Quiz:

Τι διαφορά έχουν τα παρακάτω βίντεο που κυκλοφορούν τούτον τον καιρό στο Διαδίκτυο; (και τα δυο αφορούν διαδηλώσεις, το πρώτο των φοιτητών- μαθητών- δασκάλων στη Χιλή και το δεύτερο αναφέρεται στις διαδηλώσεις των εξεγερμένων νέων στην Αγγλία).

"Είμαστε φοβισμένοι γιατί δε φοβόμαστε"

α) Αναφέρονται σε δύο διαφορετικά μέρη του πλανήτη.

β) Καμία. Και τα δύο αφορούν ανθρώπους που εξεγείρονται απέναντι σ’ ένα άδικο σύστημα

γ) Οι πρώτοι εξεγείρονται για να μην γίνουν όπως οι δεύτεροι.

Αν επιλέξατε α ή β, λυπάμαι χάσατε. Το γ είναι η σωστή απάντηση. Στη Χιλή οι νέοι άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους μαζί με τους δασκάλους τους απαιτώντας περισσότερη μόρφωση, απαιτώντας το δικαίωμα τους για ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, αναγνωρίζοντας την παιδεία σαν μια ανάγκη ζωτική όπως η τροφή, που οδηγεί στην εξύψωση του ανθρώπου. Κραυγάζοντας: κάτω τα χέρια απ’ τη δημόσια, δωρεάν παιδεία, απ’ την παιδεία που δίνεται στα παιδιά της εργατικής τάξης.

Στην Αγγλία αυτό που γίνεται είναι πως άνοιξαν οι πύλες της κολάσεως. Οι νέοι άνθρωποι, τα παιδιά των ανέργων και των απόκληρων, τα παιδιά του περιθωρίου, τα «σκουπίδια» του συστήματος, βγήκαν στους δρόμους τυφλά, χωρίς όραμα, χωρίς στόχο, χωρίς πολιτικοποίηση, μόνο και μόνο για να δώσουν μορφή σ’ αυτό το τυφλό μίσος. Σ’ αυτό το μίσος που τα συντροφεύει απ’ τη στιγμή που θα γεννηθούνε. Στο περιθώριο της πόλης, στις φτωχογειτονιές και τα γκέτο, πίσω απ’ τη βιτρίνα της μεγαλούπολης. Όπου εδώ και χρόνια ζουν άνθρωποι που το μόνο που έχουν γνωρίσει είναι η ανεργία, η φτώχια, η βία, η εγκατάλειψη του σχολείου και η απαξίωση της παιδείας. Άνθρωποι που η μόνη τους επανάσταση είναι τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και η πορνεία. Το δράμα της Αγγλίας 15 χρόνια τώρα μετά την αποβιομηχάνωση. Από τότε που οι βιομηχανουπόλεις της Γηριάς αυτοκρατορίας μετατράπηκαν σε πόλεις- φαντάσματα.

Χαμένες ψυχές, λούμπεν προλεταριάτο.

Τους ξέρουμε καλά. Τους έχουμε γνωρίσει στα Μάλλια, τη Χερσόνησο, το Φαληράκι και την Αγία Νάππα. Εδώ που έρχονται να ζήσουν ένα «υποκατάστατο» διακοπών, πνιγμένο σε φτηνό αλκοόλ και την ακολασία της σάρκας.

Νέες ψυχές χωρίς όραμα, χωρίς στόχο, με μόνη τους επιθυμία να κάψουν να καταστρέψουν και να πλιατσικολογήσουν. Με μόνο τους οδηγό ένα τυφλό μίσος.

Αν οι ορίζοντες του νου τους ήταν πιο ανοιχτοί, αν δεν σταματούσαν το σχολείο, αν διάβαζαν, αν δεν απαξίωναν την παιδεία, αν....

Τρέμω στη σκέψη ότι τέτοιες εικόνες θα δούμε σύντομα και στην Ελλάδα.

Βοήθα Θεέ μου να μην τις ζήσουμε. Δώσε στα παιδιά μας ένα όραμα.

Δωσ’ τους Παιδεία...

Υ.Γ. Κακότυχη Λατινική Αμερική, εσύ ποτέ δε γνώρισες δικαιοσύνη. Η Δημοκρατία σε πρόδωσε κι αυτή...