«Το Σχόλιο σας θα δημοσιευθεί μόλις ελεγχθεί απο τον διαχειριστή».

Η περιπέτεια ενός σχολίου.

Αποφάσισα να συμμετάσχω κι εγώ με ένα σχολιασμό μου, στη Δημόσια Διαβούλευση για το Σχέδιο Νόμου «Καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του Ποινικού Δικαίου» του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας κλπ.

Ο λόγος που το έκανα ήταν γιατί διάβασα το νομοσχέδιο και φρίκαρα.

Το σχόλιο μου εστάλη στις 25-2-2011, 23: 53.

Το σχόλιο αυτό δεν εμφανίστηκε ποτέ. Ελέγχθηκε από τους διαχειριστές της Διαβούλευσης και κρίθηκε μάλλον επικίνδυνο.

Σας παρουσιάζω εδώ το λογοκριμένο σχόλιο:

-Λογοκριμένο-

Κύριε Υπουργέ,

Ο Θεός να μας φυλάει, αγριεύτηκα! (Ποιος Θεός, βάλτε εσείς όποιον έχετε ευχαρίστηση, δε θα' θελα να σας στεναχωρήσω).

Μπορείτε να γίνετε πιο σαφής ως προς τις απαγορεύσεις (με ακρίβεια όμως και κατάλογο απαγορευμένων λέξεων που δεν είναι νομικά- πολιτικά ορθές, παρακαλώ).

Η παρακάτω φράση με έβαλε σε πολύ προβληματισμό κύριε Υπουργέ:

"Εξασφαλίζεται ότι η διερεύνηση και ποινική δίωξη των εγκλημάτων ρατσισμού και ξενοφοβίας γίνεται αυτεπάγγελτα και δεν εξαρτάται από αναφορές ή καταγγελίες των θυμάτων, τα οποία είναι συχνά ιδιαιτέρως ευάλωτα και διστάζουν να κινήσουν δικαστικές διαδικασίες".

Απαντήστε μου παρακαλώ αν από τούδε και στο εξής θα διώκομαι αυτεπαγγέλτως ποινικά, αν χρησιμοποιήσω τις παρακάτω φράσεις:

"Ζήτησε ο γύφτος να του γυρίσω ακόμα και το πενηνταράκι" (αφορά το φίλο μου που μοιραστήκαμε τα έξοδα της ταβέρνας).

"Δουλεύω σα μαύρος 15 ώρες τη μέρα" (Εξαιτίας του ελαστικού ωραρίου, ξέρετε εσείς).

"Μου φέρθηκε πούστικα" (Ο συνεταίρος μου που με εξαπάτησε και μου έφαγε τα λεφτά).

"Πήγε ο εβραίος στο παζάρι κι ήτανε Σαββάτο" (το είπα στη φιλενάδα μου όταν επιτέλους αποφάσισε να με ακολουθήσει για τζόκιν και εκείνη τη μέρα έβρεχε)

«Τουρκόσπορε!» (το λέει ο 94χρονος πατέρας μου εναντίον οποιουδήποτε τον  βλάπτει άδικα και ανεπανόρθωτα).

κλπ, κλπ. Να μη σας κουράσω άλλο.

Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι στις κατατρεγμένες ομάδες που χρίζουν προστασία από τυχόν «εχθροπάθεια» δική μας, δεν συμπεριλαμβάνετε τη μισητή ομάδα των πολιτικών.

Ευχαριστώ

Υ.Γ. Ειλικρινά κύριε Καστανίδη, μέχρι τις εκλογές του ’09 σας θεωρούσα τον πιο ήπιο, ευγενικό και καλό άνθρωπο από το χώρο στον οποίο ανήκετε. Συγκεκριμένα το μοναδικό με τα παραπάνω χαρακτηριστικά.

Στις 28 Φεβρουαρίου 2011, 22:05, τους έστειλα το παρακάτω σχόλιο, το οποίο επίσης έφαγε η μαρμάγκα:

Σχόλιο απωλέσθη! σχόλιο απωλέσθη!

Γιατί κύριοι; Το έστειλα 25-2-2011, 23.53΄. Δεν έβριζα, όπως πλείστοι έταιροι σχολιαστές από τους ανωτέρω.

Αρνούμαι να πιστέψω ότι οι υπάλληλοι του Υπουργείου δεν διαθέτουν χιούμορ.

Ευελπιστώ ότι έκανα λάθος, παρόλο που στραβώθηκα να ψάχνω στα σχόλια.

Εν πάση περιπτώση, θα αναρτήσω το σχόλιο μου στο προσωπικό μου ιστολόγιο, με την ένδειξη: "λογοκριμένο".

Τα συμπεράσματα δικά σας.

Κλείνοντας, για όσους δεν έχουν καταλάβει πόσο τραγικά θα γίνουν τα πράγματα με την ελευθερία λόγου στο άμεσο μέλλον, θα ήθελα να σας θυμίσω ότι σκόπιμα δημοσίευσα το κείμενο αυτό, όσο προλάβαινα, γιατί μετά την ψήφιση του Νόμου το πιθανότερο θα ήταν να θεωρούνταν ότι το συγκεκριμένο κείμενο «προκαλεί ή διεγείρει εχθροπάθεια» και να «διωκόμουν ποινικά και αυτεπαγγέλτως για διάπραξη εγκλήματος  ρατσισμού».