Πώς περάσαμε στην απεργία

Χτες στην απεργία περάσαμε πολύ ωραία, σχεδόν. Είχε πολύ κόσμο (είδα και τη Σταυρούλα), είχε μπαλόνια και ποπ κορν και πολλούς ανθρώπους με νταμπέλες που εγώ δε μπορούσα να τις διαβάσω γιατί τις έβλεπα από πίσω.

Μόνο που ξεποδαριαστήκαμε να περπατάμε. Ο αδερφός μου τη γλύτωσε γιατί τον πήρε αγκαλιά ο μπαμπάς και πήγαινε ξεκούραστα.

Επίσης εμείς γλυτώσαμε τον ήλιο που χτυπούσε κατακούτελα γιατί η μαμά μας είχε βάλει καπέλο. Αυτή και ο μπαμπάς δεν είχαν βάλει και γίνανε κατακόκκινοι. Στην τσάντα της η μαμά είχε κάτι περίεργα γυαλιά σαν αυτά που φοράμε στο κολυμβητήριο, αλλά δεν ξέρω γιατί τα κρατούσε, γιατί δεν τα φόρεσε.

Ο μπαμπάς φώναζε και κάτι περίεργα λόγια σα ποιηματάκι μαζί με κάτι θυμωμένους κυρίους αλλά όχι για πολύ. Μετά βαρέθηκε και σταμάτησε. Είπε πως άδικα ξελαρυγγιάζεται, δεν τον ακούνε οι κουφοί.

Δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί οι κουφοί, αλλά οι γονείς μου που δεν είναι κουφοί μετά τα κλάματα και τις φωνές μας, μας πήρανε παγωτό.

Εγώ σε μια στιγμή είδα το Μιχάλη από το Βήτα 2 και είπα στη μαμά να πάμε μαζί με τους δικούς του να φωνάζουμε μαζί.

Η μαμά είπε πως αυτό δε γίνεται γιατί οι δικοί του είναι σε άλλο κόμμα. Αν ήθελε ας ερχότανε αυτός μαζί μας.

Εγώ άρχισα να κλαίω, ο σαχλαμάρας από την αγκαλιά του μπαμπά άρχισε να φωνάζει πως αγαπώ το Μιχάλη και τον Πέτρο, που είναι ψέματα, ο μπαμπάς άρχισε να φασκελώνει κάτι γραφεία που περνούσαμε κείνη τη στιγμή που μένει λέει ένας προδότης Κουνέλης, εγώ έτρεξα να βρω το Μιχάλη  και η μαμά τότε έχασε το ντακούνι της.

Νομίζω την ώρα που με κυνηγούσε.

Στην υπόλοιπη διαδρομή η μαμά κούτσαινε.

Επίσης στην υπόλοιπη διαδρομή ο μικρός έκλαιγε γιατί ήθελε νερό.

Ο μπαμπάς όταν τον ρώτησε νευριασμένος τι έκανε το μπουκάλι που κρατούσε, αυτός είπε ότι το πέταξε στον Κουνέλη.

Η μαμά στο τέλος είπε πως άδικα χάσανε δυο μεροκάματα και τους έφαγε και ο ήλιος.

Καλύτερα να πηγαίνανε για μπάνιο.

Συμφωνώ κι εγώ κι ο σαχλαμάρας.

Πιο ωραία περνάς στη θάλασσα. Εκεί οι άνθρωποι δεν έχουν νεύρα.

(Και υπάρχει πιο μεγάλη πιθανότητα να συναντήσεις το Μιχάλη και τον Πέτρο από το Βήτα 2)