Με αφορμή μια βράβευση

O Παγκόσμιος Οργανισμός υγείας βραβεύει τον Παπανδρέου

Την υψηλότερη διάκριση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την μάχη κατά του καπνίσματος έλαβε ο Έλληνας πρωθυπουργός, στην πρώτη παγκόσμια διάσκεψη υπουργών Υγείας που διεξάγεται στη Μόσχα.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, "ήταν μια σημαντική πράξη πολιτικού θάρρους η επιχειρηματολογία και η σταθερή υποστήριξη εν δυνάμει μη δημοφιλών μέτρων, παρά την αντίδραση οργανωμένων συμφερόντων και σε περίοδο που η ελληνική κυβέρνηση υιοθετούσε μέτρα αυστηρής λιτότητας με σκοπό τη μείωση του δημόσιο χρέους και την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση".

Άλλο ένα εξωτερικό βραβείο στον αξιολάτρευτο πρωθυπουργό μας για να το τοποθετήσει στο σερβάν με τ’ ασημικά. Από τους πολιτισμένους ξένους κι όχι από εμάς τους αχάριστους ιθαγενείς. Που δεν αναγνωρίζουμε το καλό που κάνει στην υγεία μας αυτά τα 2 χρόνια που κυβερνά.

Η αλήθεια είναι ότι στην πορεία της Ιστορίας είχαν εμφανισθεί διάφοροι παράφρονοι ηγέτες δικτατορικής ιδιοσυγκρασίας που διέθεταν ορισμένες μονομανίες. Και προσπαθούσαν με νόμους και διατάγματα να τις εφαρμόσουν στους υπηκόους τους. Ρωμαίοι και βυζαντινοί αυτοκράτορες, βασιλιάδες δικτάτορες κλπ, σε όλα τα σημεία της υφηλίου. Στη χώρα μας είχαμε έναν παρανοϊκό δικτάτορα στα χρόνια του μεσοπολέμου που μετρούσε με τη μεζούρα το μάκρος της φούστας των γυναικών ώστε να μην ξεπερνά το καθορισμένο απ' αυτόν όριο.

Ο Χίτλερ, όταν έκοψε το κάπνισμα έγινε μανιώδης διώκτης του καπνίσματος, θεωρώντας ότι αποτελεί συμπεριφορά ενδεικτική παρακμής. Έτσι ξεκίνησε σφοδρή αντικαπνιστική πολιτική. Η προσωπική απέχθεια, όμως, του Χίτλερ για το κάπνισμα δεν ήταν ο κύριος λόγος της σκληρής αντικαπνιστικής πολιτικής των Ναζί. Ο βασικός λόγος είχε να κάνει με την πολιτική αναπαραγωγής της φυλής, που ακολουθούσε το καθεστώς. Ο προορισμός των γυναικών στη ναζιστική Γερμανία ήταν να κάνουν πολλά υγιή παιδιά, που, αν ήταν αγόρια, όταν θα μεγάλωναν, θα πολεμούσαν για τη Γερμανία. Γι' αυτό δόθηκε μεγάλη βαρύτητα στη μελέτη των συνεπειών του καπνίσματος από έγκυες γυναίκες και στη σχέση μεταξύ στειρότητας και καπνίσματος.

Οι Ναζί θεωρούσαν μεγάλο λάθος να καπνίζει το "κυρίαρχο έθνος" και ταύτιζαν το κάπνισμα με τον φυλετικό εκφυλισμό. Έλεγαν ότι το κάπνισμα αποτελεί ελάττωμα των Αφρικανών και κατηγορούσαν τους Εβραίους ότι εισήγαγαν στη Γερμανία τον καπνό. Η εκκλησία των Αντβεντιστών της Έβδομης Ημέρας στη Γερμανία διακήρυττε ότι το κάπνισμα ήταν μια αμαρτία που τη διέδωσαν οι Εβραίοι. Wikipedia

Στη Βρετανία πάλι, είχαν την ευτυχία να έχουν τη βασίλισσα Βικτωρία, τη βασίλισσα αυτή που έδωσε το όνομά της σε μια ολόκληρη εποχή.

«Η περίφημη βικτωριανή εποχή της Μ. Βρετανίας έχει καταγραφεί ως ιστορικό συνώνυμο του συντηρητισμού, της ακαμψίας και της μονομέρειας. Η γηραιά βασίλισσα Βικτόρια, μια μανιακή γυναίκα που κυβερνούσε για μισό αιώνα σαν απόλυτη μονάρχης, είχε επιβάλλει σιδηρά πειθαρχία στα ανάκτορα του Μπάγκιγχαμ, αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα. Το κλίμα μέσα στο παλάτι ήταν τόσο πληκτικό και ψυχρό, που οι ζωντανοί άνθρωποι έπαιρναν των ομματιών τους κι έφευγαν.

Το πρωτόκολλο μέσα στο παλάτι το είχε υπαγορεύσει η ίδια η μανιακή βασίλισσα και, όσο περνούσαν τα χρόνια, τόσο πιο σκληρό και πολύπλοκο γινόταν. Κανένας δεν καθόταν μπροστά στη βασίλισσα. Οι διπλωμάτες γονάτιζαν. Οι κυρίες, πλησιάζοντας τη βασίλισσα, έπρεπε να αφήσουν στο πάτωμα την ουρά του φορέματός τους, που ήταν απαραιτήτως τριάμισι μέτρα, και να τη συγκρατούν υπηρέτες με ραβδιά.  Τα ντεκολτέ των γυναικών είχαν προκαθορισμένο μέγεθος. Μεγαλύτερο απ’ αυτό που είχε ορίσει η βασίλισσα απαγορευόταν αυστηρά, αλλά και για μικρότερο έπρεπε να πάρουν άδεια από τον αρχιθαλαμηπόλο. Άλλο χτένισμα είχαν οι παντρεμένες, άλλο οι ανύπαντρες, όλες όμως φορούσαν 3 φτερά στρουθοκαμήλου στο μέτωπο. Όσοι απεύθυνονταν στη βασίλισσα έπρεπε υποχρεωτικώς να συμφωνούν μαζί της, ό, τι κι αν έλεγε....

Η Βικτόρια φυσικά, όχι μόνο μισούσε το τσιγάρο και το απαγόρευε στο παλάτι, αλλά το θεωρούσε και μεγάλη αμαρτία. Ουδείς τολμούσε να καπνίσει, ακόμα και στα πιο απομακρυσμένα δωμάτια του πελώριου οικήματος. Μια φορά ο πρωθυπουργός της Αγγλίας έφυγε από μια συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου και λίγο αργότερα συνελήφθη σ’ ένα δωμάτιο του παλατιού, ξαπλωμένος ανάσκελα στο πάτωμα και με το κεφάλι του μέσα στο τζάκι, να ξεφυσά τον καπνό του πούρου του στην καμινάδα για να μην τον μυρίσει η βασίλισσα....

Όταν πέθανε η βασίλισσα, ολόκληρη η Αγγλία έβγαλε έναν αναστεναγμό ανακούφισης. Κουρασμένοι απ’ το συντηρητισμό της οι υπήκοοι της πήγαν κατευθείαν στο άλλο άκρο. Χαρακτηριστικό ήταν ότι στην κηδεία της μανιακής γριούλας, και παρά το αυστηρό πρωτόκολλο, οι περισσότεροι από τους παριστάμενους κάπνιζαν μανιωδώς το πούρο τους μέσα στα ανάκτορα, περιμένοντας να ξεκινήσει η νεκρική πομπή....» Δημ. Καμπουράκη, Μια σταγόνα ιστορία μέρος Β, Εκδ. Πατάκη

Σημ. Έχω αρπάξει ένα γερό κρυολόγημα, το αυτί μου έχει μαζέψει υγρό και έχω μισοκουφαθεί, επειδή ήμουν αναγκασμένη να πίνω τον καφέ μου και ως εκ τούτου να καπνίζω έξω, στο ψοφόκρυο στη σύντομη εκδρομή που έκανα. Θα' θελα κι εγώ να δώσω ένα βραβείο στον πρωθυπουργό...