Θα τους αφήσουμε;

να λεηλατήσουν τις ζωές μας; 
Να αρπάξουν τις περιουσίες μας, τον πλούτο τούτης της χώρας που μας κληρονόμησαν οι πρόγονοί μας;
Θα τους αφήσουμε να ρίξουν στην πείνα και στην εξορία τα παιδιά μας;
Θα τους παραδώσουμε αμαχητί "γη και ύδωρ"; Τη γη, τα νερά, τα λιμάνια, τους δρόμους, το ρεύμα και τους θησαυρούς που κρύβει η γη μας στα σπλάχνα της;
Θα τους επιτρέψουμε να ορίζουν τις ζωές μας βγάζοντας κάθε τρεις και λίγο διατάγματα και ανθρωποκτόνους νόμους;
Θα αφήσουμε τους γερόντους μας και τους αρρώστους μας να πεθαίνουν αβοήθητοι χωρίς φάρμακα;

Τούτες τις μέρες ένας διχτάτορας μεσαίου μεγέθους είπε ΟΧΙ σε έναν φίλο και ιδεολογικό του σύμμαχο, όταν του ζήτησε 2-3 λιμάνια και 1 αεροδρόμιο να χρησιμοποιήσει ο στρατός του στην προσπάθειά του να επεκταθεί στην Ευρώπη.  
Ένας διχτάτορας αρνήθηκε να γίνει προδότης της πατρίδας του κι έστειλε το λαό να τον εμποδίσει. Ένα λαό που άφησε άφωνους αυτούς που παρατηρούσαν, με το πείσμα του. Και τη δύναμη με την οποία πολεμούσε.
Θα καταδεχτούμε άραγε να σβήσουμε τη μνήμη από τούτον εδώ τον τόπο;

Θα αφήσουμε μια φούχτα πουλημένα τομάρια, παραδόπιστους, κυνικούς, οσφυοκάμπτες πολιτικούς που ανεβοκατεβαίνουν στις κυβερνητικές θέσεις, καταχραστές της λαϊκής εντολής να ξεπουλήσουν την πατρίδα μας στις ξένες δυνάμεις;