Τι μαλακίες είναι αυτές;

Όταν ένας πολιτικός φορέας καταφεύγει για ψηφοθηρικούς λόγους στην επιστράτευση των παιδικών βλεμμάτων για να συλλέξει ψήφους, στέλνοντας ένα επικοινωνιακό μήνυμα απίστευτου παραλογισμού*, τότε ο φορέας αυτός έχει ξεπεράσει τα όρια της ανηθικότητας.

Αλλά θα μου πείτε, εδώ βρέθηκαν ακριβοπληρωμένοι επικοινωνιολόγοι και πρόθυμοι κομματικοί φορείς που χρησιμοποίησαν τα αποκαΐδια, τους νεκρούς και τη μυρωδιά της καμένης σάρκας για να κερδίσουν κάποιες πρόσφατες εκλογές...

*τα παιδιά νιώθουν πόνο και βουρκώνουν στην πληροφόρηση πως η Ελλάδα δεν ανήκει στη ζώνη του ευρώ!!!! Ο δάσκαλος νιώθει αμηχανία και πόνο επίσης όταν τους πληροφορεί σχετικά. Ωσάν να τους ενημέρωσε μόλις ότι ένας συμμαθητής τους δεν θα ξαναέρθει στο σχολείο γιατί οι δικοί του πήγαν μετανάστες στην Ολλανδία. Ή ότι πρέπει να φέρνουν κάθε πρωί ένα κουτί γάλα για τα παιδιά που πεινάνε. Ή ότι ο μπαμπάς του Γιωργάκη αυτοκτόνησε. Ή ότι η Κατερίνα που έχει λευχαιμία, χρειάζεται λεφτά από όλους για να πάρει τα φάρμακά της και να γίνει καλά.

"Γιατί κύριε;"

Αυτή είναι η σωστή ερώτηση, επικοινωνιολόγε του κώλου, στην καθημερινή ενημέρωση ενός δασκάλου.