Η αγάπη πονάει όταν ψηλώνει

Ένα τραγούδι για σένα που σου άρεσε τόσο.

Για σένα που ένιωσες αδικημένη που σε ξέχασα.

Η αλήθεια είναι ότι εσύ ανήκεις σε άλλη "κατηγορία". Δεν περιμένουμε να ξανάρθεις με τα χελιδόνια. Μας άφησες οριστικά πηγαίνοντας βόρια.

Ελπίζω όλον αυτόν το χρόνο που πέρασες κοντά μας, να είχες και όμορφες αναμνήσεις (εκτός από τη συγκατοίκησή σου με τη Μέρκελ(!) και την παλαβή στη δουλειά.

Να κλείσεις μέσα στην καρδιά σου τα μέρη που γνώρισες στις δεκάδες εξορμήσεις σου, γιατί πολύ φοβάμαι πως δε θα τα ξαναβρεις ίδια. Το τέρας της "πράσινης ανάπτυξης" θα τα καταπιεί.

Μην ξεχάσεις τα χρήσιμα πράγματα που έμαθες κοντά μας, όπως: τις ευεργετικές ιδιότητες της αλόης και του αμυγδαλέλαιου, τα χόρτα που έμαθες στο πιτς φυτίλι να ξεχωρίζεις και να μαζεύεις απ' την εξοχή και τις χορτόπιτες που φτιάχνατε παρέα με το Βασιλικάκι, 

το ταλέντο σου να σκάβεις και να βγάζεις πατάτες, 

το μπουρέκι,

το απάκι (που είναι απίστευτα νόστιμο, όταν είναι σπιτικό),

τα ατέλειωτα καραφάκια τσικουδιάς, 

τους ρεμβασμούς μας δίπλα στη θάλασσα τα πρωινά, 

τα χρώματα στο Ελαφονήσι,

τα μαθήματα ζωγραφικής,

τα γέλια που κάναμε παίζοντας "το χαρτάκι" και ψήνοντας το πασχαλινό αρνί.

Ελπίζω να έχεις λόγους  να μας ξανάρχεσαι...

(τη "μικρή" σου αδερφή για παράδειγμα, που άφησες πίσω)

Ελπίζω όταν σε ξαναδώ να είσαι μια ξανθιά νεράιδα, χωρίς σπυράκια!!!! και να έχεις χάσει κείνα τα κιλά που πήρες εδώ χλαπακιάζοντας!!!!

Η αγάπη πονάει όταν ψηλώνει- Νατάσα Μποφίλιου