Κάπου υπάρχει ένα νησί...

Κάπου υπάρχει ένα νησί...
Κάπου υπάρχει ένα νησί....

Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Η υπεράσπιση


Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, την υπεράσπιση του Διευθυντή του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν σχετικά με την σεξουαλική παρενόχληση καμαριέρας νεουρκέζικου ξενοδοχείου, που σόκαρε το διεθνές κοινό, θα αναλάβει η κυρία Αλίκη Αρβανιτίδη (σύζυγος Πασχάλη).
Κύκλοι του νομικού της γραφείου μας αποκάλυψαν την υπερασπιστική γραμμή της συνηγόρου.

Η κυρία Αρβανιτίδη θα ισχυριστεί ότι ο πελάτης της έπεσε θύμα ενός «στιγμιαίου σατανικού λάθους».  Και συγκεκριμένα την ώρα που ο κύριος Ντομινίκ έβγαινε από την μπανιέρα τσίτσιδος, γλίστρησε στο σφουγγαρισμένο πάτωμα και έπεσε με φόρα πάνω στην άτυχη καμαριέρα που μπρουμουτισμένη στα τέσσερα εκείνη την ώρα σφουγγάριζε το πάτωμα.
Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθεί το όργανο του κυρίου Καν στο στόμα της καμαριέρας για ελάχιστα δευτερόλεπτα μέχρι να καταφέρει να σηκωθεί από χάμω ο υπερήλικας Γάλλος, ο οποίος πάσχει κι από αρθριτικά και δυσκολεύετε πολύ στις κινήσεις του.

Η υπεράσπιση θα ισχυριστεί ότι η ευθύνη ήταν αποκλειστικά του θύματος γιατί θα έπρεπε να το προβλέψει και να μην έχει το στόμα της ανοιχτό για να χασμουρηθεί.

Το βίντεο είναι από: 

5 σχόλια:

  1. μα πού τα βρίσκεις...?
    Ιππολύτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Ιππολύτη,
    ενεπνεύσθη την ανωτέρω ανάρτηση πίνοντας ουζάκι στους Αγίους Αποστόλους και χαζεύοντας τους λουόμενους...
    Είσαι για πικ νικ την επόμενη Κυριακή;
    (Αν μπορείς να παραβλέψεις απ' τα μάτια και την ψυχή σου, τα βομβαρδιστικά που πηγαινοέρχονται χωρίς σταματημό προς τη Λιβύη. Μη σώσουν και γυρίσουν)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είμαι πάντα έτοιμη για αποδράσεις σε μέρη που έχουν θάλασσα και ουζάκι...
    Ιππολύτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εδώ και καιρό έγραφα σε κάποιον διαδικτυακό φίλο, ότι αν δεν ήταν τόσο άσκημα τα πράγματα για μας, θα είχε να παίσει πολύ γέλιο με όλους αυτούς τους γελοίους. Αλλά έτσι που είναι τα πράγματα, η γελοιότητά τους μπαίνει σε δεύτερη μοίρα και εκείνο το στοιχείο που επικρατεί είναι η επικινδυνότητα τους
    Για σκέψου να έχουν αυτοί οι άνθρωποι τις τύχες των λαών στα χέρια τους.Και όχι τίποτε άλλο, αλλά νομίζουν ότι είμαστε καμαριέρες και μας βιάζουν και μας πηδάνε
    Νάχαμε το κουράγιο να τους ξεφτιλίσουμε και εμείς με την σειρά μας,σαν την καμαριέρα.
    Ας το ελπίσουμε και ας προσπαθήσουμε να το πετύχουμε αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @blackbedlam,
    Αγαπητή φίλη,
    καλώς ήρθες ξανά!Εύχομαι να είσαι καλά.
    Και να καταφέρνεις κι εσύ να βλέπεις τα πάντα γύρω σου (όπως εγώ), εκτός απ' την οργή και με χιούμορ. Η οργή από μόνη της και η απαισιοδοξία θα μας εξοντώσει.
    Από τη συγκεκριμένη ιστορία 2 πράγματα μου έκαναν εντύπωση, τα οποία σου αναφέρω ευθύς αμέσως:
    α) η στάση της καμαριέρας (που σε ένα φυσιολογικό σύστημα αξιών θα χαρακτηριζόταν αναμενόμενη), αλλά στις μέρες μας κρίνεται γενναία και απίστευτη
    και
    β) η ηλικία του ραμολιμέντου. Τον έκανες εσύ μόνο 62 χρονών;;; Εμένα μου φαίνεται εβδομηνταπεντάρης. Αλλά ίσως φαίνεται περισσότερο χούφταλο εξαιτίας του έκλυτου βίου και της παραλυσίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή