Ρουμανία. Τόσο μακριά, τόσο κοντά...

Από: Λημέρι του Ερωδιού 

Πολλές φορές η ιστορική συγκυρία χαμογελά ειρωνικά απέναντι στις ανθρώπινες φιλοδοξίες, είτε αυτές αφορούν στα επιχειρηματικά deals των ισχυρών, είτε στον καθημερινό αγώνα κοινών θνητών για επιβίωση. Είναι γεγονός ότι διάγουμε περίοδο κοινωνικού μετασχηματισμού καθώς η κατάρρευση του «μεσογειακού» καπιταλιστικού μοντέλου ανάπτυξης, οδηγεί στην ανέχεια και απαξίωση της μεταπολιτευτικής αστικής κοινωνίας.

Η αγωνιώδης ερώτηση είναι μία: Πού οδηγεί αυτός ο κατήφορος…;

Μια εκ των πιθανών απαντήσεων προκύπτει από την εξέταση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης της Ρουμανίας. Ιστορικοί δεσμοί με την Ελλάδα, ισχυρές πολιτισμικές αλληλεπιδράσεις και ενίοτε συμπλεύσεις, η χώρα αυτή σίγουρα είναι πολύ πιο κοντά, από όσο πιστεύουμε στις μέρες μας…
Η Ρουμανία εντάχθηκε στον έλεγχο του ΔΝΤ ύστερα από το δανεισμό του Μαρτίου 2009. Το μείγμα οικονομικής πολιτικής που εφαρμόστηκε σίγουρα δεν μας είναι άγνωστο: Περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, μείωση κοινωνικών δαπανών, αύξηση φορολογίας, απολύσεις, εκτίναξη της ανεργίας και ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας σε ιδιώτες…
Όλα αυτά χάριν της αύξησης της ανταγωνιστικότητας της ρουμανικής οικονομίας, σύμφωνα με τους εγκέφαλους του ΔΝΤ!

Σχεδόν τρία χρόνια μετά η κοινωνία της Ρουμανίας βρίσκεται κυριολεκτικά μέσα στην εξαθλίωση, όπως συνηγορούν τα παρακάτω στοιχεία.
• Η μέση σύνταξη μετα βίας ακουμπά τα 150€, με τους χαμηλοσυνταξιούχους να λαμβάνουν μηνιαίο φιλοδώρημα κάτω των 100€.
• Ο μέσος μηνιαίος μισθός αγγίζει τα 300€ για σταθερή εργασία πλήρους απασχόλησης. Ειδικευόμενος ιατρός αμοίβεται με το ιλιγγιώδες ποσό των 180€.
• Το μέσο ενοίκιο για ένα διαμέρισμα τριών δωματίων ανέρχεται στα 400€
• Ένα λίτρο γάλα στοιχίζει 1,20 και ένα καρβέλι ψωμί 0,80€.
• Η αυξημένη φορολογία των πολιτών έχει ως συνέπεια την απώλεια των περιουσιακών τους στοιχείων, τα οποία περνούν στην κυριότητα τραπεζών και δανειστών.
• Τεράστιο κύμα μετανάστευσης στο εξωτερικό. Ανήλικα παιδιά από τα δεκατρία μεγαλώνουν μόνα τους, καθώς οι γονείς τους έχουν μεταναστεύσει.
• Η έλλειψη εγχώριας αγοραστικής δύναμης, προσελκύει ξένα οικονομικά όρνεα, τα οποία καρπώνονται την απομείωση και το ξεπούλημα της ιδιωτικής περιουσίας.

Αυτή η σύντομη σκιαγράφηση της κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας της Ρουμανίας απαντά και σε δυο μύθους που προβάλλουν ανελλιπώς τα ελληνικά ΜΜΕ

1. Σε περίπτωση που υπάρξει δραματική μείωση μισθών αυτόματα η αγορά θα εναρμονιστεί και θα πέσουν οι τιμές των προϊόντων. Απαντούμε πως κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί ούτε κατ’ ελάχιστον παρά τις συνεχείς επιδρομές στο πορτοφόλι των πολιτών. Επίσης είναι δυνατόν οι τιμές να διατηρούνται ψηλά εσαεί όπως αποδεικνύει η περίπτωση της Ρουμανίας, καθώς η δύναμη των εγχώριων μονοπωλίων αλλά και του ξένου επενδυτικού κεφαλαίου δεν φθίνει παρά την οικονομική εξαθλίωση των καταναλωτών.

2. Το επιχείρημα ότι οι χώρες αυτές του πρώην ανατολικού μπλόκ, αντιμετωπίζουν σήμερα προβλήματα λόγω της αλλοτινής σχέσης τους με τον κομμουνισμό, στερείται σοβαρότητας. Η κατάσταση έγινε εφιαλτική ύστερα από την έλευση του ΔΝΤ και όπως διάφοροι ηλικιωμένοι αναφέρουν, όταν υπήρχε κομμουνισμός στερούνταν την ελευθερία του λόγου αλλά ζούσαν με αξιοπρέπεια, τώρα δεν διαθέτουν οικονομική ελευθερία κι αυτό είναι χειρότερο! Άλλωστε, θα συμπληρώναμε, είδαμε και τις άμυνες των δυτικών χωρών απέναντι σε μια κρίση που οι ίδιες γέννησαν…

Εδώ και μια εβδομάδα γίνονται διαδηλώσεις σε διάφορες πόλεις της Ρουμανίας. Αφορμή αποτέλεσε η παραίτηση ενός υφυπουργού υγείας που αρνήθηκε να στηρίξει νομοσχέδιο που εκχωρούσε την δημόσια περίθαλψη σε ιδιώτες. Γίνεται προσπάθεια ώστε η είδηση να μην παίζει στα γνωστά διαπλεκόμενα ΜΜΕ, καθώς πιθανότατα φοβούνται ντόμινο αντιδράσεων εκ των δοκιμαζόμενων-ανά την Ευρώπη-κοινωνιών…

Υ.Γ. Θερμές ευχαριστίες στον Β.Μ, διαπρεπή επιστήμονα της ελληνικής διασποράς για τις ανεκτίμητες πληροφορίες του.