Κι από οικονομικά; Στουρνάρας!

Μετά το διατηρητέο μνημείο που κατεδαφίστηκε αμά τη αναλήψη των καθηκόντων του, το προβληματικό υπουργείο ανέλαβε ένας τύπος με υψηλές περγαμηνές, ο Γιάννης Στουρνάρας (που ως φαίνεται δεν ήτο καθόλου στούρνος στη ζωή του). Κολεγιόπαιδο της Οξφόρδης με ένα φορτηγό περγαμηνές, τίτλους ευγενείας και σπουδών. Έφαγε τα νιάτα του στα κολέγια και σε ακριβοπληρωμένες θέσεις.

Το βιογραφικό του είναι ένα χιλιόμετρο. Πιο τυχερό και άξιο άνθρωπο δεν έχω ξαναματασυναντήσει στη ζωή μου. Η Τράπεζα της Ελλάδος, οι ξένες τράπεζες και οι κυβερνήσεις παίζανε μπουνίδια ποιος θα τον πρωτοπάρει να τους συμβουλεύει και να τους φτιάχνει μελέτες και προγράμματα. Μόνο ο Πάπας δεν τον είχε σύμβουλο. Σε τόσους πολλούς διεθνείς οργανισμούς και συμβούλια, άνθρωπο να συμμετέχει από τα 30 του, πρώτη φορά μου βλέπω. Το σημείο όμως του βιογραφικού του που με εντυπωσίασε ιδιαίτερα και με έκανε να αισθανθώ ανακούφιση, πως επιτέλους πετύχαμε την ιδιοφυία που θα σώσει τη χώρα, είναι το εξής:

«Από το 1994 έως τον Ιούλιο του 2000 ήταν πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. Από τη θέση αυτή συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση»

Εγώ δηλαδή και μόνο από αυτό το γεγονός, θα του έδινα το Νόμπελ Οικονομίας! Το δεξί χέρι του Σημίτη που μας έχωσε στην ΟΝΕ και απάλλαξε την Ελλάδα από τη χωριατιά της δραχμής, προφανώς έχει τον τρόπο να ξαναδώσει στη χώρα μας τη χαμένη της αίγλη. Το μεγαλείο του σημητικού εκσυγχρονισμού. Ένα τόνο χαρτιά έχει διαβάσει και άλλα τόσα έχει γράψει, κάτι παραπάνω θα ξέρει από τους αποτυχημένους και άχρηστους προκατόχους του.

Ο λαμπρός αυτός επιστήμονας, η οικονομική διάνοια, το αφάν γκατέ της διανόησης, είναι φυσικό να ασχολείται με ενδιαφέροντα πέραν των ορίων που μπορεί να συλλάβει ο νους των κοινών θνητών: "Διετέλεσε πρόεδρος του Ομίλου Προβληματισμού(!) για τον Εκσυγχρονισμό(!) της Κοινωνίας μας (ΟΠΕΚ).

Είναι επίτιμο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του σωματείου κλασικής μουσικής ΕΥΤΕΡΠΗ(!!!!)".

Δηλαδή το λιγότερο που περιμένει κανείς από δαύτον είναι να είναι μέλος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ και των Ιλλουμινάτι.

Κι εγώ μένω με την απορία: Στην Ελλάδα που κατεδαφίζεται, τι στο καλό ήρθε να κάνει; Πού πας καλέ μου κύριε με τα χρυσά μανικετόκουμπα, να χώσεις τα χέρια σου στις λάσπες; Πού πας να υπογράψεις με το mont blanc, σε χασαπόχαρτο;

Ακούς εκεί να βλέπεις τις γριές της λαϊκής με τις παντόφλες στα πρωινάδικα να σου λένε ότι δε ζουν με 500 ευρώ. Ή ότι οι καρκινοπαθείς δε βρίσκουν φάρμακα ή ότι τσαλαπατήθηκαν μια 500αριά Αθηναίοι να πάρουν τζάμπα ένα καφάσι αγγουράκια...

Τι décadence, Γιάννη μου!