"Όλο τον κόσμο γύρισες, μα τίποτα δεν είδες..."

Σαν σήμερα στις 10 Φεβρουαρίου του 1975 πεθαίνει από εγκεφαλικό ο ποιητής της θάλασσας Νίκος Καββαδίας, ο «Κόλιας» για τους φίλους του ή «Μαραμπού», όπως είχε διαλέξει να συστήνεται.

Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου του 1910 στο Χαρμπίν της Μαντζουρίας, όπου ζούσαν οι γονείς του. Όταν ήταν 4 χρονών η οικογένειά του επέστρεψε στην Ελλάδα.

Όταν ο πατέρας του αρρώστησε βαριά αναγκάστηκε να δουλέψει, αρχικά σε ναυτικό γραφείο κρατώντας τα λογιστικά βιβλία, και τον επόμενο χρόνο, αμέσως μετά το θάνατο του πατέρα του, μπαρκάρει ναύτης σε φορτηγό.

Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του, αποτυπώνει στο χαρτί τις εικόνες από τα μέρη που επισκέπτεται, τη ναυτική ζωή, τους ναυτικούς και τις σχέσεις τους με την πατρίδα τους, τη θάλασσα και τις γυναίκες. Τη θάλασσα και τις γυναίκες που ο Καββαδίας λάτρευε. Τον Ιούνιο του 1933 κυκλοφορεί την πρώτη του ποιητική συλλογή με δικά του έξοδα, με τίτλο «Μαραμπού» και εισαγωγικό σημείωμα του ποιητή Καίσαρα Εμμανουήλ.

Το 1939 παίρνει το δίπλωμα ασυρματιστή, και με την ειδικότητα αυτή δούλεψε στα καράβια γυρίζοντας τον κόσμο, μέχρι το 1974 που ξεμπάρκαρε οριστικά.

Εκτός από το «Μαραμπού» που επανεκδίδει,  κυκλοφορεί ακόμα μια δεύτερη ποιητική συλλογή το «Πούσι» και ένα μυθιστόρημα του, τη «Βάρδια».

Τον Καββαδία τον γνωρίσαμε, τον αγαπήσαμε, τον λατρέψαμε από το «Σταυρό του Νότου», το δίσκο με τα ποίηματά του που έντυσε με μουσική ο Θάνος Μικρούτσικος.

Ο Καββαδίας, ένας ποιητής που πάντρεψε το σουρρεαλλισμό με τη ρίμα.

Και έκανε κι εμάς που μας πιάνει ναυτία μόλις πατήσουμε το πόδι μας σε καράβι, να λατρέψουμε τη θάλασσα…

«Φωτιές ανάβουνε στην άμμο ιθαγενείς
κι αχός μας φτάνει καθώς παίζουν τα όργανά τους
της θάλασσας κατανικώντας τους θανάτους
στην ανεμόσκαλα σε θέλω να φανείς.

Φύκια μπλεγμένα στα μαλλιά στο στόμα φύκια
έτσι ως κοιμήθηκες για πάντα στα βαθιά
κατάστιχτη πελεκημένη απο σπαθιά
διπλά φορώντας των Ίνκας τα σκουλαρίκια».
……………………………………………………..

«Κοπέλες απ' το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι
κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά
σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι
μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά.»

…………………………………………………….

Ο Καββαδίας ήταν και εξαιρετικός άνθρωπος με χιούμορ, ευαισθησία και πολύ ενδιαφέρουσες πτυχές της προσωπικότητάς του όπως γράφει στο βιβλίο του: «Νίκος Καββαδίας. Ο δαίμονας χόρευε μέσα του», ο Μήτσος Κασόλας.

Όταν έδωσε εξετάσεις για καπετάνιος, στην έδρα της σχολής οι εξεταστές φώναξαν και το δικό του όνομα. "Παρών", λέει ο Καββαδίας. Ένας από τους αξιωματούχους: "Το ναύαρχο Καββαδία του Βασιλικού Ναυτικού τι τον έχεις;". "Χεσμένο", του απαντάει ο Κόλιας και τον πέταξαν έξω...», αφηγείται ο απόμαχος καπετάνιος Δημήτρης Κρανιώτης.

Κάποια φορά που εργαζόταν στο καράβι «Απολλωνία» συνταξιδέυε και ο Παναγής Τσαλδάρης. Σύμφωνα με τον αρχιμηχανικό Νίκο Αποστολάτο, ο Τσαλδάρης απευθύνθηκε στον ποιητή λέγοντάς του: «"Ξέρεις, ρε γάιδαρε, πως εγώ έχω σώσει τρεις φορές την Ελλάδα;". Και ο Κόλιας: "Οσο εγώ είμαι γάιδαρος, άλλο τόσο έσωσες κι εσύ την Ελλάδα"».

Το βίντεο είναι από: Atartee