Όλα είναι μακρινά κι ευτυχισμένα και το χιόνι πέφτει από ψηλά...

Ολαρία - ολαρά, στη θερμή σου αγκαλιά,
Αχ, ο Όλιβερ Τουίστ χαμογελάει κι ο Αδόλφος του χαϊδεύει τα μαλλιά,
διαμαντένιο δαχτυλίδι του φοράει και πετούν αγκαλιασμένοι μακριά

Ολαρία - ολαρά, μαύρο τύμπανο χτυπά
τα παιδιά που αγαπούν τα στρατιωτάκια, τ’ αλογάκια και τα ξύλινα σπαθιά,
βρικολάκιασαν σε τούτα τα στιχάκια, στη σκεπή μας κάποιος ξαγρυπνά.