Όπως όλα δείχνουν τις προσεχείς ώρες θα βρεθούν πρόθυμοι και υπεύθυνοι πολιτικοί σχηματισμοί που θα αναλάβουν το βαρύ καθήκον να σώσουν τη χώρα από την ακυβερνησία, την έξοδο από το ευρώ και τον κατακλυσμό του Νώε.
Ο κατάλληλος σωτήρας που θα αναλάβει το ρόλο του πρωθυπουργού, έχει στείλει το κοστούμι στο καθαριστήριο και ετοιμάζεται. Σε λίγο θα τον παρακαλάνε γονατιστά τα ΜΜΕ της διαπλοκής και οι εντολοδόχοι των ξένων νταβατζήδων. Μπορεί και να τον φέρουν σηκωτό μέχρι του Μαξίμου για να ορκιστεί. Σαν τον Παπαδήμο.
Ο καραγκιόζης που θα του αναθέσουν αυτό το ρόλο, τον οποίο τον έχουν προβάρει αρκετό καιρό πριν τις εκλογές, είναι τούτος:
Το σύστημα χρειάζεται έναν αριστερό πρωθυπουργό ή τουλάχιστον κάποιον που ο κόσμος θα αντιλαμβάνεται ως αριστερό, για να επιβιώσει. Για να συνεχίσει απερίσπαστο το έργο εξόντωσης του λαού και ξεπουλήματος της χώρας.
Με την "αριστερά" στην κυβέρνηση, θα κάνουν περίπατο. Σε αντίθετη περίπτωση ο λαός είναι αδύνατον να δεχτεί τα παλούκια, αλλά με έναν "δικό" του άνθρωπο, που θα του τα σερβίρει κατάλληλα, όσο να πεις, μέχρι να συνέλθει απ' το σοκ, δε θα 'χουν περάσει 2 χρονάκια;
Προς τιμήν του ο Τσίπρας αρνήθηκε να παίξει αυτόν τον άθλιο και προδοτικό ρόλο. Όσο κι αν τον πίεζαν κάμποσα κοράκια από το κόμμα του.
Τούτες τις ώρες που η τύχη των μνημονίων, των τροικανών και των τοκογλύφων, κρέμεται από μία κλωστή (καθώς όλα τα βλέμματα του Νότου είναι στραμμένα στην Ελλάδα), τούτες τις ώρες η συμμετοχή της "αριστεράς" σε μια παρτουζοκυβέρνηση θα είναι μια σωτήρια λύση.
Όχι για τη χώρα.
Για το σάπιο και διεφθαρμένο εγχώριο πολιτικό σύστημα που θα διασωθεί. Και θα εξακολουθήσει να κυβερνά, φτύνοντας στους τάφους των 2000 νεκρών.
Και τους εντολοδόχους εξωχώριους τραπεζοκυβερνήτες που θα πάρουν παράταση στο άθλιο έργο εξόντωσης λαών και εθνικών κρατών.
Το γελοίο είναι ότι πλήθος από εμάς πηγαίνοντας την Κυριακή στις κάλπες, ψηφίζαμε περιμένοντας την τιμωρία των ενόχων. Ψηφίζαμε περιμένοντας να στηθούν δικαστήρια για τους ένοχους της προδοσίας.
Κι αυτοί θα συνεχίσουν να κυβερνούν.
Ποιος νοιάστηκε για την λαϊκή ετυμηγορία;
Ποιος τον λογαριάζει το λαό;
Από αυτούς τους ξετσίπωτους, χοντρόπετσους και αμετανόητους τύπους που χρεοκόπησαν τη χώρα, από αυτούς τους που καταποντίστηκαν στις εκλογές αλλά εξακολουθούν να βγαίνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα και να γαυγίζουν χωρίς ίχνος ντροπής και μετάνοιας, δεν περίμενα τίποτα διαφορετικό...
Βασικά διαφωνώ ότι ο λαός θα δεχτεί τον Κουβέλη επειδή είναι ΄΄αριστερός΄΄. Νομίζω ότι και τον Θεό τον ίδιο να βάζαν πρωθυπουργό, από την στιγμή που δεν είναι εκλεγμένος από τον λαό, θα υπάρξουν αντιδράσεις από τους περισσότερους Έλληνες. Τώρα θα μου πεις αυτοί τα είπαν και τα αποφασίσανε και μας δεν μας πέφτει λόγος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια ο Κουβέλης από την άλλη θα γίνει βεζίρης στην θέση του βεζίρη ικανοποιώντας ίσως την ματαιοδοξία του, αλλά αυτό θα είναι και η πολιτική του καταστροφή (βασικά χεστήκαμε κιόλας) και οι υπόλοιποι θα βρουν το εξιλαστήριο θύμα που ψάχνουν, και που όπως λες ο Τσίπρας δεν τσίμπησε.
Όπως και να έχει μου μυρίζει μαγείρεμα που προφανώς είχε προσυμφωνηθεί.
Βέβαια πριν λίγο διάβαζα ότι τελικά το πήρε πίσω το ναι...
Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα.
Μαρία μου,
Διαγραφήόλα είναι θέμα σερβιρίσματος. Και σκουλίκια άμα σου σερβίρουν σε ένα στολισμένο πιάτο με πολύχρωμη γαρνιτούρα, θα τα φας. Ξεχνάς τη δημοφιλία του Παπαδήμου μετά το κυβερνητικό έκτρωμα;
Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι ο Τσίπρας δε συνεργάστηκε με τους δωσίλογους. Δεν πάτησε την μπανανόφλουδα. ΑΝ ξαναγίνουν εκλογές θα πάρει +10%.
Γι' αυτό θέλουν να αποφύγουν τις εκλογές τα ρεμάλια. Τρέμουν κι άλλη κατολίσθηση.
Ο καραγκιόζης, περιμένει στο τηλέφωνο.
Ανατολή πήρες φόρα και τα σάρωσες όλα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλιασε η γλώσσα μου, σκούριασε το πληκτρολόγιό μου, ασπρίσαν τα μαλλιά μου... να λέω δύο χρόνια τώρα για το βρώμικο ρόλο του Κουβέλη.
Πρόκειται για καραγκιόζη ολκής, για καρεκλοκένταυρο περιωπής και για διαπλεκόμενο μέχρι αηδίας.
Ο κυρ Φώτης δοκίμασε το κοστούμι του πρωθυπουργού αλλά του ήταν πολύ μεγάλο και φαινόταν σαν παλιάτσος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς μείνει με τον τίτλο του πρώην υπουργού δικαιοσύνης επί ακατανόμαστου...
mina