Κάπου υπάρχει ένα νησί...

Κάπου υπάρχει ένα νησί...
Κάπου υπάρχει ένα νησί....

Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

Καλοκαίριασε



Καλό καλοκαίρι που ξεκίνησε κι επίσημα τις προάλλες.

Ένα καλοκαίρι ξεθωριασμένο και παρακμιακό, σ’ ένα τόπο χρεοκοπημένο που αναμένει τα 17 εκατομμύρια των ξένων παραθεριστών σαν το ζήτουλα, μπας και  κονομήσει κάνα ψιλό για να βγάλει τη μέρα.
Ένα καλοκαίρι με κλειστή τη δημόσια τηλεόραση και ραδιοφωνία μετά από 75 χρόνια συνεχούς λειτουργίας ακόμα και σε περιόδους πολέμου και χούντας. Με ένα τηλεοπτικό τοπίο που μονοπωλείται πλέον αποκλειστικά από σκουπίδια.

Μια κυβέρνηση που της δίνει το φιλί της ζωής ο άλλος συμπρωταγωνιστής στη νεότερη ελληνική τραγωδία κατά την εποχή της μεταπολίτευσης.
Ένας κύκλος μοιάζει να κλείνει με τους δυο πρωταγωνιστές του δράματος μαζί στη σκηνή. Σημαδιακό.  Για να μην κουραζόμαστε να τους γυρεύουμε όταν θα τους πάρουμε φαλάγγι.
Ο άλλος αρουραίος, ο μικρός, πρόλαβε και πήδηξε από τη μαούνα για να γλυτώσει το τομάρι του. Τώρα θα το παίξει ήρωας στα στερνά και θα ανεβεί στο πρώτο καράβι που θα συναντήσει μπροστά του και οδεύει με σιγουριά προς το λιμάνι. Το μόνο σίγουρο είναι πως το καράβι θα τον περιμαζέψει. Περιμαζεύει ό, τι σαβούρα του λάχει στο διάβα του. Από προοδευτική αλληλεγγύη υποθέτω.

Στο μεταξύ ο κόσμος ξεσηκώνεται και πολεμά την αδικία και την απελπισία από τη μια άκρη της υδρογείου μέχρι την άλλη. Από τη Βραζιλία μέχρι τη Βουλγαρία και την Τουρκία στη γειτονιά μας.
Δεν ξέρω αν κι εκεί ο πληθυσμός είναι χωρισμένος σε αριστερούς και δεξιούς. Και αν προβαίνουν σε διαφορετικές διαδηλώσεις για να μη μολύνει ο ένας τον άλλο. Εγώ πάντως, δεν τους βλέπω χώρια.
Το αισιόδοξο είναι ότι εδώ ολοκλήρωσαν τα παιδιά της πανελλήνιες και δεν κινδυνεύουν να τα αφήσουν στα κρύα του λουτρού καλοκαιριάτικα οι τρισκατάρατοι οι καθηγητές που σήκωσαν στα καλά του καθουμένου μπαϊράκι.

Ώρα να πακετάρουμε τα μπογαλάκια μας και να πάμε διακοπές στα πεθερικά  ή σε κάνα συγγενή στο χωριό.
Ιδανικός καιρός να απεργήσει όποιος γουστάρει. (Αρκεί να μη βλάπτει τον τουρισμό, βεβαίως).

Το καλοκαίρι μας παραφυλάει στη γωνιά και μας κλείνει το μάτι μόρτικα.

Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

Ξηλωμένες κόκκινες γραμμές



Το θέμα δεν είναι τι κάνει ο Σαμαράς και το σκυλολόι που σέρνει μαζί του και κυβερνούν αντάμα. Ο τύπος αυτός μπορεί αύριο με πράξη νομοθερικού περιεχομένου να καταργήσει και τη χώρα ολάκερη, όχι απλά την Ελληνική Δημόσια Ραδιοφωνία- Τηλεόραση.
Το θέμα είναι τι κάνουν οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης. ΣΥΡΙΖΑ_ ΚΚΕ και ΑΝΕΛ. Τι παριστάνουν μέσα στο κατοχικό κοινοβούλιο; Ποιο ρόλο βαράνε συμμετέχοντας σ’ αυτό το τσίρκο; Να νομιμοποιήσουν με την παρουσία τους μια κοινοβουλευτική Χούντα; Ένα κατοχικό Κοινοβούλιο;

Πόσο σοβαρή αποστολή εκτελούν; Να μένουν εκεί μέσα για να καταγγέλουν μέρα παρά μέρα τα αίσχη που γίνονται σε βάρος του λαού, της Δημοκρατίας και της πατρίδας; Γιατί δεν τα βλέπουμε από μοναχοί μας; Αόμματοι είμαστε ή καθυστερημένοι;
Για να μη χάσουν το παραδάκι το κάνουν; Ή περιμένουν να φτάσει φρόνιμα και με όλους τους τύπους, η ώρα των εκλογών;
Γιατί δεν παραιτούνται, να ενωθούν με το λαό και να τα κάνουν πουτάνα όλα;
Σε ένα νέο ανένδοτο και ιερό αγώνα, μέχρι να ρίξουν την κυβέρνηση;

Κάθε μέρα που περνάει και τους βρίσκει εκεί μέσα, στα μάτια τα δικά μου φαίνονται το ίδιο συνυπεύθυνοι. Και κατώτεροι των περιστάσεων της ελληνικής Ιστορίας.
Δεν περιμένω τίποτα πλέον από δαύτους.
Να πάνε να γαμηθούνε.

Υ.Γ Μέχρι χτες ειρωνευόμαστε τον Κουβέλη για τις κόκκινες γραμμές που θα έβαζε τάχα μου προκειμένου να συνεχίσει να συμμετάσχει στην κυβέρνηση.
Οι αντιπολιτευόμενοι έχουν άραγε τέτοιες κόκκινες γραμμές προκειμένου να συνεχίσουν να συμμετάσχουν στο ελληνικό κοινοβούλιο;
Η κατάργηση σε ένα απόγευμα της ελληνικής δημόσιας ρασιοτηλεόρασης, δεν είναι για αυτούς κόκκινη γραμμή; Τότε τι σκατά είναι;

Κυριακή 9 Ιουνίου 2013

Το ΔΝΤ αποκάλυψε ότι η Ελλάδα κι ο λαός της θυσιάζονται στο βωμό του ευρώ και οι εγχώριοι απατεώνες της πολιτικής μιλούν για λάθη…

Του Δημήτρη Καζάκη
Η πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ, η οποία αρχικά διέρρευσε στην εφημερίδα Wall Street Journal και κατόπιν, τουλάχιστον μέρος της, δημοσιεύτηκε από το ίδιο το Ταμείο, έχει πυροδοτήσει μια ακόμη αντιπαράθεση αποπροσανατολισμού και εξαπάτησης. Τι ήταν εκείνο που πυροδότησε την αντιπαράθεση; Η ομολογία του ΔΝΤ ότι έκανε λάθη στο πρόγραμμα της Ελλάδας; 

Αυτό θέλει να πιστέψουμε ο Γιούνκερ, ο οποίος σε συνέντευξή του στο πρακτορείο MNI και στο Euro2day.gr (7/6) δήλωσε ότι οι προβλέψεις και οι εκτιμήσεις της Κομισιόν για την Ελλάδα αποδείχθηκαν όλες λανθασμένες, διότι δεν «είχαν καμία επαφή με την πραγματικότητα.». Να τι είπε: «Είμαι πολύ επιφυλακτικός σε ό,τι αφορά τις προβλέψεις. Μάλιστα, δεν πιστεύω πως αυτές οι προβλέψεις βασίζονται σε επιστημονικούς παράγοντες. Πρέπει απλώς να περιμένουμε. Όμως, η εντύπωσή μου είναι ότι η Ελλάδα έχει καλές πιθανότητες να βγει από την ύφεση και η χώρα θα επιστρέψει σε αδύναμη ανάπτυξη το 2014. Όμως, δεν θεωρώ αυτές τις προβλέψεις επιστημονική απόδειξη. Διότι όλες οι προβλέψεις που έγιναν αποδείχθηκαν ότι δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα».

Οι αποφάσεις όμως που ελήφθησαν ήταν πάντως οι σωστές, και ας βασίστηκαν σε λανθασμένες προβλέψεις, επιμένει ο κ. Γιούνκερ, που δεν πρέπει να λησμονείται ότι τον καιρό εκείνο ως πρόεδρος του Eurogroup είχε κρισιμότατο ρόλο στη διαμόρφωση του ελληνικού προγράμματος. «Οι αποφάσεις που λάβαμε ήταν οι σωστές, παρότι οι προβλέψεις ήταν εν μέρει λάθος» τόνισε. Τώρα πώς γίνεται να παίρνει σωστές αποφάσεις με λάθος εκτιμήσεις και προβλέψεις, αυτό αποτελεί αληθινή πρωτοτυπία. Μεγαλύτερη πρωτοτυπία συνιστά η επιμονή στο ίδιο πρόγραμμα που έχει αποδειχθεί λάθος.

Πρόκειται για τον ορισμό του παραλογισμού, αλλά δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Η έκθεση του ΔΝΤ δεν μιλά απλά για λάθη σε εκτιμήσεις και στο εφαρμοζόμενο πρόγραμμα, αλλού επικεντρώνεται: Υποστηρίζει ότι το ΔΝΤ παράκαμψε τους κανόνες του Ταμείου για να συμμετάσχει σ’ ένα πρόγραμμα που εξαρχής διαφωνούσε γιατί θεωρούσε ότι δεν θα πετύχει. Θεωρούσε ότι με δεδομένο το ύψος του δημόσιου χρέους της Ελλάδας θα έπρεπε ευθύς εξαρχής να εφαρμοζόταν αναδιάρθρωση με «κούρεμα», όπως είχε εφαρμοστεί στην Ουρουγουάη το 2002, στην Τζαμάικα το 2011 και αλλού. Αυτό δεν έγινε γιατί δεν το επέτρεψε η ελληνική κυβέρνηση και πρωτίστως οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης. Ο λόγος ήταν απλός. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες ήταν τόσο εκτεθειμένες σε ελληνικά ομόλογα το 2010 που μια αναδιάρθρωση του χρέους με «κούρεμα» θα τις φόρτωνε με μεγάλες ζημιές, ενώ θα έριχνε τις αξίες και των άλλων κρατικών ομολόγων της ευρωζώνης. Η Ελλάδα λοιπόν έπρεπε να θυσιαστεί, να ακολουθήσει ένα εν πολλοίς λανθασμένο πρόγραμμα προκειμένου να διασωθεί το ευρώ και οι τράπεζες του ευρωσυστήματος. Αυτή είναι η κατακλείδα της έκθεσης του ΔΝΤ. Όλα τα άλλα είναι φλυαρίες για αγρίους.

Μάλιστα στην έκθεσή του το ΔΝΤ εκτιμά ότι όταν τελικά έγινε η αναδιάρθρωση με «κούρεμα» το 2012 ήταν δώρο, άδωρο. Να τι λέει η ίδια η έκθεση: «Μια καθυστερημένη αναδιάρθρωση του χρέους έδωσε ένα παράθυρο ευκαιρίας για τους ιδιώτες πιστωτές για μείωση της έκθεσης και να μεταφέρουν το χρέος σε επίσημα χέρια. Ως είδαμε και προηγουμένως, αυτή η στροφή έγινε σε μεγάλη κλίμακα και περιόρισε τις ζημιές των πιστωτών, όταν το PSI τελικά πραγματοποιήθηκε, αφήνοντας τους φορολογούμενους και το δημόσιο τομέα να φορτωθεί τις ζημιές.» Με άλλα λόγια η αναδιάρθρωση έγινε μόνο όταν συνέφερε τους ιδιώτες δανειστές, κυρίως τις ευρωπαϊκές τράπεζες και ήταν τέτοια που φόρτωσε τις ζημιές στο δημόσιο ταμείο και στους φορολογούμενους.

Καταλάβατε ποιο είναι το καίριο ζήτημα που τέθηκε; Η Ελλάδα θυσιάστηκε για να επιβιώσει η ευρωζώνη και το ευρώ. Πρωταρχικό κριτήριο δεν ήταν ποτέ η όποια διάσωση της Ελλάδας, αλλά πώς εξασφαλιστούν τα συμφέροντα του ευρωσυστήματος. Και γι’ αυτό δεν μιλά κανένας. Κανένας! Απολύτως κανένας! Κι επειδή όλα τα κόμματα συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης έχουν δώσει γη και ύδωρ στο ευρώ και την ευρωζώνη, κάνουν πώς δεν καταλαβαίνουν και το ρίχνουν στην «λαθολογία». Αλλιώς θα έπρεπε να απαντήσουν στο εξής απλό ερώτημα: Δέχονται να θυσιαστεί η Ελλάδα στο βωμό του ευρώ και του ευρωσυστήματος;

Το ΔΝΤ γνωρίζει πολύ καλά ότι η κατάσταση στην Ελλάδα έχει ξεφύγει και πώς δεν είναι ανατάξιμη με κανέναν τρόπο και μέσο. Γνωρίζει πολύ καλά ότι τα περί ανάκαμψης είναι παραμύθια της Χαλιμάς και γι’ αυτό προσπαθεί να ξεφορτωθεί την ευθύνη για το τι θα συμβεί στην χώρα και στον λαό της. Ξέρει ότι τα χειρότερα έρχονται κι έτσι πετά το μπαλάκι στα επιτελεία της ευρωζώνης. «Δεν φταίω εγώ, αλλά η ευρωζώνη που θυσίασε την Ελλάδα για το ευρώ,» αυτό λέει. Και δεν έχει άδικο. Όχι στο ότι δεν φταίει το ΔΝΤ, αλλά στο γεγονός ότι όντως η Ελλάδα θυσιάστηκε για να σωθεί το ευρώ και το τραπεζικό καρτέλ της ευρωζώνης.

Κι αν θυσίασαν την Ελλάδα το 2010 για να μην εξαπλωθεί η «μόλυνση» στο υπόλοιπο ευρωσύστημα, όπως έλεγαν τότε οι Ευρωπαίοι των Βρυξελλών, όταν η ευρωζώνη είχε ρυθμό οικονομικής ανόδου 2% και η Γερμανία 4,2% με συνολικό δημόσιο χρέος στο 80% του ΑΕΠ της, τότε τι πρόκειται να κάνουν σήμερα; Τι πρόκειται να κάνουν σήμερα όταν το δημόσιο χρέος της ευρωζώνης καλπάζει ξεπερνώντας το 90% επί του ΑΕΠ της και για έκτο συνεχές τρίμηνο η οικονομία της συρρικνώνεται; Τι πρόκειται να κάνουν τα επιτελεία του ευρωσυστήματος τώρα που ακόμη και η Γερμανία παρουσιάζει στασιμότητα στην οικονομία της με το χρέος να ανεβαίνει επικίνδυνα, ενώ ακόμη και η εύρωστη μέχρι πρότινος Φιλανδία μαζί με την Ολλανδία βουλιάζουν στην ύφεση; Θα διστάσουν μήπως να θυσιάσουν μέχρις εξοντώσεως την Ελλάδα;

Τόσο οι αξιωματούχοι του ευρωσυστήματος, όσο και το ΔΝΤ, ξέρουν πολύ καλά τι επίκειται για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό προκειμένου να στηριχθεί το ευρώ και το καταρρέον ευρωσύστημα και προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη ο ένας στον άλλο. «Δεν νομίζω ότι είναι δίκαιο. Το ΔΝΤ απλά προσπαθεί να 'νίψει τας χείρας του' πετώντας τα απόνερα στις πλάτες της Ευρώπης,» δήλωσε ο Όλι Ρεν, σε ασυνήθιστα σκληρό ύφος, στην εφημερίδα Wall Street Journal μόλις χθες. Κι αυτό ακριβώς κάνει το ΔΝΤ. Νίπτει τας χείρας του για το τι πρόκειται να συμβεί στην Ελλάδα, αλλά και στην ευρωζώνη.

Και το φιλοθεάμων κοινό της Ελλάδας; Αυτό το ανέλαβαν οι δημοσιογράφοι της πλάκας και της διατίμησης, οι οικονομολόγοι της μπαρουφάκιας σχολής και της διατεταγμένης υπηρεσίας και φυσικά τα κόμματα. Κοινός τους στόχος; Να μην αντιληφθεί ο απλός κόσμος προς τι γίνεται ο καυγάς για το πάπλωμα. Να μην αντιληφθεί ότι δίχως κανένα δισταγμό θυσίασαν την χώρα του και τον ίδιο προκειμένου να διασωθεί το ευρώ και το ευρωσύστημα. Να μην αντιληφθεί ότι ο ίδιος, μαζί με τους άλλους λαούς της Ευρώπης, δεν είναι παρά θυσία στον Μινώταυρο του ευρώ. Κι ότι από αυτόν τον Μινώταυρο δεν πρόκειται να γλυτώσει ούτε αυτός, ούτε η χώρα του, ούτε καμιά από τις χώρες της ευρωζώνης, εκτός κι αν βρεθεί ένας Θησέας για να σκοτώσει μια και καλή το ανθρωποφάγο τέρας.
Κι έτσι ολόκληρη η συγχορδία της παραπληροφόρησης, της εξαπάτησης και της απόλυτης βλακείας το έχει ρίξει στην «λαθολογία».

Το υπουργείο οικονομικών ποιεί την νύσσα. Ο φερόμενος πρωθυπουργός δήλωσε μεταξύ τυρού και αχλαδιού ότι έχουν διορθωθεί τα λάθη. Ο μέγας και πολύς Βενιζέλος δήλωσε: «Η έκθεση του ΔΝΤ καταγράφει και επιβεβαιώνει θέσεις που έχουμε παρουσιάσει δημόσια κατ’ επανάληψη και ήταν η βάση της επιχειρηματολογίας μας στις σκληρές διαπραγματεύσεις με το ΔΝΤ και τα άλλα δύο μέλη της τρόικας προκειμένου να διαφυλάξουμε την Ελλάδα από τη σωρευτική ύφεση και ανεργία που προήλθε από την εφαρμογή ενός ατελούς στη σύλληψή του πρώτου προγράμματος.

Οι διαφορές άλλωστε ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο πρόγραμμα δείχνουν την κατεύθυνση που έπρεπε να είχε επιλεγεί εξ αρχής. Η Ελλάδα ήταν και είναι δυστυχώς υποχρεωμένη να σταθμίζει τον διεθνή συσχετισμό δυνάμεων, ιδίως όταν αυτός έχει να κάνει με τους δανειστές της. Υπάρχουν πολλές επιλογές που ποτέ δεν θα κάναμε εμείς μόνοι μας, αλλά ήμασταν υποχρεωμένοι να τις κάνουμε για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Γι’ αυτό χρειάζεται μια νέα πολιτική στρατηγική η Ευρωζώνη και όλη η Ευρώπη. Κι αυτό είναι το καθήκον που πρέπει να επωμιστούν πρωτίστως οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές».

Μένεις άναυδος με το θράσος τους. Δεν έχει να πει τίποτε για το γιατί αυτός και οι κυβερνήσεις που συμμετείχε αποδέχτηκαν και μάλιστα χωρίς καν διαπραγμάτευση, όπως αναφέρει η έκθεση του ΔΝΤ, να θυσιαστεί η Ελλάδα και ο λαός για το ευρώ; Γιατί ο ίδιος προχώρησε τελικά σε μια αναδιάρθρωση του χρέους που εξυπηρετούσε μόνο τους ευρωπαίους δανειστές και φόρτωσε τις ζημιές στον Έλληνα φορολογούμενο και στο δημόσιο ταμείο; Για όλα αυτά δεν έχει να πει τίποτε εκτός από την γνωστή δικαιολογία των απανταχού δοσιλόγων και κατ’ επάγγελμα προδοτών: «Η Ελλάδα ήταν και είναι δυστυχώς υποχρεωμένη να σταθμίζει τον διεθνή συσχετισμό δυνάμεων, ιδίως όταν αυτός έχει να κάνει με τους δανειστές της. Υπάρχουν πολλές επιλογές που ποτέ δεν θα κάναμε εμείς μόνοι μας, αλλά ήμασταν υποχρεωμένοι να τις κάνουμε για να αποφύγουμε τα χειρότερα.» Με άλλα λόγια η Ελλάδα, δηλαδή εμείς που την κυβερνάμε είμαστε υποχείρια των «διεθνών συσχετισμών δυνάμεων» κι έτσι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ενδίδουμε στις πιέσεις και τους εκβιασμούς.

Ο Βενιζέλος και το συνάφι του θα αναγκαστούν να απαντήσουν συγκεκριμένα στο γιατί έπρεπε να θυσιαστεί η Ελλάδα και ο λαός της και ποια συγκεκριμένα συμφέροντα υπηρετεί η πολιτική ενδοτισμού και υποτέλειας που ακολουθούν, μόνο όταν βρεθούν στο σκαμνί του κατηγορουμένου επί εσχάτη προδοσία. Μαζί και με όλους εκείνους τους ανώτατους δικαστικούς, εκδότες και δημοσιογράφους που καθαγίασαν την θανάτωση της Ελλάδας και του λαού της προς όφελος του ευρωσυστήματος. Ειλικρινά με τρώει η περιέργεια να ακούσω πώς θα υπερασπιστούν τον εαυτό τους όταν θα έρθει η ώρα της κρίσης. Αν και είμαι σίγουρος ότι απλά θα επαναλάβουν όλες τις τετριμμένες δικαιολογίες των εκάστοτε εθνοπροδοτών και πρακτόρων αλλότριων συμφερόντων.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ με την σειρά της παίζει κι αυτή το χαρτί της «λαθολογίας». Κουβέντα για την ταμπακέρα. Μάλιστα ο κ. Μηλιός, υπεύθυνος της οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, δήλωσε ανάμεσα στα άλλα: «Συγκεκριμένα ομολογείται ότι υπήρχε αναγκαιότητα μείωσης του χρέους από το 2010, ότι ήταν λανθασμένη η απόφαση του PSI του Μαρτίου του 2012, και η πλήρης αποτυχία των προβλέψεων για τα βασικά μακροοικονομικά μεγέθη. Κυρίως όμως αποκαλύπτει ότι ουσιαστικά η Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε ως πειραματόζωο για την εφαρμογή της ίδιας αντιδραστικής πολιτικής σε όλες της χώρες της ΕΕ.» Μόνο που η έκθεση του ΔΝΤ δεν λέει αυτό. Δεν λέει ότι η Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε ως πειραματόζωο για την εφαρμογή της ίδιας αντιδραστικής πολιτικής σε όλες της χώρες της ΕΕ. Αυτό το έβγαλε από την κοιλιά του ο κ. Μηλιός. Μόνο οι πιο ανόητοι από τους οπαδούς που ταιριάζουν στον ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσαν να πιστέψουν ότι το ΔΝΤ καταγγέλλει την πολιτική που εφαρμόζει και το ίδιο.

Ειδικοί στην στρεψοδικία, ανάλογα με τις σκοπιμότητες που υπηρετούν, τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τρέμουν να απαντήσουν σ’ αυτό που πραγματικά ομολογεί η έκθεση του ΔΝΤ: η Ελλάδα θυσιάστηκε για να διασωθεί το ευρώ και το ευρωσύστημα. Έχουν να πουν τίποτε γι’ αυτό; Ούτε κουβέντα! Μήπως θα μπορούσαν να μας διευκρινίσουν αν αποδέχονται την θυσία της Ελλάδας και του λαού της προκείμενου να επιβιώσει το ευρώ και η ευρωζώνη; Θα θυσιάσουν την Ελλάδα και τον λαό της για να επιβιώσει το ευρωσύστημα; Σιγή ιχθύος. Την έχουν πουλήσει την ιστορία και μάλιστα τοις μετρητοίς και τώρα φοβούνται μήπως κι εκτεθούν.

Στο ίδιο μήκος κύματος και οι ΑΝΕΛ του Καμένου. Στις 6/6 είχαμε την δήλωση του Νότη Μαριά: «Κάθε θαύμα κρατάει τρεις μέρες, λέει η λαϊκή παροιμία, τόσο κράτησε και το δήθεν success story του κ. Σαμαρά, καθώς σύμφωνα με το ΔΝΤ, αντί για ανάπτυξη έρχονται νέο μνημόνιο και νέα σκληρά μέτρα σε βάρος του φτωχοποιημένου ελληνικού λαού». Κι όπως θα περίμενε κανείς, κουβέντα για την ταμπακέρα, δηλαδή για την αποκάλυψη του ΔΝΤ ότι όλα αυτά που ζούμε συμβαίνουν γιατί η Ελλάδα και ο λαός της οφείλει να θυσιαστεί στο βωμό του ευρώ. Ο κ. Μαριάς, όπως συνηθίζει, δεν ξέρει, δεν είδε, δεν άκουσε κι έτσι συνεχίζει το γνωστό παιχνίδι της πολιτικής απάτης.

Κατόπιν την σκυτάλη πήρε ο Τέρενς Κουίκ, πάλι των Καμμένων Ελλήνων, ο οποίος χωρίς όνειδος δήλωσε στις 6/6: «Η έκθεση του ΔΝΤ, αλλά και οι δηλώσεις του οικονομικού εκτελεστή Πωλ Τόμσεν που αναφέρονται σε λάθος συνταγή για την Ελλάδα, δημιουργεί ορισμένα ερωτηματικά: Από λάθος αυτοκτόνησαν 4.000 Έλληνες; Από λάθος έμειναν άνεργοι 1.500.000 Έλληνες; Από λάθος κατέβασαν ρολά εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις; Από λάθος εκχωρήθηκε η εθνική κυριαρχία της Ελλάδας με το αγγλικό δίκαιο και το Δικαστήριο του Λουξεμβούργου; Επειδή, όμως, τα λάθη πρέπει να πληρώνονται, γι’ αυτό αισθάνομαι ότι ορθώς υπέβαλλα μηνυτήρια αναφορά στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης εναντίον του Πωλ Τόμσεν και της υπόλοιπης παρέα του της τρόικας. Φυσικά, εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι θράσος του Πωλ Τόμσεν, μετά από αυτή τη νέα ομολογία του, να θέλει την άλλη εβδομάδα να ξανάρθει στην Ελλάδα. Κανονικά θα πρέπει να του απαγορευθεί η είσοδος. Κατά τα άλλα, αναρωτιέμαι. Με τέτοια νέα ωμή ομολογία, πώς είναι δυνατόν να συνεργαστεί μαζί του η ελληνική συγκυβέρνηση; Και με την ευκαιρία επίσης αναρωτιέμαι, πώς είναι δυνατόν με αυτόν τον οικονομικό εκτελεστή να κάθισε στο ίδιο τραπέζι και να συνομίλησε μαζί του στην Ουάσινγκτον, ο κατά τα άλλα αντιμνημονιακός Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας;».

Όπως καταλάβατε, κατά τον Τέρενς Κουίκ, όλα ήταν ένα λάθος και ο κακός της υπόθεσης είναι ο Πολ Τόμσεν. Κι ευτυχώς. Γιατί το πρόβλημα θα μας το λύσει η μηνυτήρια αναφορά στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης εναντίον του Πωλ Τόμσεν και της υπόλοιπης παρέα του της τρόικας. Κουβέντα φυσικά για την αποκάλυψη του ΔΝΤ ότι ο λαός της Ελλάδας και η ίδια η χώρα θυσιάστηκε στο βωμό του ευρώ. Πώς να πει κουβέντα όταν όλοι τους έχουν δώσει γη και ύδωρ στο ευρωσύστημα; Πώς να τοποθετηθεί με ειλικρίνεια στο όλο ζήτημα, όταν για όλους αυτούς η ειλικρίνεια είναι ασύμβατη με την πολιτική που ακολουθούν. Δεν έχουν ούτε καν το ανάστημα να δηλώσουν ότι η Ελλάδα και ο λαός της δεν πρόκειται να θυσιαστεί για το ευρώ και την ευρωσύστημα. Είναι τόσο πατριώτες της καρπαζιάς που ασκούν αντιπολίτευση μόνο μέχρις εκεί που τους παίρνει απέναντι στα μεγάλα αφεντικά.

Το ίδιο μονοπάτι ακολούθησε και η Χρυσή Αυγή, η οποία αρχικά στις 6/6 εξέδωσε την εξής ανακοίνωση: «Τα κοράκια του ΔΝΤ παραδέχθηκαν πως αποτελούν καταστροφή για την Ελλάδα και την εθνική μας οικονομία. Η Χρυσή Αυγή απαιτεί άμεση καταγγελία του Μνημονίου και οριστική παύση πληρωμής του παράνομου και επαχθούς χρέους της χώρας.» Σιγά, ρε κορίτσια, θα σκίσετε κανένα καλσόν! Δεν έχουν ούτε καν τα κότσια να καταγγείλουν αυτό που στ’ αλήθεια παραδέχτηκε το ΔΝΤ, ότι δηλαδή η Ελλάδα καταστρέφεται προκειμένου να διασωθεί το ευρώ και το ευρωσύστημα. Το αδελφάτο της Χρυσής Αυγής ξέρει μόνο να παπαγαλίζει αιτήματα που αντιγράφει από το ΣΥΡΙΖΑ, όπως η «οριστική παύση πληρωμής του παράνομου και επαχθούς χρέους της χώρας,» ότι κι αν σημαίνει αυτό. Αν δεν πουλούσαν τζούφιο πατριωτισμό για να κρύψουν την φασιστική εθνικοφροσύνη τους που ανέκαθεν υπηρετούσε ξένα συμφέροντα, όπως οι Γερμανοτσολιάδες πρόγονοί τους, θα γνώριζαν πολύ καλά ότι η μόνη «οριστική παύση πληρωμής» χρέους χωρίς καταστροφικές επιπτώσεις για την χώρα μπορεί να γίνει αποκλειστικά μονομερώς και εκτός ευρώ. Γι’ αυτό κι αυτή η θέση είναι η μόνη αληθινά πατριωτική.

Και για να μην παρεξηγηθούν τα αφεντικά εξ εσπερίας της Χρυσής Αυγής, το αδελφάτο προέβη σε νέα διορθωτική δήλωση την επομένη: «Η τρόικα δηλώνει επισήμως πλέον την αποτυχία της μνημονιακής πολιτικής που διέλυσε τη χώρα μας και τσάκισε τον ελληνικό λαό. Η συγκυβέρνηση παραμένει άβουλο πιόνι στα χέρια των τοκογλύφων δανειστών. Μόνο μία εθνική ηγεσία με πρωτοπόρο τη Χρυσή Αυγή μπορεί να αντισταθεί στην τρόικα, να καταγγείλει το μνημόνιο και να εκμεταλλευθεί τον εθνικό μας πλούτο προς όφελος των Ελλήνων.» Σ’ αυτή την δήλωση, όπως βλέπετε, εξαφανίστηκε μέχρις και η αναφορά στην «οριστική παύση πληρωμής του παράνομου και επαχθούς χρέους της χώρας.» Το πρόβλημα περιορίζεται στην αποτυχία της μνημονιακής πολιτικής, ότι ακριβώς λένε και οι Τσιπρέοι-Καμμένοι, ενώ το μόνο πρόβλημα που εντοπίζει είναι «η συγκυβέρνηση παραμένει άβουλο πιόνι στα χέρια των τοκογλύφων δανειστών.» Άβουλο πιόνι, όχι προδότες και δοσίλογοι που θανατώνουν σκόπιμα την Ελλάδα και τον λαό της προκειμένου να διασωθεί το ευρώ. Όπως άλλωστε αποκάλυψε και το ΔΝΤ. Κουβέντα για την ταμπακέρα.

Είναι τόσο «πατριώτες» οι φύλαρχοι του αδελφάτου της Χρυσής Αυγής που ζητούν μόνο την αλλαγή βάρδιας. Να φύγουν αυτοί που είναι «άβουλα πιόνια» και να έρθει «μία εθνική ηγεσία με πρωτοπόρο τη Χρυσή Αυγή μπορεί να αντισταθεί στην τρόικα, να καταγγείλει το μνημόνιο και να εκμεταλλευθεί τον εθνικό μας πλούτο προς όφελος των Ελλήνων.» Δηλαδή να έρθει μια «εθνική ηγεσία» που δεν θα αμφισβητήσει το γεγονός ότι η Ελλάδα θυσιάζεται για την επιβίωση του ευρωσυστήματος, απλά θα διαπραγματευθεί υπέρ των Ελλήνων το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου. Πρόκειται για σκάντζα βάρδια νταβατζή. Ε, κι από νταβατζήδες οι φύλαρχοι της ΧΑ οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι γνωρίζουν από πρώτο χέρι τα περισσότερα.

Και μας έμεινε το ΚΚΕ, το οποίο με σχόλιο του γραφείου τύπου (7/6) είπε τα εξής σημαντικά: «Η αντιπαράθεση μεταξύ ΔΝΤ και ΕΕ είναι τσακωμός μεταξύ λύκων για το μοίρασμα της λείας από το σφαγιασμό του λαού. Εκφράζει αντιθέσεις μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου και ιμπεριαλιστικών κέντρων  για το πώς θα επιμεριστούν τα κέρδη και οι ζημιές από την κρίση, όπως επίσης και από ένα νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους, το οποίο - όπως και το προηγούμενο - θα φορτώσουν στις πλάτες του λαού. Την ίδια στιγμή τόσο η ΕΕ, όσο και το ΔΝΤ  με κάθε ευκαιρία τονίζουν ότι η αντιλαϊκή πολιτική πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί προκειμένου να θωρακιστούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αυτός ήταν άλλωστε και ο στόχος των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Ο λαός χρειάζεται να απορρίψει τις συνταγές του ΔΝΤ και της ΕΕ, αλλά και τα κόμματα που του προτείνουν να επιλέξει με ποια συνταγή θα χρεοκοπήσει. Η λύση προς όφελός του βρίσκεται στη λαϊκή συμμαχία και τη συμπόρευση με το ΚΚΕ.»

Τι μας λέει το ΚΚΕ; Τα ίδια που μας λένε κι όλοι οι άλλοι, μόνο που τα ερμηνεύει με βάση το δικό του Κοράνι, ή Ευαγγέλιο. Για την ταμπακέρα ούτε λόγος. Τι έχει να πει το ΚΚΕ για την ομολογία του ΔΝΤ ότι η Ελλάδα ως χώρα κι ως λαός θυσιάζεται προκειμένου να επιβιώσει το ευρωσύστημα; Απολύτως τίποτε. Μόνο τετριμμένες ανοησίες για αντιθέσεις μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου, ξεπατικοτούρα από τα εγχειρίδια για ασχέτους του Περισσού. Το ΚΚΕ, όπως και το σύνολο των πολιτικών κομμάτων, προσπαθεί να στρέψει αλλού την προσοχή του κόσμου. Να τον αποπροσανατολίσει για να μην αντιληφθεί ότι το βασικό μέτωπο βρίσκεται στο καθεστώς εκποίησης και διάλυσης που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα προκειμένου να διασωθεί το ευρωσύστημα. Αντί λοιπόν να απαντά στο συγκεκριμένο, δηλαδή στο αν και κατά πόσο θα πρέπει ο ελληνικός λαός να δεχτεί να θυσιαστεί αυτός και η πατρίδα του για το ευρώ και το ευρωσύστημα, δραπετεύει σ’ έναν αφηρημένο και εντελώς ακίνδυνο αντικαπιταλισμό.

Το ΔΝΤ και η ΕΕ δεν τσακώνονται γιατί έχουν προτιμούν διαφορετικές συνταγές, ούτε για το πώς θα μοιραστούν την λεία, αλλά για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στις εξελίξεις στην ευρωζώνη και στην Ελλάδα τώρα που βαθαίνει η κρίση και η ύφεση. Βγαίνουν και οι δυο να ομολογήσουν ότι θανατώνουν εξεπιτούτου την Ελλάδα για να επιβιώσει το ευρωσύστημα και για να μην υπάρξουν αθέμιτοι τρανταγμοί στις παγκόσμιες αγορές και το ΚΚΕ δεν έχει να πει τίποτε απολύτως. Και φυσικά ως «επαναστατικό» κόμμα που είναι καλεί τον ελληνικό λαό να απορρίψει «τις συνταγές του ΔΝΤ και της ΕΕ» και να ακολουθήσει, σαν καλό αμνοερίφιο, ή «χύδην όχλος» - όπως έλεγε ο Βυζάντιος – το ΚΚΕ. Αυτό θα πει ταξική απολογητική υπέρ της πιο αισχρής και ομολογημένης αποικιοκρατίας που έχει επιβληθεί ποτέ στην Ελλάδα και τον λαό της.

Πώς μπορεί κάποιος που έχει σώας τα φρένας και διαθέτει στοιχειώδη αξιοπρέπεια να τους πιστεύει; Πώς μπορεί να πιστεύει ότι κάποιος από δαύτους θα κάνει την διαφορά, όταν δεν τολμούν ούτε καν να τοποθετηθούν ανοιχτά και ξάστερα στο κυρίαρχο ζήτημα που έθεσε η διαμάχη ΔΝΤ και ΕΕ; Αυτοί που θανατώνουν εδώ και τρία χρόνια τον λαό και την χώρα, ομολογούν ότι το κάνουν για να διασώσουν το ευρώ και τις αγορές και κανείς από τους εγχώριους αντιμνημονιακούς δεν λέει κουβέντα. 

Τι μπορεί να περιμένει κανείς από όλους αυτούς όταν δεν τολμούν ούτε καν να πουν ότι δεν αποδέχονται την θυσία της Ελλάδας και του λαού της προς όφελος του ευρωσυστήματος. Δεν την αποδέχονται ακόμη κι αν χρειαστεί να τιναχτεί στον αέρα ολόκληρο το ευρωσύστημα και οι διεθνείς κεφαλαιαγορές που βρίσκονται πίσω του. Γιατί δεν το λένε; Για έναν απλό λόγο: γιατί παίζουν με σημαδεμένη τράπουλα. Κρώζουν για λάθη και για αποτυχημένα μνημόνια ώστε να μην καταλάβει κανείς από τους αξιοθρήνητους οπαδούς τους ότι το πρόβλημα βρίσκεται στο ίδιο το ευρωσύστημα σαν παρά φύση απόστημα, που για να επιβιώσει θα πρέπει να θανατωθεί ότι υγιές εξακολουθεί και υπάρχει στην κοινωνία. Πρώτα και κύρια οι λαοί και οι χώρες τους. Κι ενώ το ΔΝΤ και η ΕΕ το ομολογούν ανοιχτά, οι δικοί μας αντιμνημονιακοί και ταξικοί παίζουν την κολοκυθιά.  

Για όλους αυτούς πολιτική είναι η «τέχνη του εφικτού» που τους επιτρέπει να επιβιώνουν σε βάρος του λαού και ταυτόχρονα να εμφανίζονται ως εκφραστές του. Αυτή είναι η μεγαλύτερη κατάρα σήμερα που στοιχειώνει την σκέψη και την δράση του ελληνικού λαού. «Η ανθρωπότης εξηγέρθη», έγραφε ο Αναστάσιος Βυζάντιος το 1876, «κατά των μοναρχών, οίτινες ετόλμησαν να είπωσι «το κράτος ειμί εγώ» και ανεχόμεθα εν τούτοις, οι φιλελεύθεροι Έλληνες, να επαναλαμβάνωσι τα κόμματα την αυτήν βέβηλον φράσιν! Τα κόμματα είναι το έθνος! Βεβαίως, αλλά μήπως όπως και τα εξανθήματα και αι υπερσαρκώσεις είναι ο άνθρωπος;» 

Κι όσο όλοι εμείς που υποφέρουμε, όλοι εμείς που έχουμε κάθε λόγο να λέμε ότι ανήκουμε στο λαό, στον εργαζόμενο λαό, όσο ανεχόμαστε τα εξανθήματα και τις υπερσαρκώσεις που αποκαλούμε κόμματα να κατατρώγουν τις σάρκες μας, να μας αγοράζουν και να μας πουλάνε κατά το δοκούν, να σπέρνουν την διχόνοια ανάμεσά μας με τις ιδεολογίες τους – καταφύγια ανεπρόκοπων και απόλυτα διεφθαρμένων πολιτευτών καριέρας – τότε το τέλος μας είναι απολύτως βέβαιο. Θα γίνουμε η θυσία που τόσο ανάγκη έχει ο σύγχρονος Μινώταυρος του ευρώ και των αγορών προκειμένου να επικρατήσει η δική τους άθλια και παρά φύση ύπαρξη πάνω στις κοινωνίες, του λαούς και τις πατρίδες τους.

Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

Παντού υπάρχει ένας μύθος



Οι κυβερνητικοί βουλευτές μας σκοτώνονται στην κούραση τα τελευταία 3 χρόνια. Tο μυαλό τους έχει κλατάρει από την προσπάθειά τους να σώσουν τη χώρα μαζί με τους κατοίκους της. Μερικά δείγματα από τις αγωνιώδεις τους προσπάθειες, που έγιναν γνωστά στο ευρύ κοινό (το οποίο είναι και αχάριστο), το τελευταίο διάστημα:

Η Μαρία Ρεπούση βουλευτής της ΔΗΜΑΡ δήλωσε τις προάλλες με πολύ αυτοπεποίθηση προκαλώντας χλαπαταγή, ότι ο χορός του Ζαλόγγου είναι εθνικός μύθος. Άλλος ένας από τους πολλούς εθνικούς μύθους που σούρνοντε επί χρόνια σε τούτη τη χώρα.
Η κυρία Ρεπούση τις ατέλειωτες ώρες που διαλογίζεται στο γραφείο της γιατί δεν τολμάει να βγει έξω, απασχολεί το μυαλό της με πολύ σοβαρά πράγματα. Διάφορα ερωτήματα ιστορικής, φιλοσοφικής, υπαρξιακής και όχι μόνο φύσεως, ταλανίζουν το μυαλό της.
Όλα αυτά τα ζητήματα που την απασχολούν τα εξετάζει εξονυχιστικά και τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει δε διστάζει με θάρρος και παρρησία να τα διατυπώσει στο ευρύ κοινό, χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος.
Τελευταία μετά το χορό του Ζαλόγγου την απασχόλησε το σημείο G των γυναικών. Διαβάζοντας τόνους βιβλίων. κάνοντας έρευνα πεδίου καθώς και από προσωπική εμπειρία, κατέληξε στο συμπέρασμα πως το σημείο G είναι μύθος και άδικα προσπαθούν οι ταλαίπωροι άντρες σκάβοντας και ψαχουλεύοντας να το ανακαλύψουν. Το πράγμα αυτό είναι ένα εφεύρημα των ανοργασμικών γυναικών για να βγάλουν από πάνω τους τη ρετσινιά και την ευθύνη της ψυχρότητας και να τη φορτώσουν στους κακόμοιρους άντρες και την ανικανότητά τους στην εξερεύνηση. Η δήλωση αυτή έκανε τα ζευγάρια άνω κάτω, μερικά φτάσανε στα όρια του χωρισμού από τις αλληλοκατηγορίες που εκτοξεύουνε. Οι άντρες κατηγορούν τις γυναίκες ότι υποκρίνονταν τόσο καιρό που τις πασπατεύανε και οι γυναίκες τους άντρες ότι τους κάνανε χάρη που ζητούσανε εξερεύνηση με το χέρι, μιας και το άλλο τους εργαλείο είναι εντελώς άχρηστο.

Η κυρία Ρεπούση σκέφτεται ακόμα να καταπιαστεί με κάνα –δυο φλέγοντα θέματα της επικαιρότητας, όπως: «Κυτταρίτιδα, μύθος ή πραγματικότητα;» και σε μια ακόμα προσπάθεια της συμπαθούς βουλευτίνας να αποδείξει ότι οι τούρκοι είναι ένας παρεξηγημένος λαός: «Μύθος ότι το χαράτσι είναι τουρκική εφεύρεση. Το χαράτσι, μια περήφανη εφεύρεση της σύγχρονης ελληνικής κυβέρνησής»

Στο ίδιο πλαίσιο άλλος ένας κυβερνητικός βουλευτής, ο Άδωνης Γεωργιάδης, στις ελάχιστες στιγμές που διαλογίζεται για τα χάλια τις χώρας, δηλαδή ανάμεσα στα διαλλείματα από τις παρουσίες του στα κανάλια, το τουίτερ και  τη Βουλή όπου πλακώνεται, καταλήγει σε τρομακτικά συμπεράσματά: ότι δηλαδή κινδυνεύει η χώρα και οι χελώνες από τη φωτομόλυνση. Τον έπιασε τέτοιος τρόμος, ανατριχίλα και αϋπνία από τη διαπίστωση αυτή που έκανε και ερώτηση στους αρμόδιους υπουργούς ζητώντας τους να λύσουν το πρόβλημα όσο είναι νωρίς πριν στραβωθούν τα ζωντανά από τα πολλά φώτα και δε βλέπουν την τύφλα τους.

Ο Άδωνης Γιωργιάδης ψάχνοντας κι άλλες μορφές ρύπανσης το τελευταίο διάστημα που η χώρα χρεοκόπησε, ανακάλυψε την τεράστια ρύπανση της ατμόσφαιρας από το τζατζίκι στους πιτόγυρους, που η μπόχα της σκορδίλας κινδυνεύει να πνίξει τις μεγαλουπόλεις και τη μόλυνση της θάλασσας από την υπερβολική χρήση αντηλιακών που πασαλείβονται μικροί μεγάλοι, θηλυκοί και σερνικοί και γενικά όλοι οι υποχόνδριοι τύποι που επισκέπτονται την παραλία για ένα ρημαδιασμένο μπάνιο.