Κάπου υπάρχει ένα νησί...

Κάπου υπάρχει ένα νησί...
Κάπου υπάρχει ένα νησί....

Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Αποχαιρετισμός

Στη Ζωρζ

Σ' ευχαριστώ,
που υπήρξες στη ζωή μου,
που σε συνάντησα,
για όλα όσα μου πρόσφερες,
για τις συμβουλές, την ενθάρρυνση, τη βοήθεια, την πίστη σου σε μένα...
Για τα όμορφα μεγάλα σου μάτια, τα γεμάτα δύναμη και πείσμα και πάθος.
Σ' ευχαριστώ,
για όλα όσα μου είπες και μου έγραψες ιδιαιτέρως. (Τα έχω φυλάξει!)
Αλλά και για όλα όσα έγραψες και δημοσίευσες και μπορούν να τα διαβάσουν γενιές και γενιές νέων ανθρώπων.
Και να παρασυρθούν από τη γραφή σου, να μάθουν και να συγκινηθούν το ίδιο όπως εγώ.
Στα αυτιά μου έρχονται πολλές φορές τα λόγια σου, ακόμα και τις στιγμές που νιώθω το θυμό ή το παράπονο να με πνίγει:
"Να αγαπάς τους ανθρώπους.
Ο άνθρωπος είσαι εσύ".
Με συγχωρείς που σταμάτησα να γράφω.
Ντρέπομαι.

Καλό σου ταξίδι...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου