Κάπου υπάρχει ένα νησί...

Κάπου υπάρχει ένα νησί...
Κάπου υπάρχει ένα νησί....

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Το άκρον άοτον του κυνισμού


Αυτός ο άνθρωπος με την ομιλία του σήμερα το βράδυ στη Βουλή (για την ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση), συμπαρίσταται νοερώς και ψυχικώς, δείχνει «ενσυναίσθηση», στους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους φτωχούς, στους ανθρώπους που τους υποχρέωσε να κάνουν θυσίες.
Αυτός ο άνθρωπος, ο κοιλιόδουλος που δε χωρά στην καρέκλα να κάτσει, συμπαρίσταται σ’ αυτούς που πεινάνε.

Πώς το είχε πει ο Όσκαρ Ουάλντ;
«...το να συνιστούμε οικονομία στους φτωχούς είναι κάτι τόσο εξωφρενικό, όσο και υβριστικό. Είναι σαν να συμβουλεύουμε έναν που πεινάει, να τρώει λιγότερο».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου