Κάπου υπάρχει ένα νησί...

Κάπου υπάρχει ένα νησί...
Κάπου υπάρχει ένα νησί....

Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

Θέλω να σου μοιάσω



Αγαπητέ Πρόεδρε,

μην ακούς τους κακόπιστους και κακεχεντρείς παλιοέλληνες που λένε πως μοιάζεις με μπετατζή το κατακαλόκαιρο. Εγώ σε καταλαβαίνω απόλυτα. (Τι διάολο, τζάμπα έκανα ψυχολογία τόσα χρόνια ;).

Ένα ίνδαλμα έχεις κι εσύ και προσπαθείς να του μοιάσεις. Κακό είναι; Όχι. Άλλωστε τα πας περίφημα.

Λίγη ηλιοθεραπεία ακόμα και του’ μοιασες. Φτυστός ο Ομπάμα θα γίνεις.

Και μην ανησυχείς για το χειμώνα με τις μουντές και σκουντουφλιασμένες μέρες που θα’ ρθούνε. Υπάρχει και το σολάριουμ. Μπορείς να διατηρήσεις και γιατί όχι να ενισχύσεις το χρωματάκι, μια χαρά. Μόνο κανόνισε να βγάλεις το εσώρουχο, ώστε να μαυρίσεις ομοιόμορφα. Αυτό ως φιλική συμβουλή. Γιατί από γυναικεία αλληλεγγύη μιλώντας, φαντάζομαι την Άντα να ξυπνήσει κάποια στιγμή μες τα μαύρα μεσάνυχτα και να σε δει τσίτσιδο. Μια τρομάρα θα την πάρει η γυναίκα.

Αυτά. Και για να σου ανυψώσω το ηθικό, ένα έχω να σου πω: Είσαι τόσο πετυχημένος, που το ίνδαλμά σου, σε αντιγράφει. Προ ημερών εθεάθη, κοτζαμάν πλανητάρχης, να κάνει μακροβούτια και απλωτές στα σκατόνερα του Κόλπου του Μεξικού.

Γι’ αυτό πρόεδρε, μη μασάς. Μια χαρά τα πας. Σε λίγο όλος ο πλανήτης θα προσπαθεί να σου μοιάσει.

Ανατολή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου