Οι άνθρωποι αυτοί είναι γείτονες, συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι, άνθρωποι που κάνουμε παρέα ή μπαίνουμε στο σπίτι τους. Τα αρρωστημένα όμως σημάδια, τα προειδοποιητικά καμπανάκια που μας χτύπησαν "κάπως" στη συμπεριφορά τους, υπήρχαν, τα είδαμε, αλλά δεν τους δώσαμε σημασία. Κι ας μας σόκαραν στην αρχή. Τη σκέψη που μας πέρασε απ' το μυαλό την απωθήσαμε και τη διώξαμε άροον άρον, εμείς οι τρίτοι, οι ξένοι.
Οι οικείοι τους όμως; Οι γυναίκες τους; Είναι αδύνατον να μην ήξεραν, να μη γνώριζαν, να μην είχαν υποπτευθεί κάτι.
Για μένα είναι το ίδιο συνυπεύθυνες στη διάπραξη του απεχθούς εγκλήματος της κακοποίησης παιδικών σωμάτων και ψυχών.
Αφήνοντας έναν εγκληματία να κυκλοφορεί ελεύθερος ή καλύπτοντάς τον.
Ο Θεός να με βγάλει ψεύτρα, φιλενάδα, με την εικόνα που αντίκρισα και που εσένα σου φάνηκε "φυσιολογική"...
Από: Τσαντίρι
Κινούνται
ανάμεσά μας και είναι άνθρωποι υπεράνω υποψίας. Η τελευταία έκθεση του
Χαμόγελου του Παιδιού έδωσε στο φως συγκλονιστικά στοιχεία για το προφίλ
του νέου παιδεραστή.
Μετά και τις τελευταίες υποθέσεις παιδεραστίας στη χώρα μας το Χαμόγελο του Παιδιού κατέληξε πως οι περισσότεροι παιδεραστές είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, αρκετά καλού μορφωτικού επιπέδου και σε καμία περίπτωση δεν προκαλούν το κοινό αίσθημα.
Συγκεκριμένα, εκπαιδευτικοί, προπονητές, γονείς, ιερείς, άτομα σε θέσεις εξουσίας και γενικά άνθρωποι υπεράνω πάσης υποψίας φέρονται να είναι οι βασικοί ύποπτοι στις τελευταίες υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης που είδαν το φως της δημοσιότητας. Κοινός παρανομαστής όλων αυτών: άτομα που τα παιδιά γνωρίζουν, εμπιστεύονται, αγαπάνε και γενικά έχουν χρόνο και χώρο μαζί τους.
Τα τελευταία δημοσιεύματα που σόκαραν την ελληνική αλλά και διεθνή κοινότητα απομακρύνουν τη φιγούρα του ανθρώπου που κακοποιεί τα παιδιά από άγνωστους επικίνδυνους ανθρώπους που τυχαία μπορεί να συναντήσουν τα παιδιά στον δρόμο τους και την τοποθετούν σε άτομα του στενού οικογενειακού ή κοινωνικού περιβάλλοντος των παιδιών.
Και λόγω αυτής ακριβώς της σχέσης τους με τα παιδιά, εκείνα εγκλωβίζονται σε συναισθήματα αγάπης, θαυμασμού γι’ αυτά τα άτομα και συνάμα φόβου, ντροπής και ενοχής γι’ αυτό που συμβαίνει και έτσι δεν μαρτυρούν αυτό το «ένοχο μυστικό».
Οι γονείς θα πρέπει:
Να εξηγούν στα παιδιά ότι κανένας δεν έχει δικαίωμα να τα αγγίζει με τρόπο που δεν επιθυμούν.
Να καλλιεργούν ένα κλίμα ασφάλειας και εμπιστοσύνης με τα παιδιά προκειμένου αν τους συμβεί κάτι να νιώσουν άνετα να το πουν.
Να εξηγήσουν στα παιδιά ότι δεν υπάρχει κανένα μυστικό που να μας κάνει να ντρεπόμαστε ή να φοβόμαστε και επίσης δεν υπάρχει κανένα μυστικό από τη μαμά ή τον μπαμπά.
Να συζητάνε χωρίς ντροπή θέματα που φέρνει το παιδί στο σπίτι.
Να παρατηρούν τη συμπεριφορά των παιδιών τους και να προβληματίζονται για οποιαδήποτε ξαφνική και χωρίς εμφανή αιτία αλλαγή στη συμπεριφορά τους.
Σημάδια που επίσης θα πρέπει να προβληματίσουν τους γονείς είναι:
- Το παιδί δείχνει να έχει ξαφνικά γνώσεις για τη σεξουαλική δραστηριότητα.
- Εχει εφιάλτες και γενικότερα προβλήματα ύπνου.
- Εχει αλλαγές στην όρεξή του.
- Εχει ξαφνικές μεταβολές στη σχολική του επίδοση.
- Αποφεύγει ή προσκολλάται σε κάποιον ενήλικα.
- Εχει απρόσμενες διακυμάνσεις στη διάθεση.
- Μιλά για έναν καινούργιο μεγαλύτερο φίλο και αδικαιολόγητα δώρα ή χρήματα.
- Παρουσιάζει αυτοκαταστροφική συμπεριφορά.
- Σωματικές ενδείξεις (μώλωπες, ερεθισμός στη γενετήσια περιοχή).
- Φυγή από το σπίτι.
Μετά και τις τελευταίες υποθέσεις παιδεραστίας στη χώρα μας το Χαμόγελο του Παιδιού κατέληξε πως οι περισσότεροι παιδεραστές είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, αρκετά καλού μορφωτικού επιπέδου και σε καμία περίπτωση δεν προκαλούν το κοινό αίσθημα.
Συγκεκριμένα, εκπαιδευτικοί, προπονητές, γονείς, ιερείς, άτομα σε θέσεις εξουσίας και γενικά άνθρωποι υπεράνω πάσης υποψίας φέρονται να είναι οι βασικοί ύποπτοι στις τελευταίες υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης που είδαν το φως της δημοσιότητας. Κοινός παρανομαστής όλων αυτών: άτομα που τα παιδιά γνωρίζουν, εμπιστεύονται, αγαπάνε και γενικά έχουν χρόνο και χώρο μαζί τους.
Τα τελευταία δημοσιεύματα που σόκαραν την ελληνική αλλά και διεθνή κοινότητα απομακρύνουν τη φιγούρα του ανθρώπου που κακοποιεί τα παιδιά από άγνωστους επικίνδυνους ανθρώπους που τυχαία μπορεί να συναντήσουν τα παιδιά στον δρόμο τους και την τοποθετούν σε άτομα του στενού οικογενειακού ή κοινωνικού περιβάλλοντος των παιδιών.
Και λόγω αυτής ακριβώς της σχέσης τους με τα παιδιά, εκείνα εγκλωβίζονται σε συναισθήματα αγάπης, θαυμασμού γι’ αυτά τα άτομα και συνάμα φόβου, ντροπής και ενοχής γι’ αυτό που συμβαίνει και έτσι δεν μαρτυρούν αυτό το «ένοχο μυστικό».
Οι γονείς θα πρέπει:
Να εξηγούν στα παιδιά ότι κανένας δεν έχει δικαίωμα να τα αγγίζει με τρόπο που δεν επιθυμούν.
Να καλλιεργούν ένα κλίμα ασφάλειας και εμπιστοσύνης με τα παιδιά προκειμένου αν τους συμβεί κάτι να νιώσουν άνετα να το πουν.
Να εξηγήσουν στα παιδιά ότι δεν υπάρχει κανένα μυστικό που να μας κάνει να ντρεπόμαστε ή να φοβόμαστε και επίσης δεν υπάρχει κανένα μυστικό από τη μαμά ή τον μπαμπά.
Να συζητάνε χωρίς ντροπή θέματα που φέρνει το παιδί στο σπίτι.
Να παρατηρούν τη συμπεριφορά των παιδιών τους και να προβληματίζονται για οποιαδήποτε ξαφνική και χωρίς εμφανή αιτία αλλαγή στη συμπεριφορά τους.
Σημάδια που επίσης θα πρέπει να προβληματίσουν τους γονείς είναι:
- Το παιδί δείχνει να έχει ξαφνικά γνώσεις για τη σεξουαλική δραστηριότητα.
- Εχει εφιάλτες και γενικότερα προβλήματα ύπνου.
- Εχει αλλαγές στην όρεξή του.
- Εχει ξαφνικές μεταβολές στη σχολική του επίδοση.
- Αποφεύγει ή προσκολλάται σε κάποιον ενήλικα.
- Εχει απρόσμενες διακυμάνσεις στη διάθεση.
- Μιλά για έναν καινούργιο μεγαλύτερο φίλο και αδικαιολόγητα δώρα ή χρήματα.
- Παρουσιάζει αυτοκαταστροφική συμπεριφορά.
- Σωματικές ενδείξεις (μώλωπες, ερεθισμός στη γενετήσια περιοχή).
- Φυγή από το σπίτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου