Το ΟΧΙ των άλλων

Λαοί και ευρω-λιτότητα

Γράφει ο  Γιώργος Δελαστίκ- ΕΘΝΟΣ

Λαοί υπάκουοι, που σκύβουν το κεφάλι και υπομένουν βυθισμένοι στη δυστυχία τους τα μέτρα λιτότητας που επιβάλλουν όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Λαοί ανυπάκουοι που αντιδρούν με σφοδρότητα στα μέτρα αυτά, βγαίνουν στους δρόμους και με αλλεπάλληλα κύματα διαδηλώσεων ανατρέπουν το πολιτικό σκηνικό, εκδιώκοντας τις κυβερνήσεις που επιχειρούν μια γιγαντιαία ανακατανομή του κοινωνικού πλούτου εις βάρος των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων. Λαούς που ανήκουν και στην πρώτη και στη δεύτερη κατηγορία έχει να επιδείξει η Ευρώπη στις μέρες μας. Στη διάρκεια αυτής της κρίσης, οι Ευρωπαίοι πολίτες με τη στάση τους συνδιαμορφώνουν τη μοίρα τους.

 

Οι Γάλλοι στους δρόμους. Τρεις φορές μέσα σε έναν μήνα, πάνω από 2.500.000 διαδηλωτές κάθε φορά πλημμύρισαν τις πόλεις! Δεκαπέντε χρόνια έχουν να γίνουν τέτοιες κινητοποιήσεις. Ο Σαρκοζί εμφανίζεται ανυποχώρητος στο θέμα της αύξησης της ηλικίας συνταξιοδότησης, κάνοντας μόνο δευτερεύουσας σημασίας υποχωρήσεις. Αν όμως επιμείνει μέχρι τέλους, πιθανότατα η ήττα του στις προεδρικές εκλογές της άνοιξης του 2012 θα έχει σφραγιστεί ήδη από τώρα.
  

Έπος των Ισλανδών. Εξεγέρθηκαν το φθινόπωρο του 2008 και ακόμη δεν έχουν σταματήσει! Αν οι ελπίδες των Ευρωπαίων εργαζομένων εναποτίθενται στον γαλλικό γίγαντα, ο ανυπόκριτος θαυμασμός τους ανήκει στον ισλανδικό «ψύλλο» - σ’ αυτό το έθνος των 320.000 ανυπότακτων Βίκινγκ που έχουν κάνει τα πάντα. Ανέτρεψαν την κυβέρνηση της Δεξιάς. Εξευτέλισαν τη νέα κυβέρνηση της κεντροαριστεράς, όταν αυτή υπέκυψε στις πιέσεις των Αγγλων και της ΕΕ και υπέγραψε συμφωνία να πληρώσει ο ισλανδικός λαός τα χρέη των Ισλανδών τραπεζιτών στο εξωτερικό.

Υποχρέωσαν τον πρόεδρο να προκηρύξει δημοψήφισμα για τη συμφωνία. Εκεί, μόνο το... 1,8% (!!!) ψήφισε υπέρ της συμφωνίας που είχε υπογράψει η κυβέρνησή τους και το 93% κατά! Δεν σταμάτησαν. Τη Δευτέρα περικύκλωσαν το κοινοβούλιο 8.000 διαδηλωτές - περισσότεροι δηλαδή από όταν ανέτρεψαν τη Δεξιά, ζητώντας να μη χάσουν τα σπίτια τους. Η κυβέρνηση πανικοβλήθηκε. Η νίκη των διαδηλωτών ήρθε ήδη προχθές. Ο υπουργός Οικονομικών ανήγγειλε ότι οι κρατικοποιημένες πλέον τράπεζες θα πρέπει να διαγράψουν στεγαστικά δάνεια ύψους περίπου 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων! Τεράστια ανακούφιση.

Οι Ούγγροι σάρωσαν τους σοσιαλιστές που υπήγαγαν τη χώρα στο ΔΝΤ. Στις εκλογές τούς εκμηδένισαν κατακρημνίζοντάς τους από το 44% στο 19%. Εφεραν στη θέση τους τη Δεξιά, η οποία διέκοψε τις συνομιλίες με το ΔΝΤ για νέο δάνειο. Οι Ούγγροι ψηφοφόροι την αντάμειψαν για τη στάση της. Θριάμβευσε στις δημοτικές εκλογές της περασμένης Κυριακής. Κέρδισε τις 22 από τις 23 πρωτεύουσες των περιφερειών της χώρας, ενώ για πρώτη φορά κέρδισε και τον δήμο της Βουδαπέστης, επικρατώντας μάλιστα στα 19 από τα 23 διαμερίσματα της ουγγρικής πρωτεύουσας.

Οι Ρουμάνοι διαδηλώνουν ασταμάτητα. Χιλιάδες διαδηλωτές -κάθε μέρα και κάποιος άλλος επαγγελματικός κλάδος- παραλύουν αδιάκοπα τη ζωή του Βουκουρεστίου. Αυξάνονται οι πιθανότητες ότι η δεξιά κυβέρνηση του Εμίλ Μποκ θα ανατραπεί μέσα στον μήνα αυτόν, καθώς βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού αποσκιρτούν προς τη σοσιαλδημοκρατική αντιπολίτευση. Μετά τη μείωση κατά 25% του μισθού των δημοσίων υπαλλήλων, η κατάσταση στους δρόμους είναι εκτός ελέγχου.

Γενική απεργία στην Πορτογαλία τον επόμενο μήνα. Εγινε ήδη στα τέλη Σεπτεμβρίου γενική απεργία στην Ισπανία. Η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Θαπατέρο στην Ισπανία θεωρείται βέβαιο ότι θα χάσει τις εκλογές την άνοιξη - η Δεξιά προηγείται ήδη 15 μονάδες. Η σοσιαλιστική κυβέρνηση μειοψηφίας του Σόκρατες στην Πορτογαλία, η οποία εξελέγη πέρυσι, είναι απίθανο να βγάλει την τετραετία.

Ξεσηκώθηκαν οι Βούλγαροι - 10.000 διαδηλωτές είχε την Πέμπτη στη Σόφια. Μέχρι και στα Σκόπια διαδήλωσαν για το ασφαλιστικό 2.000 αστυνομικοί εν στολή! Διαδηλώσεις και στην Πολωνία, όπως και στην Τσεχία, αλλά και τη Σλοβενία. Σε όλη την Ευρώπη οι πολίτες είναι στους δρόμους, αλλά οι κυβερνήσεις παραμένουν αδιάφορες.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Κι εμείς εδώ σε τούτη τη χώρα παρακολουθούμε απλώς τις εξελίξεις μουδιασμένοι, απαθείς, αποβλακωμένοι από την κατά ριπάς πλύση εγκεφάλου των μίντια, προδομένοι από τους πουλημένους συνδικαλιστές μας, δουλοπρεπείς και ραγιάδες όπως πάντα, μουρμουρίζουμε αναστενάζοντας ένα: «ήτανε θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει..», αυτοτιμωρούμενοι για τις αμαρτίες που κάναμε ή μας έπεισαν ότι κάναμε, ελπίζουμε να τη βολέψουμε κι αυτό το χειμώνα ανάβοντας λιγότερο το καλοριφέρ, κάνοντας δίαιτα, κάνοντας λιγότερες φορές μπάνιο για οικονομία, προσευχόμενοι η επόμενη μείωση μισθού να μην είναι μεγάλη (να πιάσει τους άλλους κι όχι εμάς), ζώντας συνετά και μετρημένα, μετρώντας πενταροδεκάρες μέχρι, μέχρι… Κάνοντας υπομονή. Γιατί, ζωή είναι, που θα πάει, θα περάσει…

Υ.Γ. Σε λίγες μέρες θα θυμηθούμε τις στιγμές ηρωισμού και δόξας των προγόνων μας. Τότε που όλα τα μάτια της Ευρώπης ήταν στραμμένα με θαυμασμό στην Ελλάδα. Τότε που μεταμορφώναμε τις έννοιες «Μέχρι τώρα λέγαμε ότι οί Ελληνες πολεμούν σάν ήρωες. Τώρα θά λέμε: Οί ήρωες πολεμούν σάν Έλληνες.» Ουίνστον Τσόρτσιλ-BBC. 70 χρόνια πριν. Τότε που γνωρίζαμε τη λέξη ΟΧΙ.

Και θα νιώσουμε ρίγος και εθνική υπερηφάνεια για τα κατορθώματα των παπούδων μας και των πατεράδων μας. Εμείς οι ανάξιοι γόνοι άξιων πατεράδων. Εμείς, το όνειδος της Ευρώπης σήμερα.