Κάπου υπάρχει ένα νησί...

Κάπου υπάρχει ένα νησί...
Κάπου υπάρχει ένα νησί....

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013

Χέρια απλωμένα



Χώρα υπό κατοχή. Θύματα πολέμου.
Χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, λόγω τυφώνα ή άλλης θεομηνίας.
Τυφώνας Μπόφα, τυφώνας Τρόικα.
Θύματα αμάχου πληθυσμού, θύματα λιμού.
Απλώνουν τα χέρια για ένα κιλό ανθρωπιστικής βοήθειας, απ’ το εξωτερικό ή απ’ το εσωτερικό.
Άνθρωποι κρεμασμένοι απ’ την καλοσύνη των ξένων.
Ακόμα πιστεύετε ότι οι τριτοκοσμικές χώρες είναι μακριά;
Ότι ο πόλεμος δεν έχει φτάσει στην πόρτα μας;
Τι επειδή δεν ακούτε τις σειρήνες του συναγερμού να ουρλιάζουν ή τα άρματα μάχης στους δρόμους;
Εικόνες ανάκατες, σπασμένες, ένα μπερδεμένο παζλ ο κόσμος όλος.
Οι μέρες της αθωότητας τελείωσαν, τ' ακούτε;
Τ' απλωμένα χέρια το μαρτυρούν.
Σε σένα το λέω, που είσαι αναγκασμένος σαν και μένα να ζήσεις σε τούτο τον τόπο...

2 σχόλια:

  1. Αυτό εννοεί το στουρνάρι παγκοσμιοποίηση χωρις όρους.
    mina

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κοιμάται η χώρα τον ύπνο του "Δικαίου"...
    Ως πότε;
    Ως πάντα;
    Αμαχητί;
    Γιατί ρε;...

    ΑπάντησηΔιαγραφή