Ανατολικά της Εδέμ: Η σβάστικα κυματίζει στον Ιερό Βράχο.

Σαν σήμερα στις 27 Απριλίου του 1941, τα γερμανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την Αθήνα.

Οι Γερμανοί μοτοσικλετιστές συνάντησαν μικρή αντίσταση και το πρωί της 27^ης Απριλίου 1941 οι πρώτοι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα, ακολουθούμενοι από θωρακισμένα οχήματα, άρματα μάχης και πεζικό. Κατέλαβαν μεγάλες ποσότητες πετρελαίου, λαδιού και λιπαντικών, πολλές χιλιάδες τόνους πυρομαχικών, δέκα φορτηγά φορτωμένα με ζάχαρη και δέκα φορτία άλλων προμηθειών, καθώς και άλλο εξοπλισμό, όπλα και ιατρικές προμήθειες. Οι κάτοικοι της Αθήνας περίμεναν τους Γερμανούς να μπουν στην πόλη πολλές μέρες πριν και βρίσκονταν κλεισμένοι στα σπίτια τους με τα παράθυρά τους κλειστά.
Το προηγούμενο βράδυ το Αθηναϊκό Ραδιόφωνο έβγαλε την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Ακούτε τη φωνή της Ελλάδας. Έλληνες, σταθείτε αποφασισμένοι, περήφανοι και αξιοπρεπείς. Πρέπει να φανείτε αντάξιοι της ιστορίας σας. Η ανδρεία και η νίκη του στρατού μας έχει ήδη αναγνωριστεί. Το δίκαιο του σκοπού μας θα αναγνωριστεί και αυτό. Κάναμε το καθήκον μας με εντιμότητα. Φίλοι! Έχετε την Ελλάδα στην καρδιά σας, ζήστε εμπνευσμένοι από τη φλόγα του τελευταίου θριάμβου της και τη δόξα του στρατού μας. Η Ελλάδα θα ζήσει ξανά και θα είναι σπουδαία, γιατί πολέμησε έντιμα για ένα δίκαιο σκοπό και για την ελευθερία. Αδέλφια! Να έχετε κουράγιο και υπομονή. Να έχετε δύναμη ψυχής. Θα ξεπεράσουμε αυτές τις δυσκολίες. Έλληνες! Με την Ελλάδα στο μυαλό σας θα πρέπει να είστε περήφανοι και αξιοπρεπείς. Υπήρξαμε ένα έντιμο έθνος και γενναίοι στρατιώτες».

Οι Γερμανοί κατευθύνθηκαν αμέσως στην Ακρόπολη και ύψωσαν τη Ναζιστική σημαία. Για 3,5 σχεδόν χρόνια η σβάστικα θα κυματίζει στον Ιερό βράχο. Σύμφωνα με το θρύλο, ο Εύζωνας που εκτελούσε χρέη σκοπού, Κωνσταντίνος Κουκίδης, κατέβασε την Ελληνική σημαία αρνούμενος να την παραδώσει στους εισβολείς, τύλιξε τον εαυτό του με αυτή και πήδηξε από τον Ιερό Βράχο.

Οι Γερμανοί διορίζουν πρωθυπουργό της “κατοχικής κυβέρνησης” τον αντιστράτηγο Γεώργιο Τσολάκογλου.
Δεν έλειψαν οι προσκυνημένοι, οι δοσίλογοι, οι συνεργάτες των κατακτητών απ’ τη χώρα. Οι κατακτητές βρήκαν πλήθος πρόθυμων υποστηρικτών, ένα πλήθος από χρήσιμους συνεργάτες.
Ο αστικός πολιτικός κόσμος στήριξε τον Τσολάκογλου. Υπήρξαν συγχαρητήρια τηλεγραφήματα από τη σύγκλητο του Πανεπιστημίου Αθήνας, από τον Δήμαρχο Αθήνας κ.α..
Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου της Αθήνας σε συγχαρητήριο τηλεγράφημα προς το νέο πρωθυπουργό δήλωνε: “Η Σύγκλητος του Εθνικού Πανεπιστημίου χαίρουσα επί τη συγκροτήσει της Εθνικής Κυβερνήσεως υποβάλλει τα θερμά αυτής συγχαρητήρια δια την εις τας στιβαράς χείρας της Υμετέρας Εξοχότητος ανάθεσιν της προεδρίας.”
Επίσης η ΕΣΤΙΑ στις 29 Απρίλη στο κύριο άρθρο μιλά για “ψυχική αποστράτευση” και υποταγή στους κατακτητές. Συγκεκριμένα: “Ο πόλεμος ετελείωσε και δια την Ελλάδα, …χρειάζεται και η ψυχική αποστράτευση των Ελλήνων”.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό απόσπασμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 29/4/1941 έλεγε: “…διά την Ελλάδα τουλάχιστον, ανοίγεται η περίοδος της ειρήνης και της εντός των πλαισίων της ειρήνης αυτής παραγωγικής δραστηριότητος... Αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού, τας αρετάς και τα προτερήματα του οποίου δεν ήργησαν να γνωρίσουν, θα τον συντρέξουν- περί τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία- εις πάσαν θετικήν και οικοδομητικήν του προσπάθειαν”

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος αρνείται εντολή να ορκίσει την κυβέρνηση. Στο ημερολόγιό του σημειώνει: «29 Απριλίου. Πληροφορούµαι ότι ο Στρατηγός Τσολάκογλου, αφού συνήψε την επονείδιστον συµφωνίαν µε τους Γερµανούς επάνω εις το µέτωπον, κατελθών εις Αθήνας πρόκειται εντολή των Γερµανών να σχηµατίση Κυβέρνησιν. Τούτο µε στενοχωρεί πολύ διότι θα περιπέσωµεν εις δύο δεινά, την τυραvvίαν των Γερµανών και την τυραννίαν της ψευδοκυβερνήσεως Τσολάκογλου, ήτις, συµφώνως προς όσα φρονεί και ο Hitler εις το έργον του Ο αγών µου, θα είναι χειροτέρα της των Γερµανών. Προτιµότερον µόνοι οι Γερµανοί να έχουν τας ευθύvaς της διοικήσεως οπότε θα είναι προσεκτικότεροι».
Η πράξη αντίστασης αυτή θα του στοιχίσει το αξίωμά του. Θα αντικατασταθεί σε ένα μήνα από τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό, εκλεγμένο κατά παράβαση κάθε νόμιμης διαδικασίας.

Τα θύματα της εξαντλητικής πείνας είναι αμέτρητα.

Μετά την κατάληψη της Αθήνας, ακολούθησε ο σκληρός χειμώνας του ’41-‘42 στη λεηλατημένη από τους Γερμανούς πόλη, ένας χειμώνας που στοίχησε τη ζωή σε 300.000 περίπου ανθρώπους. Απ’ την πείνα και το κρύο. Γιατί εκτός απ’ την ασιτία, ένα πρωτοφανές κύμα ψύχους έπληξε την πρωτεύουσα που δεν είχε τρόπο για να ζεστάνει τους κατοίκους της.

Οι Γερμανοί δέσμευσαν τα αγαθά, το φυσικό πλούτο και την παραγωγή. Τα άρπαζαν και τα έστελναν κατευθείαν στο μέτωπο για να προμηθεύσουν τις δυνάμεις του 3^ου Ράιχ. Για τον ελληνικό λαό η προμήθεια των αναγκαίων έγινε προβληματική, ενώ λόγω πληθωρισμού (κατακόρυφη πτώση της αξίας του χρήματος) εκμηδενίστηκαν οι μισθοί και τα ημερομίσθια. Και δεν έφταναν οι Γερμανοί, υπήρχε και ο ναυτικός αποκλεισμός από τις βρετανικές δυνάμεις που εμπόδιζαν τη μεταφορά κάθε εμπορεύματος. Η πείνα αρχίζει να θερίζει τον πληθυσμό, γεμίζοντας την Αθήνα με ομαδικούς τάφους.