Φόρος αίματος

Φόροι, φόροι, φόροι. Κι άλλοι φόροι. Κεφαλικός φόρος, αύξηση της φορολογίας στα εισοδήματα, μείωση των φοροαπαλλαγών, λιγότερη επιστροφή φόρου, αύξηση του ΦΠΑ στη γκαζόζα, στο σουβλάκι και την πίτσα. Κι άλλη αύξηση στο πετρέλαιο θέρμανσης, στα τέλη κυκλοφορίας, στα σπίτια, στον αέρα που αναπνέουμε.

Το κράτος έχει απλώσει τις δαγκάνες του στις τσέπες μας, στο σπιτικό μας και πλιατσικολογεί. Με μόνο προφανή στόχο την οικονομική εξόντωση των Ελλήνων. Ώρες ώρες μοιάζει με εφιάλτη. Ξυπνώ και βρίσκομαι στην Τουρκοκρατία.

Περιμένω από στιγμή σε στιγμή τον φοροεισπράκτορα να 'ρθει να μαζέψει τα γρόσια, το δεκατιστή να μαζέψει το μερίδιο της σοδειάς, το στάρι και τις προβατίνες που αναλογούν στο Σουλτάνο, το φόρο καπνού για τα τζάκια που ανάβουν στο χωριό ή "τα μαλλιά της κεφαλής μου", γιατί είμαι άντρας και έχω μακριά μαλλιά.

Το φόρο "Αβέ Αξεσή" για την  διαδκέδαση του σουλτάνου και το φόρο οδοντογλυφίδας για να καθαρίζουν οι αγάδες τα δόντια τους.
Τρέμω μη ζητήσουν και "φόρο αίματος" , την "αποδεκάτωση παίδων" και πρέπει να αποχαιρετίσω το παιδί ή μήπως να το κρύψω; Να το ντύσω κορίτσι καλύτερα μπας και το γλυτώσω; Θα το αναγνωρίσω άραγε όταν το ξαναδώ σε καμιά δεκαριά χρόνια γενίτσαρο;
Πρέπει να ζω έναν εφιάλτη.
Ξαναγύρισαν οι Οθωμανοί!

Με τη μόνη διαφορά ότι η απόδοση των φόρων δε γίνεται στο Σουλτάνο, αλλά στους ξένους τραπεζίτες- δανειστές μας. Οι φοροεισπράκτορες που έχουν αναλάβει αυτό το άχαρο έργο ίδιοι είναι. Διορισμένοι από την ξένη Διοίκηση. Εκτελούν εντολές. Δεν επιτρέπεται να δείξουν κανένα έλεος. Τη δουλειά τους κάνουν.

Η Ιστορία μας χλευάζει, μας βγάζει τη γλώσσα.

Ο Βενιζέλος αποδεικνύεται Τούρκογλου...

Κάπου στο βάθος ακούγεται μια παιδική φωνή να τραγουδά χαμηλόφωνα: «ακόμα τούτη η άνοιξη, τούτο το καλοκαίρι, ραγιάδες, ραγιάδες...», καθώς το σώμα του Ρήγα επιπλέει στο Δούναβη.