Κάπου υπάρχει ένα νησί...

Κάπου υπάρχει ένα νησί...
Κάπου υπάρχει ένα νησί....

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Ο πόλεμος συνεχίζεται, οι νεκροί πληθαίνουν...


Άνθρωποι απελπισμένοι που βάζουν τέρμα στη ζωή τους. Καθημερινά. Ανθρώπινες απώλειες που συστηματικά αποκρύβονται από τα επίσημα έντυπα και μέσα. Σκουπίδια που χώνονται βιαστικά κάτω από το χαλί.
Άνθρωποι αναλώσιμοι, παράπλευρες απώλειες ενός κανιβαλικού καπιταλιστικού συστήματος που τρώει τις σάρκες μας.
Άνθρωποι που δε βρήκαν τον επίγειο παράδεισο, σ’ αυτό το πράσινο νησί της ευημερίας και του πλούτου. Έτσι μας λένε. Εμείς εδώ πέρα, ξεχωρίζουμε απ’ τους υπόλοιπους δυστυχείς συνέλληνες που μαστίζονται από την κρίση.
Τι εκνευριστικό. Φαίνεται πως κάποιοι συντοπίτες μας δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα….

Τις ειδήσεις τις βρήκα εδώ.
"Άλλοι δύο άνθρωποι τη βδομάδα που μας πέρασε έβαλαν τέλος στη ζωή τους στο Ηράκλειο, ένας 66χρονος επιχειρηματίας και ένας νεαρός 27 χρονών.

Η οικογένεια του 66χρονου αυτόχειρα, είχε χάσει τα ίχνη του πριν από δύο ημέρες. Ειδοποίησε την αστυνομία και αμέσως ξεκίνησαν οι έρευνες για τον εντοπισμό του. Το πρωί επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι της οικογένειάς του. Ο 66χρονος βρέθηκε κρεμασμένος στο ταβάνι της αποθήκης του στο Ηράκλειο.
Εκείνοι που τον γνώριζαν θα θυμούνται για πάντα την καλοσύνη και το χαμόγελό του. Ένα χαμόγελο που τους τελευταίους μήνες είχε παγώσει. Ο 66χρονος απελπισμένος από τα χρέη, δεν έβρισκε βοήθεια από πουθενά.

Τραγωδία με θύμα έναν 27χρονο που έψαχνε για δουλειά έναν ολόκληρο χρόνο - Οι γονείς του, κοιμόντουσαν στο διπλανό δωμάτιο..
Ο 27χρονος, από χωριό της Πεδιάδος, έδωσε τέλος στη ζωή του το μεσημέρι της Πέμπτης (18-11-2010). Σύμφωνα με την αστυνομία, αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι με καραμπίνα που κατείχε νόμιμα.
Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, που επικαλείται η εφημερίδα "Πατρίς", τον τελευταίο χρόνο ο νεαρός είχε μείνει άνεργος λόγω της οικονομικής κρίσης.
Ο 27χρονος είχε αφήσει σημείωμα στο οποίο ζητούσε συγνώμη από τους γονείς του."

Τώρα στα πόσα θύματα είμαστε; Φοβάμαι πως έχω χάσει το λογαριασμό.
Και πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. Μέρες γιορτινές που η δυστυχία στους απελπισμένους θεριεύει…

5 σχόλια:

  1. Οι νεκροι,οι αυτοκτονιες,τα θυματα,
    στον νομο Ηρακλειου ειναι 17 σε ενα χρονο.
    Για χρεη,για την ξευτιλα να σου βγαζουν στο σφυρι το σπιτι τα κορακια,για την αξιοπρεπεια που δεν σου επιτρεπει να κυκλοφορησεις στους δρομους,επειδη χρωστας,για τηνντροπη που δεν ξερεις τι να πεις στην γυναικα σου,τα παιδια σου,τους συγγενεις και τους φιλους.
    Η μηπως ολοι αυτοι χαθηκανε ξαφνικα απο την ζωη σου γιατι τους κανει ανημερα θηρια η "ζωη" που αποφασισανε για ολους μας.
    Ναι ο πολεμος συνεχιζεται.
    Μα δεν θελω αιχμαλωτους σ'αυτον τον πολεμο.Θα ειναι λαθος.
    Νεκροι απο εμας.
    Νεκροι απο αυτους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. AdeGia,
    Καλησπέρα φίλε.
    Ούτε αποζημίωση δε μπορείς να ζητήσεις για τα θύματα του αμάχου πληθυσμού. Ε;
    Οι νεκροί περιμένουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι φορές που δεν μπορώ να εκφράσω την οργή και την οδύνη μου.Σκέφτομαι ότι δεν θέλω να πάω από εγκεφαλικό θέλω να είμαι παρούσα θέλω να είμαι παρούσα δυναμικά αποφασιστικά ανατρεπτικά με όλους τους τρόπους.Και είναι αυτό που πολλές φορές λέω.Ο στίχος του Ναζίμ και το προσαρμόζω για μένα στον 1ο ενικό και με μια μικρή παρέμβαση
    "Μπορεί να με έχετε αιχμαλωτίσει, αλλά τσογλάνια δεν παραδίνομαι".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Β.Β.
    Αγαπητή φίλη,
    το αίμα όλων αυτών των νεκρών να πέσει πάνω τους.
    Και στα παιδιά τους.
    Καληνύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΣΥΝΤΕΚΝΙΣΑ ΑΝΑΤΟΛΗ
    ασε τα παιδια απεξω.
    καλο βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή