Όλη η Ελλάδα με κομμένη την ανάσα, περιμένει κάτι να συμβεί.
Και να, ο Πρίγκιψ Νικόλαος (της γνωστής οικογενείας), με μια βαρυσήμαντη πολιτική παρέμβαση, ήρθε να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της ελληνικής πραγματικότητας.
Με ένα τρία- πουλάκια- κάθονταν άρθρο του, με τίτλο: "Το γερμανικό λουκάνικο ως πολιτικό όπλο" *, «φοβέρησε» την ΕΚΤ και τους Γερμανούς με τα λουκάνικα που εξάγουν παγκοσμίως.
«Ή αλλάζεις τον Τρισέ, ή τον κοπανάς στο κεφάλι με ένα βαρύ - γερμανικής πάντα προέλευσης - λουκάνικο (μεγάλου μεγέθους) ώσπου να ξυπνήσει και να συμφωνήσει κάνοντας στροφή 180˚, κάτι που απαιτεί επειγόντως η εποχή μας».Έχω κι εγώ να δηλώσω κάτι στον Νικόλαο και σ’ όλο του το σόι: Τα γερμανικά λουκάνικα ως προϊόν δεν πιάνουν μία, μπροστά στα εδώδιμα προϊόντα (κηπουρικής).
Πού να δεις και να γευτείς στο κεφάλι ή όπου αλλού τα αγγούρια τα ελληνικά. Καλυβιώτικα. Μακριά και σκληρά. Όποιος τα τρώει ζορίζεται.
Είναι άσχετο με την ανάρτηση, αλλά ένα πολύ ωραίο και δροσερό γράμμα μιας μικρής μαθήτριας. Δανεισμένο από το "μεγαλύτερο blog της πόλης" του Γιάννη Παπαϊωάννου. Διαβάστε το:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρωτάκια ενωθείτε !
Αγαπητέ κύριε .
Είμαι ένα μικρό πρωτάκι σε ένα από τα πολλά σχολεία στο Φάληρο στον Πειραιά.
Δύσκολα τα πράγματα στην πρώτη Δημοτικού , έρχονται στο διάλειμμα τα μεγαλύτερα παιδιά και μας διώχνουν από την αυλή και μας λένε ότι είμαστε μικρά αλλά δεν πειράζει γιατί μόλις μεγαλώσω λίγο δεν θα μπορεί να με διώξει κανένας από την αυλή , θα γίνω πολύ δυνατό πρωτάκι.
Στην τάξη μας είναι πολύ ωραία, έχω μεγάλο θρανίο και η δασκάλα μας είναι πολύ καλή , και μας δώσανε και πρόγραμμα , θα μάθουμε λένε γλώσσα, μαθηματικά , μελέτη περιβάλλοντος , μουσική και θα κάνουμε και γυμναστική .
Περιμένω πως και πως να κάνω μουσική που μου αρέσει τόσο αλλά μας είπε η διευθύντρια ότι δεν έχει έρθει ακόμα ο δάσκαλος… τι κρίμα, μεγάλος άνθρωπος και να μην είναι στην ώρα του …δεν ειναι καθόλου ευγενικό !
Μετά πήγα σπίτι να δω τα καινουρια μου βιβλία αλλά μόνο γλώσσα είχαμε και για τα άλλα μαθηματα δεν μιλαγε κανένας… μόνο για κάτι υπουργεία έλεγε η Διευθύντρια που δεν ξερω τι είναι , αλλά δεν με νοιάζει και πολύ εγω θελω να κάνω μαθηματικά, μου εχουν πει ότι ειναι πολύ ωραίο μάθημα και περιμένω πως και πως , και για το περιβάλλον θέλω να μάθω, θέλω να μάθω τα πάντα …. αλλά δεν έχουμε ακόμα βιβλία, και η Διευθύντρια λέει ότι αυτό το υπουργείο δεν της έχει απαντησει ακόμα .
Τι κρίμα , αλλά η μαμά μου που με αγαπάει πολύ αποφάσισε να φέρει στην τάξη τα βιβλία που λείπουνε αλλά της είπαν ότι αν δεν έχουν και τα δύο τμήματα βιβλία, δεν μπορεί να γίνει μάθημα γιατι τα τμηματα πρέπει να συμβαδίζουν , έτσι λέει η σχολική επιτροπή…..
Ποια είναι αυτή η σχολική επιτροπή ? Και αφου εχουμε πάει όλα τα παιδια φωτοτυπικό χαρτι στην τάξη γιατι δεν μας βγάζουν φωτοτυπίες από τα άλλα βιβλία να μας τα μοιράσουν?
Ποιος κανονίζει τελικά αν θα κάνουμε μάθημα ? Η δασκάλα ? Η διευθύντρια ? Η σχολική επιτροπή ? το υπουργείο ? Ειναι κάποιος κύριος που κανονίζει και σε ποιο γραφείο κάθεται να πάμε να τον βρούμε όλα τα πρωτάκια μαζί ?
Τι να κάνουμε και εμεις ? Μικρά πρωτάκια ειμαστε ας μας βοηθήσει κάποιος….
Χριστίνα
Αγαπημένη μου Χριστίνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα το γράμμα σου και απόρησα. Συμβαίνουν αυτά τα πράγματα στο Φάληρο; Σ' αυτήν την "αριστοκρατική" περιοχή του Πειραιά;
(Βρέθηκα τυχαία εκεί πριν από 6 μήνες και μου άρεσε η γειτονιά σου, μακάρι να μπορούσα να ξαναρθώ!!!)
Από όλα όσα μου έγραψες συγκρατώ τη δίψα σου για μάθηση και την αγάπη σου για το σχολείο. Μην την εγκαταλείψεις ποτέ.
Θα βρεθεί ο τρόπος να μάθεις όλα αυτά που επιθυμείς, είμαι σίγουρη!
Κάποια στιγμή οι δυσκολίες θα ξεπεραστούν.
Αυτό που σου εύχομαι από τα βάθη της ψυχής μου, είναι να μην πας ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΗΣΤΙΚΗ. Να μη βρεθείς να κάθεσαι μέχρι τις 4 η ώρα το απόγευμα στο σχολείο, μόνο με ένα κουλούρι.
Να μη νιώσεις ποτέ ότι ΠΕΙΝΑΣ για φαγητό, όπως σήμερα ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑ ΓΝΩΣΗ.
Πίστεψέ με καρδούλα μου, ξέρω τι σου λέω...