(Αφιερωμένο στο φίλο Μοναχικό Λύκο, όπως του υποσχέθηκα.....)
Έν’ απόγευμα, ένας μεγάλος λύκος περίμενε σ’ ένα σκοτεινό δάσος ένα κοριτσάκι να περάσει κρατώντας ένα καλάθι με φαγητό για τη γιαγιά της. Τέλος, ένα κοριτσάκι πράγματι φάνηκε και κρατούσε ένα καλάθι με φαγητό.
«Αυτό το καλάθι το πας στη γιαγιά σου;», ρώτησε ο λύκος. Το κοριτσάκι είπε ναι, στη γιαγιά της το πήγαινε. Τότε ο λύκος τη ρώτησε πού έμενε η γιαγιά της, και το κοριτσάκι του’ πε κι ο λύκος χάθηκε μες το δάσος.
Όταν το κοριτσάκι άνοιξε την πόρτα του σπιτιού της γιαγιάς του, είδε ότι στο κρεβάτι υπήρχε κάποιος που φόραγε νυχτικό και σκούφο. Δεν είχε πλησιάσει περισσότερο από εφτά μέτρα, όταν είδε ότι στο κρεβάτι δεν ήταν η γιαγιά της αλλά ο λύκος, γιατί ακόμα και με νυχτικό ένας λύκος δε μοιάζει ιδιαίτερα με τη γιαγιά σας, όπως δε μοιάζει ιδιαίτερα το λιοντάρι της Μέτρο Γκόλντγουιν Μάγερ με το Μορίς Σεβαλιέ.
Έτσι, ο κοριτσάκι έβγαλε ένα πολυβόλο απ’ το καλάθι του και γάζωσε το λύκο.
Επιμύθιο: Δεν είναι τόσο εύκολο να ξεγελάς κοριτσάκια τη σήμερον ημέραν, ως ήτο παλαιότερον
(Τζέημς Θέρμπερ: μύθοι για την εποχή μας
Εκδ. Νεφέλη)
Σημ.:Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.......
Εγώ ξέρω την προηγούμενη εκδοχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσόρισες στη ζούγκλα του διαδικτύου.
Λύκε,
ΑπάντησηΔιαγραφήσε βρίσκω λίγο πρόστυχο ή είναι ιδέα μου; Ο μύθος που ανέπτυξα παραπάνω γράφτηκε πριν από περίπου 60 χρόνια. Το σκίτσο είναι του συγγραφέα. Το πολιτικό μήνυμα που συνάγεται (προφανές νομίζω), είναι: "Ξυπνήσανε οι σκλάβοι Αντωνάκη!!!!" κι άμα λάχει βουτάνε και το πολυβόλο και την πέφτουνε πρώτοι.
Πρόστυχος γιατί? Ξεχνάς πως κάθε νόμισμα έχει 2 όψεις?
ΑπάντησηΔιαγραφή