«Όλο το κόκκινο στις μέρες μας είναι αίμα»

«Ακούω από διάφορες πλευρές για «κόκκινες γραμμές». Για μένα κόκκινη γραμμή είναι η σωτηρία της χώρας και η διασφάλιση ενός ασφαλούς μέλλοντος για τους πολίτες της», δήλωσε ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος στο υπουργικό συμβούλιο.

Αν αυτή είναι η σωτηρία της χώρας, τότε η καταστροφή της ποια είναι κύριε Παπαδήμο;
Δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές για το δοτό πρωθυπουργό, όσον αφορά τις απαιτήσεις των τοκογλύφων δανειστών μας.
Κύριε Παπαδήμο, δεν διοικείς το σπίτι σου εδώ. Διοικείς μια ολόκληρη χώρα, 11 εκατομμύρια ψυχές. Στο σπίτι σου μπορείς να αποφασίζεις ό, τι θεωρείς εσύ σωστό. Στο σπίτι σου δικαιούσαι να μη βάζεις κόκκινες γραμμές, μπορείς να δεχτείς να βγάλεις τη γυναίκα σου ή την κόρη σου στη βίζιτα προκειμένου να διευθετήσεις τα οικονομικά σου.
Δεν έχεις το ηθικό δικαίωμα να κάνεις το ίδιο για έναν ολόκληρο λαό, ο οποίος δε σε εξέλεξε καν.  

Δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές για τον Πρωθυπουργό προκειμένου να πάρει η χώρα τις επόμενες δόσεις των δανείων και να ξεπληρώσει τα παλιά και νέα χρωστούμενα. 
Ακόμα κι αν του ζητήσουν να κατασκευαστούν κρεματόρια για τους συνταξιούχους (μη παραγωγική ηλικία) ή να στειρώσουν δια νόμου τις γυναίκες- εργαζόμενες προκειμένου να μην χάνονται εργατωώρες και να μειωθεί το κόστος κύησης- γέννας για τα ασφαλιστικά ταμεία ή να προσφέρουν μαζί με την εργασία τους και σεξουαλικές υπηρεσίες στα αφεντικά τους θηλυκοί και αρσενικοί εργαζόμενοι. Αρκεί οι Έλληνες εργαζόμενοι να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί στο παγκόσμιο σκηνικό. Ακόμα και προσφέροντας το αίμα τους.
Περάστε κόσμε!!!!
Ελάτε στην Ελλάδα! Στη χώρα του Παπαδήμου και της Κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας. Στη χώρα που όλα επιτρέπονται. Η χώρα μας δεν έχει όρια, ηθικούς φραγμούς, αναστολές, δεν έχει κόκκινες γραμμές!

Σας το διαβεβαιώνει και η Μις «Εδώ Πολυτεχνείο»: Η Ελληνίδα Επίτροπος τόνισε ότι χρειάζεται ρεαλισμός και δυσάρεστες αποφάσεις για να συνεχίσουμε να συμμετέχουμε στο ευρώ και να μην αναγκαστούμε  να επιστρέψουμε στη δραχμή.
Ας γίνουμε ρεαλιστές αδέρφια μου εργάτες, λαέ της Αθήνας, λαέ της επαρχίας. (Σάμπως εγώ θα ζήσω με τα 3 κατοστάρικα μισθό ή σύνταξη;)

Κάτω ο κατώτατος μισθός!

Έξω το δώρο Χριστουγέννων και Πάσχα!

Ζήτω η Τρόικα, ζήτω το ευρώ!

Ζήτω τα συσσίτια! Ζήτω τα παγκάκια!

Ποτέ πια δραχμή!

(Αυτή τη γυναίκα όταν την άκουγα παλιά μου έρχονταν δάκρυα. Τώρα μου έρχεται αναγούλα)

Κυρίες και κύριοι, θα το δείτε το κόκκινο σύντομα. Όχι σε γραμμές. Σε αίμα.