Στον ουρανό είναι ένα αστέρι, που μου το έκρυψε μια γκρίζα συννεφιά. Καλό ταξίδι Δούκισσα

Πέθανε τα ξημερώματα, σε ηλικία 69 ετών, σε γνωστό νοσοκομείο της Αθήνας η μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια Δούκισσα. Τα τελευταία χρόνια “πάλευε” να νικήσει τον καρκίνο. Μάλιστα το τελευταίο διάστημα επέλεξε να απομονωθεί από τον κόσμο δίνοντας την δική της μάχη.

Η κηδεία της θα γίνει το Σάββατο στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

Το παρακάτω τραγούδι το πρωτοερμήνευσε η Καίτη Χωματά στην ταινία: "Ολοι οι άνδρες είναι ίδιοι" (1966), όμως εγώ προσωπικά το προτιμώ στην πιο "λαϊκή" εκδοχή του, από τη φωνή της Δούκισσας.

Στον ουρανό είν’ ένα αστέρι
 

Ερμηνεία: Δούκισσα (Πρώτη εκτέλεση: Καίτη Χωματά)
Στίχοι: Αλέκος Σακελλάριος
Μουσική: Γιάννης Σπανός

Στον ουρανό είν ένα αστέρι,
είν ένα αστέρι μακρινό μες στον ατέλειωτο ουρανό.
Στον ουρανό είν ένα αστέρι,
που είναι μονάχο του και που το συμπονώ.

Στον ουρανό είν ένα αστέρι,
τις νύχτες όταν τριγυρνώ γυρνάει κι αυτό στον ουρανό.
Στον ουρανό βρήκα ένα ταίρι,
βρήκα ένα σύντροφο της νύχτας φωτεινό.

Στον ουρανό είν ένα αστέρι,
είν ένα αστέρι εκεί ψηλά που πάντα μου χαμογελά.
Στον ουρανό είν ένα αστέρι,
που του χω πει τα όνειρά μου τα δειλά.

Το περσινό το καλοκαίρι
μες στης νυχτιάς την ομορφιά μού εκρατούσε συντροφιά.
Στον ουρανό είν ένα αστέρι,
που μου το έκρυψε μια γκρίζα συννεφιά.

Το επόμενο τραγούδι, ανάθεμα κι αν ξέρω ποιος το πρωτοτραγούδησε. Είναι από την ταινία: «No Mister Johnson», του 1965, τη μουσική της οποίας έγραψε ο Γιάννης Μαρκόπουλος. Στο δίσκο που κυκλοφόρησε [1965 - No Mister Johnson (12 λαϊκά σχήματα)] με το σάουντρακ της ταινίας, το ερμηνεύει η Δούκισσα. Στην ταινία το ερμήνευε η Βούλα Ζουμπουλάκη, η πρωταγωνίστρια.  Αν ξέρει κάποιος, ας μου λύσει την απορία. Εγώ πάντως ψηφίζω Δούκισσα, δαγκωτό! (sorry Βούλα!!!)

Τα παλικάρια

Ερμηνεία: Δούκισσα

Μουσική: Μαρκόπουλος Γιάννης

Στίχοι: Δασκαλόπουλος Άκος

Είπες, μακριά θα φύγω και δεν θα γυρίσω πίσω στη στεριά
Όμως πάλι κάποιο βράδυ πικραμένος θα ‘ρθεις απ’ την ξενιτιά

Τα παλικάρια έχουν δέσει, έχουν δέσει την καρδιά τους
σαν καράβια στα βαθιά νερά
Μες στο λιμάνι απλώνουν ναύτες κουρασμένοι τα φτερά τους
Ψάχνουν για να βρουν παρηγοριά, παρηγοριά
Ψάχνουν για να βρουν παρηγοριά

Ξέχνα ναύτη την αρμύρα, την πικρή σου μοίρα και τη μοναξιά
Θάλασσα η αγκαλιά μου, κύμα τα φιλιά μου, έλα συντροφιά

Και για το τέλος, ένα λαϊκό τραγούδι, κατάδικό της, που έχει γίνει κλασσικό.

Γιατί η αλήθεια είναι ότι όταν περπατάς χωρίς αγάπη, χάνεις τον δρόμο σου, ή όπως είπε και η αλεπού στο Μικρό Πρίγκιπα: «Δε βλέπεις σωστά παρά μόνο με την καρδιά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια».

Πού πας χωρίς αγάπη

Ερμηνεία: Δούκισσα
Στίχοι: Κώστας Πρετεντέρης

Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας

Πού θα βρεις άκρη να σταθείς
και πού φωτιά να ζεσταθείς
ποιος θα σου πλύνει την πληγή
καρδιά μου;
Πόρτα πού θα βρεις ανοιχτή
και ποιος διαβάτης θα σταθεί
γλυκό του λόγο να σου πει
καρδιά μου;

Πού πας χωρίς αγάπη
στη νύχτα, στη βροχή;
Το δρόμο θα τον χάσεις
καρδιά μου μοναχή.

Σαν χελιδόνι ορφανό
θα ψάχνεις ήλιο κι ουρανό
και θα σε διώχνει ο βοριάς
καρδιά μου.
Κι ούτ’ ένα χέρι θα βρεθεί
πονετικό να σε δεχτεί
ρόδο που θα ‘χεις μαραθεί
καρδιά μου