Φύγετε!

Κάποτε οι λέξεις πρέπει να αποκτήσουν το πραγματικό τους νόημα. Να πούμε τους δωσίλογους δωσίλογους, την puppet government ανδρείκελα και τις γλοιώδικες πένες της δημοσιογραφίας πουλημένους γραφιάδες. Τέρμα το σαβουάρ βιβρ.

Ποτέ άλλοτε στην ελληνική ιστορία και οι 3 μορφές της Πολιτείας (οι 3 εξουσίες της), δεν είχαν συμπράξει τόσο ενορχηστρωμένα στο χαμό της χώρας. (και η 4^η εξουσία στον ίδιο ή και σε μεγαλύτερο βαθμό, βεβαίως).

Σαπίλα! Σα να έχει αλωθεί η χώρα, από τα μέσα. Από τους δικούς της. Σα να έκρυβε η χώρα στα σπλάχνα της τον εχθρό, να τον έχει γεννήσει.

Έναν εχθρό που βρίσκεται να κυβερνά τη χώρα.

Κάθε μέρα που περνάει και τους  βρίσκει ακόμα στην εξουσία, είναι εις βάρος μας.  Σήμερα πρέπει να φύγουν, το πολύ αύριο. Μπας και καταφέρουμε να σώσουμε κανένα κομμάτι απ’ την πατρίδα, απ’ τη ζωή, απ’ το μέλλον μας, οτιδήποτε αν σώζεται, τέλος πάντων. Αύριο θα είναι αργά. Θα έχουν λεηλατήσει τα πάντα. Θα χρειαστούν ίσαμε 50 χρόνια για να καταφέρουμε να επανακτήσουμε τα χαμένα μας. Τι να πρωτοπάρουμε πίσω; Υποθήκευσαν τη χώρα, ξεπουλάνε τις φυσικές πηγές μας και τη δημόσια περιουσία μας, χρέωσαν με δάνεια και πανωτόκια μέχρι και τα αγέννητα παιδιά μας. Μετέτρεψαν τους κατοίκους αυτής της χώρας από ανθρώπους σε κρέας, φτηνό κρέας για τις εταιρείες ντόπιες και ξένες. Τους πολίτες σε δουλοπάροικους.

Γι’ αυτό ας αφήσουμε τα λάπτοπ κι ας βγούμε στους δρόμους. Η θέση μας εκεί είναι. Μ’ αυτούς που ζητούν να αλλάξει το σάπιο πολιτικό σύστημα.

Να σώσουμε κάτιτις.

Αρκετά δεν τα είπαμε απ’ τα πληκτρολόγια; Ήρθε η ώρα να τα πούμε κι από κοντά. Να δούμε αν έχουμε ταλέντο και στον προφορικό λόγο. Να γνωριστούμε μεταξύ μας. Δε βαρεθήκαμε την ανάλυση, την ψυχανάλυση, την ενδοσκόπηση, και τη γιόγκα; Δε βαρεθήκαμε να γράφουμε;

Οι δρόμοι μας περιμένουν...