Αφέντρα μου

Το μπλογκ παρουσιάζει σε αποκλειστικότητα την αυθεντική επιστολή Βενιζέλου προς τη Διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κυρία Κριστίν Λαγκάρντ, που θα προκαλέσει αίσθηση:

Κριστίν, Κριστίν, Κριστίν,

Αγαπημένη μου Κριστίν.

Αφέντρα μου.

Η εικόνα σου δε με αφήνει να κοιμηθώ τα τελευταία βράδια, παρόλο που έχω ελαττώσει το βραδινό.

Το γυμνασμένο σου σφιχτό κορμί, έχει στοιχειώσει το μυαλό μου.

Για μια νύχτα μαζί σου θα έκανα τα πάντα. Ακόμα και να κάνω το μηνιάτικο των ψωρολεμέδων που με ψηφίζουν, 2 κατοστάρικα.

Δε με νοιάζει το πολιτικό κόστος, όταν σκέφτομαι τα χυτά σου πόδια και τις δυνατές σου πλάτες.

Σε φαντάζομαι ντυμένη μόνο με μαύρες δερμάτινες μπότες στιλέτο κι ένα μαστίγιο στο χέρι. Κι εμένα ξαπλωμένο στο πάτωμα, να πατάς το δασύτριχο στέρνο μου και την τροφαντή κοιλιά μου. Πάτα με όσο θες μάνα μου, πάτα με μέχρι να ματώσω.

Για μια νύχτα που θα ματώσω απ’ τις μπότες σου ας ματώσει όλη η Ελλάδα για τα υπόλοιπα 200 χρόνια. Χέστηκα.

Διώξε για ένα βράδυ κείνο το χλιμίτζουρα τον Ξαβιέ που σέρνεις μαζί σου και την παραδουλεύτρα.

Θα ‘μαι ολοκληρωτικά δικός σου. Υπάκουος και φρόνιμος σε ό, τι με διατάξεις.

Θέλω να μου κάνεις ό, τι κάνω στην Ελλάδα τον τελευταίο ενάμισι χρόνο.

Θέλω να σε νιώσω να με εξουσιάζεις, να με διατάζεις, να με κάνεις κουρέλι.

Να με πατήσεις, να με φτύσεις, να με σφαλιαρίσεις, να με μπινελικώσεις, να μου αλλάξεις τον αδόξαστο.

Πες μου μόνο αν το θέλεις κι εσύ. Γράψε μου πότε θέλεις να βρεθούμε και παρατώ σύξυλο κείνο το φυτό που κυβερνά τη χώρα και σου’ ρχομαι.

Μια παράκληση μόνο: Να μην έχεις κάνει μπάνιο τρεις μέρες και να μ’ αφήσεις μετά να σου πλύνω τα πιάτα.

Με προσμονή και ανυπομονησία

Βούλης