Η γερμανική μπότα πατάει το ελληνικό έδαφος

Σαν σήμερα το πρωί της 6ης Απριλίου 1941, ξεκίνησε η επίθεση του γερμανικού στρατού κατά της Ελλάδας. Ήταν τότε που οι Γερμανοί άκουσαν το δεύτερο «ΌΧΙ» από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξανδρο Κορυζή. Η γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδας πραγματοποιείται από δύο σημεία των συνόρων: από τα γιουγκοσλαβικά και από τα βουλγαρικά σύνορα. Στα σύνορα με τη Βουλγαρία η μάχη πραγματοποιήθηκαν κατά μήκος της λεγόμενης Γραμμής Μεταξά, ενός φιλόδοξου οχυρωματικού έργου στα πρότυπα της Γραμμής Μαζινό, που είχε κατασκευαστεί με πρωτοβουλία του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά ως ασπίδα αποτροπής του βουλγαρικού κινδύνου.

Την ίδια μέρα, η Λουφτβάφε βομβαρδίζει ανηλεώς το λιμάνι του Πειραιά προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές σε κτήρια, υποδομές, ανθρώπινες ζωές, βυθίζοντας  73 πλοία και 25 αλιευτικά.

Ο Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών Ρίμπεντροπ, δηλώνει την ημέρα της γερμανικής εισβολής: "οι Γερμανοί έρχονται σαν φί­λοι στην Ελλάδα για να φέρουν ειρήνη".

Η γερμανική επίθεση είχε την κωδική ονομασία Μαρίτα και η εντολή για τη σχεδίασή της είχε δοθεί από τον Χίτλερ στις 13 Δεκεμβρίου 1940. Στόχος του Γερμανού δικτάτορα ήταν η βοήθεια προς τον σύμμαχό του Μουσολίνι που ήταν στριμωγμένος από τους Έλληνες στην Αλβανία και η εξασφάλιση των νώτων του ενόψει της επικείμενης επίθεσής του στη Ρωσία (Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα). Το σχέδιο Μαρίτα δεν αφορούσε μόνο την Ελλάδα, αλλά και τη Γιουγκοσλαβία. Τον διμέτωπο αγώνα κατά της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδας ανέλαβε η γερμανική 12η Στρατιά υπό τον στρατάρχη Λιστ, ο οποίος είχε στη διάθεσή του 680.000 άνδρες, 1.200 τανκς και 700 αεροπλάνα. Η χώρα μας παρέταξε 70.000 άνδρες στα οχυρά των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, καθώς ο κύριος όγκος του ελληνικού στρατού μαχόταν ακόμα τους Ιταλούς στην Αλβανία.

Οι υπερασπιστές των Οχυρών (Νυμφαία, Εχίνος, Λίσε, Περιθώρι, Ρούπελ, Πυραμιδοειδές κ.ά.) αμύνθηκαν ηρωικά για τρεις ημέρες στις αλλεπάλληλες επιθέσεις των γερμανικών δυνάμεων.

Η έλλειψη όμως αεροπορικής κάλυψης για τον ελληνικό στρατό και αντιαρματικών εμποδίων θα καταστήσει αδύναμη την άμυνα των συνόρων της χώρας, παρά το υψηλό ηθικό των ανδρών στα οχυρά, τα οποία ήταν καλά εξοπλισμένα και εφοδιασμένα για να αντιμετωπίσουν τους Βούλγαρους, αλλά όχι το "σιδερόφρακτο" στρατό του Χίτλερ.

Πολύ σύντομα οι υπερασπιστές της Γραμμής Μεταξά, βρέθηκαν περικυκλωμένοι καθώς οι τεθωρακισμένες γερμανικές μεραρχίες, μετά την αστραπιαία κατάρρευση του νότιου Γιουγκοσλαβικού μετώπου, εισέδυσαν στα Σκόπια και από την κοιλάδα του Αξιού πέρασαν τα ελληνογιουγκοσλαβικά σύνορα στις 8 Απριλίου.

Η σημαία του οχυρού Ρούπελ μετά τη μάχη.

Η αναμέτρηση ήταν άνιση· έσπασε η "γραμμή Μεταξά" και όταν έπεσε και το οχυρό Ρούπελ, στο κρισιμότερο σημείο, στην όχθη του ποταμού Στρυμόνα, το μέτωπο είχε καταρρεύσει.

Οι υπερασπιστές της Γραμμής Μεταξά, έλαβαν εντολή στις 9 Απριλίου από τον αρχιστράτηγο Παπάγο, να συνθηκολογήσουν.

Οι γερμανική μπότα ήταν ήδη στη Θεσσαλονίκη και κατέβαινε προς την Αθήνα.

Η ναζιστική νύχτα θα απλωθεί σύντομα σ’ ολόκληρη την Ελλάδα και θα κρατήσει 4 χρόνια.