Άνθρωποι και υπάνθρωποι

Άνθρωποι. Γιατροί και  ιατρικό προσωπικό που προσπαθούν να σώσουν ζωές. Που υποκλίνονται μπροστά στο μεγαλείο της ζωής, ακόμα και όταν αυτή σφίγγει το χέρι του θανάτου. Όπως οι γιατροί στο Νοσοκομείο Ζιονγκσάν της Κίνας, τη στιγμή που ξεψύχησε ο 11χρονος καρκινοπαθής ασθενής τους, αφήνοντάς τους για τελευταία επιθυμία να δωθούν τα γερά όργανά του ως δώρο σε άλλους συνανθρώπους του.

Άνθρωποι. Όπως οι ηρωικοί γιατροί στη φλεγόμενη Γάζα που συγκολλούν αδιάλειπτα κομμένες σάρκες. Εθελοντές από μακριά, όπως ο Νορβηγός Mads Gilbert που προσπαθεί να μας αφυπνίσει, απλώς καταθέτοντάς την εμπειρία ενός εικοσιτετραώρου του. Που θαυμάζουν τη δύναμη των γυναικόπαιδων ή των οικείων των νεκρών.

Και από την άλλη οι υπάνθρωποι. Οι Ισραηλινοί που βομβαρδίζουν τα νοσοκομεία και τα ασθενοφόρα σκοτώνοντας αυτούς που προσπαθούν να επαναφέρουν τη ζωή.

Υπάνθρωποι. Που προσπαθούν να αποτελειώσουν το έργο τους, όταν αυτό δεν ολοκληρώθηκε. Δίνοντας και τη χαριστική βολή. Όχι μόνο στα θύματα, αλλά και στους σωτήρες τους. Νοσοκομείο Beit Hanoun5 νεκροί -70 τραυματίες.

Ποιος θυμάται τους κανόνες πολέμου; Όπως αυτοί διαμορφώθηκαν μετά το τέλος του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου, τότε που η ανθρωπότητα έβγαινε σοφότερη από μια τραγωδία και προσπαθούσε να διορθώσει τα λάθη της; Ποιος θυμάται τις Συμβάσεις της Γενεύης (άρθρο 3);