργολάβος θα μου τον χτίσει;

Ποιος Νόμος, θα μου απαγορεύσει να σπέρνω στο μυαλό μου εικόνες, να νοιώθω, να αισθάνομαι, και να γεννάω λέξεις; Για τους φίλους. Για τους εχθρούς. Για τον ...Άλλον.

Και ποιος είναι αυτός που θα μου βάλει το μαχαίρι στο χέρι για να πετσοκόψω το Πάθος, ποιος θα μου επιβάλλει να αυτο-ευνουχιστώ;

Ποιος είναι αυτός που θα με βάλει να αποδεχτώ και να συνυπογράψω την συμφωνία της Βάρκιζας, σε ποια λευκή τρομοκρατία θα καταθέσω τα όπλα της σκέψης, της άποψης, της γλώσσας, της λέξης, της έκφρασης; Σε ποια Χωροφυλακή, σε ποια Τάγματα Ασφαλείας, σε ποιες Αναμορφωτικές Ντροπές, σε ποιες...χαράδρες οφείλω να Ζήσω; Σε ποια Μακρόνησο θα αυτο-εξοριστώ...συναινετικά;

 

Ποιος είναι ο νικητής που θα μου επιβάλλει τους όρους του; Τι εμβαδόν θα έχουν τα λευκά κελιά που θα με βάλει να μετρήσω τη Ζωή μου. Ποιος θα μου επιβάλλει...Πατρίδα; Μαμά, μητέρα, μάννα;

 

Οι λέξεις, είναι οι αλυσίδες με την ταυτότητα σου, αλέτρια του νου σου, αλλά και σπαθιά που κόβουν τις άγκυρες. Οι λέξεις είναι όπλα. Άγρια όπλα. Όπλα μαζικής επικοινωνίας αλλά και όπλα ...συν-κοινωνίας. Οι λέξεις είναι ...παιδιά, από γέννες άγριες, από έρωτες τρικυμισμένους, από σπορές άλλοτε σε λιβάδια εύφορα κι άλλοτε σε τόπους κακοτράχαλους. Άλλοτε αγκαλιές κι άλλοτε μαχαίρια. Οι λέξεις είναι ...Πατρίδες.

 

Κάτω τα τρισάθλια χέρια σας βρωμερά γουρούνια, μπάτσοι του νου μου, από τις λέξεις ΜΟΥ. Τις λέξεις μας trans-sexual… δεν θα τις κάνετε.

Αρνιέμαι να βιάσετε το νου μου, με το άθλιο σπέρμα σας. Αρνιέμαι την στείρωση, αρνιέμαι τον ευνουχισμό, αρνιέμαι την ευγονική και τα τέρατα που εσείς ορίζετε ότι θα γεννάμε, αρνιέμαι την ...αφυλία σας. Αρνιέμαι τις άγονες πατρίδες σας.

Εγώ-ναι...έτσι πολιτικά άκομψα, έτσι πολιτικά ανορθόδοξα, να ξεκινάει η πρόταση, με το ΕΓΩ- θέλω και τα σπαθιά και τα βελούδα ΜΟΥ. Κι ας είναι πολύ ισχυρό αυτό το "ελάτε να απαλλοτριώσετε το νου μου", αυτό «μολών λαβέ» της σκέψης, της έκφρασης και της επικοινωνίας μου, για να το νοιώσουν ακόμα και οι πολιτικά ευνούχοι που αναπαράγουν τον εφιαλτικό φασισμό της πολιτικής ορθότητας και της ...εχθροπάθειας. 

Πηγή: ΚΑΤΕΡΙΝΑ

Στα 586 ευρώ (μεικτά) θα πέσουν 350.000 ανειδίκευτοι εργάτες

«Λήγει στις 14 Μαΐου η ισχύς της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), καθώς και ο χρόνος της μετενέργειας για 45 κλαδικές συμβάσεις.

Πρόκειται για κλαδικές συμβάσεις που αφορούν κατηγορίες εργαζομένων στους κλάδους των τραπεζών, στη χημική βιομηχανία, στην ποτοποιία, στα τυποποιημένα τρόφιμα, στις εταιρίες αναψυκτικών, στα ασφαλιστικά πρακτορεία, στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις, στις βιομηχανίες απορρυπαντικών, παστερίωσης γάλακτος και αρτοποιίας, στην καπνοβιομηχανία, στα καταστήματα πώλησης κρέατος, οι γεωπόνοι και οι ηλεκτροτεχνίτες.

Αντιμέτωποι με μειώσεις βρίσκονται και οι 350.000 ανειδίκευτοι εργάτες που υπόκεινται στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), αφού εάν δεν υπογραφεί νέα θα εφαρμοσθεί ο κατώτατος μισθός που προβλέπεται από το νόμο και που είναι 586 ευρώ μεικτά και 511 ευρώ, για τους νέους έως 25 ετών.»

Το σύνθημα στον τοίχο: «Είμαστε όλοι μετανάστες», επιτέλους δικαιώνεται!

Στην καλύτερη περίπτωση (το ανώτερο), ένα εικοσάρικο μεροκάματο για τους ανειδίκευτους εργάτες, δηλαδή ένα σωρό κόσμο απολυμένο από διαφορετικές- άσχετες δουλειές που απλώς θέλει να κάνει καμιά δουλειά του ποδαριού για να θρέψει την οικογένειά του, προσωρινά.

Κάποιοι έχουν πολύ σοβαρούς και σοφούς λόγους να υποστηρίζουν την παρουσία λαθρομεταναστών στη χώρα.

Και ανεπίσημα (στην αγορά εργασίας) και επισήμως (με τη βούλα του κράτους), ντόπιοι και λαθρομετανάστες ίδιο μεροκάματο. Της πείνας.

Αν αυτό δεν είναι δείγμα άρσης του ρατσισμού, ισότητας και αδερφοσύνης, τότε τι είναι συντρόφια;